FILM
In het afgelegen Thais dorpje Nong Pradu staat Ong-Bak, een boeddhabeeld waartoe de inwoners zich richten voor voorspoed. Wanneer enkele ongure figuren op een duistere nacht er vandoor gaan met het hoofd van Ong-Bak, trekt de dappere Ting (Tony Jaa) op onderzoek uit. Hij komt al vlug terecht in het decadente Bangkok en ontdekt dat het hoofd van Ong-Bak in handen gevallen is van de plaatselijke misdaadbaas. Deze is duidelijk niet van plan om het belangrijke artefact zonder slag of stoot terug te geven. Ting, welke een meester is in Muay Thai, gaat in de tegenaanval met de hulp van de goedzakkige oplichters Humlae (Perttary Wongkamlao) en Muay Lek (Pumwaree Yodkamol)...

Zoals u merkt moet je Ong-Bak niet bekijken voor het diepgravende en slim uitgewerkte scenario, maar uitsluitend voor de indrukwekkende actie en bottenkrakende vechtscènes. De film vloeit in een ware sneltreinvaart van de ene actiescène in de andere. De ene sequentie is nog harder en spectaculairder dan de andere. De sterkste en belangrijkste schakel hierin is Tony Jaa, ofte Phanom Yeerum. Jaa. Een wat sukkelachtig ogende Thaise jongen, zonder de uitstraling van een The Rock, Jason Statham of Vin Diesel. Maar éénmaal Tony Jaa als een krankzinnige met zijn armen en benen begint te zwieren is het oppassen geblazen! Wat de man hier laat zien is werkelijk buitengewoon. Uw mond zal pardoes op de grond vallen van verbazing én vooral van ongeloof! Want Jaa voert namelijk al zijn gevechtskunsten en het, dikwijls gevaarlijke, stunt- en vliegwerk, uit zonder gebruik te maken van de tegenwoordig zo populaire hulpmiddeltjes en trucjes. Dus géén beeldversnellingen, géén met de computer aangepaste beelden en al helemaal géén kabels! Tony Jaa trainde maar liefst vier jaar voor zijn rol van Ting en groeide door het onverwachte internationale succes uit tot een waar martial-arts fenomeen. Met zijn cameo-optreden in de Thaise actiekomedie The Bodyguard en de hoofdrol in de kaskraker Tom Yum Goong, zal die populariteit enkel maar groeien!

OPGEPAST! Het betreft hier de gewraakte door 'hap-slik-weg'-producent Luc Besson uitgebrachte internationale versie van de film. Dit betekent niet alleen het bekende "Europa Corp." logo voor de film, maar ook een hipper bedoelde soundtrack (Terwijl er overigens helemaal niets mis was met de originele Thaise soundtrack, integendeel! Deze paste perfect bij de wervelende actiebeelden, integenstelling tot sommige toevoegingen in de internationale versie!). Bovendien is er het tragische subplot met de zus van Muay Lek zo goed als volledig geschrapt, wat een gat achterlaat in het verhaal. En alsof dat nog niet genoeg was schijnt er geweld geknipt te zijn! We leggen even de nadruk op 'schijnt', omdat de befaamde bottenbreek-scénes - die volgens diverse bronnen niet in de Besson-versie zit - uiteindelijk toch intact blijken te zijn. Maar dan leken er ons wel weer enkele minieme verschillen aanwezig bij de scène met de zaag. Redenen genoeg om in de punten te snoeien! Spijtig dat distributiemaatschappij A-Film, ondanks hun goede reputatie en over het algemeen prima releases, hier recent een traditie lijkt van te maken bij Aziatische films (Azumi, Sky High).

