FILM
In de review van Her Majesty Mrs. Brown maakten we nog ons beklag dat een filmmaatschappij als RCV groeiend weinig aandacht besteedt aan sommige releases. Dat het anders kan, bewijst A-Film met deze re-issue van Wilde, een film waar we eerder reeds de versie van besproken die onder het sublabel Prime Time Entertainment werd uitgebracht in een verkeerd geframdede versie. Alhoewel deze film nooit een blockbuster is geweest en het ook nooit zal worden, heeft A-Film toch ditmaal een technisch voldragen versie uitgebracht, een initiatief waar we niets dan lof voor hebben.

Ondanks het feit dat hij getrouwd is en twee kinderen heeft, is Oscar Wilde (Stephen Fry) een praktiserende en flamboyante homo. In het Victoriaanse Engeland moet hij zijn activiteiten goed verborgen houden, want de zedenpolitie is niet mals. Door zijn enorm succes als theatherauteur kan hij zich wel wat meer permitteren dan een ander, en al snel is het feit dat hij het bed met verschillende mannen deelt, een publiek geheim. Alleen zijn vrouw Constance (Jennifer Ehle) verdringt de gedachte bewust, en klampt zich vast aan het ideaalbeeld van een gelukkig gezinnetje met vader, moeder en twee kinderen. Na een première van één van zijn nieuwe stukken wordt Wilde voorgesteld aan Lord Alfred "Bosie" Douglas (Jude Law), op wie hij prompt verliefd wordt. Alfred heeft een bijzonder labiele persoonlijkheid, vooral te wijten aan zijn harteloze vader, de Markies van Queensberry (Tom Wilkinson), die het uiteraard niet hoog op heeft met het homo-milieu waarin zijn zoon vertoeft, en dan vooral niet met Oscar Wilde. Hij heeft al een broer en een andere zoon tot een wanhoopsdaad gedreven, en Oscar is bang dat Alfred de volgende in het rijtje zal zijn. Alfred maakt echter ook overduidelijk misbruik van de generositeit van de erudiete Oscar, en wanneer de Markies Oscar schriftelijk uitscheldt voor flikker, meent Alfred dat dit de uitgelezen kans is om zijn vader een lesje te leren, en Oscar en hij slepen hem voor de rechtbank wegens smaad. Oscar heeft echter morele problemen om meineed te plegen en de beschuldigen van de Markies naast zich neer te leggen, en het hele boeltje komt als een boemerang terug op hen af. In plaats van een veroordeling van de Markies draait het proces uit op een veroordeling voor Oscar Wilde, en dan nog geen malse: twee jaar dwangarbeid wachten hem. Oscar is te trots om te vluchten, en draait de gevangenis is.

Liefhebbers van Victoriaanse drama's zoals The House Of Mirth of The Winslow Boy zullen erg veel plezier beleven aan deze biografie van één van de markantste schrijvers uit de Engelse literatuur. De prent had eertijds diverse nominaties op zak, waaronder een BAFTA voor beste actrice in een bijrol voor zowel Jennifer Ehle als Zoë Wanamaker (Harry Potter And The Philosopher's Stone) en een Golden Globe voor acteur Stephen Fry (Blackadder, Gosford Park), maar viel om de één of andere reden telkens net buiten de prijzen. In de huid kruipen van een historisch figuur is altijd een moeilijke taak, en Stephen Fry weet zich naar behoren de maniertjes van de fijnbesnaarde, welbespraakte Oscar Wilde eigen te maken, zonder te vervallen in gemakkelijke relnicht-stereotiepen. Jude Law (A.I., Gattaca, Enemy At The Gates), die altijd erg selectief is op zijn rollen, is de geknipte acteur om Wildes vriend en nemesis Alfred Douglas te vertolken, compleet met het autodestructieve trekje. Voor de rest: magnifieke decors, veel dialogen die niet altijd even licht te vatten zijn voor wie niet bekend is met het literaire werk van Wilde en een zeer imposante en verrassend mooie muziekscore van de schier onbekende Debbie Wiseman, die totnogtoe vooral TV-films van muziek voorzag. Regisseur Brian Gilbert, als filmmaker bekend geworden met de anti-moslimfundamentalistenfilm Not Without My Daughter, houdt de touwtjes van de regie stevig in handen, en geeft vooral aan Stephen Fry uitgebreid vrij spel om zijn acteerkunsten te tonen.