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch 1.85:1 beeld heeft een over het algemeen bevredigende scherpte, met hier en daar een soft moment. Contrast is op sommige momenten wat hoog, maar voldoet net als het schaduwdetail en zwartniveau. De regisseur opteerde voornamelijk voor geelbruine tinten, maar deze passen perfect bij de decadente sfeer en warme temperaturen van Thailand. Bovendien ogen deze natuurlijk. Tijdens heel de lengte van de film is er soms een redelijk hoeveelheid filmgrain zichtbaar en hebben we enkele digitale compressiefouten bemerkt. Er is tevens wat edge-enhancement toegepast. De gebruikte print is voldoende proper. De Thaise Dolby Digital 5.1-track is voornamelijk op de voorste kanalen gericht, met goed verstaanbare dialogen uit de centerspeaker. De geluidseffecten en de muziek brengen niet het verwachte leven in de brouwerij. Er is tevens een Thaise DTS-track aanwezig, maar beide soundtracks klinken inwisselbaar.

EXTRA'S
Op het eerste schijfje is er buiten enkele promotietrailers voor andere bij A-Film verschenen Aziatische films, niets te vinden. Spijtig dat A-Film de audiocommentaar van de Thaise release niet mee heeft overgenomen (hoewel... dan zou het uiteraard opvallen dat het hier om de kortere internationale versie gaat!). Gelukkig is op het tweede schijfje een berg aan informatief bonusmateriaal te vinden. We starten onze tocht met de originele bioscooptrailer en een teaser voor de film. Vervolgens hebben we een uitgebreide en gedetailleerde blik achter de schermen van de belangrijkste actiescènes. Aan de hand van waarlijk spectaculaire setbeelden van de intensieve voorbereidingen van de cast en crew krijg je een idee van hoeveel moeite en vakmanschap er eigenlijk in de film gekropen is. Daarbovenop krijg je te zien dat het regelmatig ook lelijk kan misgaan! Het geheel is voorzien van begeleidende audiocommentaar. Het interview met regisseur Prachya Pinkaew valt wat kort uit (amper 2 minuten!), maar hij kan toch net zijn gedachte achter de film verduidelijken. Als je nog niet genoeg beelden van op de set hebt gezien, dan kan je honger nog gestild worden met wat B-Roll beelden van de "Tuk Tuk"-achtervolging, Tony Jaa in vuur en vlam en de illegale bokswedstrijd. In Getting to Know the Ancient Art (2 min.) krijgen we in een resem promotiespotjes enkele technieken te zien van Muay Thai. Ja Panom’s Fight Choreography zijn dan weer enkele pagina’s Nederlandse tekst met uitleg van maar liefst acht diverse vechttechnieken. Leuk is dat er telkens een kleine animatie is bijgevoegd die de beweging toont. Vervolgens hebben we enkele 'side by side' vergelijkingen (10 min.) met storyboards/voorbereidingen en de uiteindelijke actiescène, en een 3D animatic met uitleg van de regisseur. Buiten het feit dat het hier om de kortere versie gaat, was er blijkbaar nog voor zeven minuten aan gesneuveld beeldmateriaal. Dit kan u hier bekijken, met uitleg van de regisseur op de eerste twee scènes. Alsof dat nog niet genoeg is treffen we nog een alternatief einde (3 min.) aan, uiteraard eveneens met een korte introductie van regisseur Prachya Pinkaew. In een acht minuten durend filmpje verduidelijkt iemand van de crew de castingkeuzes, met daarna als bonus twee hilarische auditietapes. De spectaculaire en ondertussen legendarisch geworden demo tapes (5 min.) van Tony Jaa mochten uiteraard niet ontbreken. Tenslotte is er nog een verborgen verassing aanwezig.

CONCLUSIE
Ong-Bak is simpelweg één van de meest indrukwekkende vechtfilms van de laatste jaren en is een absolute must voor liefhebbers van non-stop actie! Het verhaaltje is uiteraard twee keer niks, maar Tony Jaa is een levende superheld! Beeld en geluid is bevredigend, maar de echte meerwaarde is ongetwijfeld de lading informatieve en waardevolle extra’s. Enkel spijtig dat A-Film ons hier enkele de ingekorte internationale versie aanbied. Indien u hier geen probleem van maakt, dan is dit zeker een waardige aanschaf. Anders dient u uw heil te zoeken in Thailand (hier besproken) of Australië. The choice is yours!