BEELD EN GELUID
De vorige versie, nota bene pan & scan, van deze film omschreven we technisch - en ons inziens terecht - met het fijnbesnaarde woord "bagger". Alhoewel dit nog steeds geen release is om de grenzen van je home-theatre mee af te tasten, is de technische kwaliteit er met een hele sprong ineens op vooruit gegaan. U moet eerst en vooral niet langer uitwijken naar het Verenigd Koninkrijk om een versie te bemachtigen die tenminste het juiste beeldformaat heeft: deze disc is gelukkig voorzien van een anamorfische 2.35:1-transfer. Deze is zeker niet foutloos, mist wat contrast in de donkere scènes - lees: de groezelige herenclubs die Oscar Wilde placht te frequenteren - en er zijn hier en daar een paar Moiré-artefacts te zien. De kleuren zijn eerder aan de bleke kant, alhoewel het eindresultaat de vorige versie moeiteloos overtroeft. Grootste vooruitgang is dat voor deze nieuwe transfer tenminste gebruik werd gemaakt van een redelijk van printbeschadigingen gespaard gebleven master copy. De layer change zit wat ongelukkig in een scène waarbij iemand van een trap komt, en het bevriezen van het beeld valt dus wel op. Op gebied van geluid is er naast de oorspronkelijke 2.0-track er een Dolby Digital 5.1-track toegevoegd. Het gaat hier echter om een "enhanced"-track, wat betekent dat deze kunstmatig via een computeralgoritme is opgewaardeerd. De track laat geen blijvende indruk na, schiet op gebied van ruimtelijkheid te kort, maar je kan je terecht de vraag stellen of een dialoogfilm als Wilde daar baat bij zou hebben. Ook de subwoofer wordt nauwelijks tot niet aangesproken, en we hebben dat niet als een gemis ervaren. Wat wel storend werkt, en ongetwijfeld een gevolg is van de kunstmatige opwaardering van de track, is dat er tussen de opeenvolgende scènes significante volumeverschillen zitten. Af en toe, meestal na een iets luidere scène, valt het vermogen van de track plots een stuk terug. Gezien van welke technisch inferieure geluidskwaliteit we echter komen, denk ik dat het rechtvaardig is om hier toch nog net de helft van de punten voor toe te kennen. Geslaagd met de hakken over de sloot dus.

EXTRA'S
Er staat voorwaar nog een boeiende extra op deze disc ook nog! Naast de voor A-Film gebruikelijke trailer en cross-promotionele trailers krijgen we een 25 minuten durende documentaire "Simply Wilde" voorgeschoteld, waarin filmfragmenten afgewisseld worden met interviewfragmenten met onder meer hoofdrolspeler Stephen Fry en regisseur Brian Gilbert. Vooral de bijdrage van Fry, die nadere toelichting geeft hoe hij het personage van Oscar Wilde gestalte wilde geven, is een mooi stukje randdocumentatie. Dat van de vorige release een paar pagina's met statische informatie verdwenen zijn, die U in eender welk naslagwerk over 19de eeuwse Engelse literatuur ook terug zou kunnen vinden, zal niemand écht betreuren.

CONCLUSIE
Met Wilde bewijst A-Film dat ze echt wel bekommerd zijn om de kwaliteit van hun releases, en zich niet te beroerd voelen om een eerdere, inferieure release die nog dateert uit de begindagen van de dvd, op te waarderen, zelfs al gaat het niet om een commercieel interessante release. Voorwaar een houding waar andere dvd-distributiemaatschappijen een voorbeeld aan kunnen nemen. De film is zelf een redelijk boeiende bio-pic over de hypocrisie van een tijdsgeest, en het fijngevoelige intellect van één van Ierland's belangrijkste schrijvers.