FLESH AND THE DEVIL
Bespreking door: Joris - Geplaatst op: 2005-12-21
FILM
Flesh And The Devil vertelt het verhaal van twee vrienden: Leo Van Harden (John Gilbert) en Ulrich Von Eltz (Lars Hanson). Ze lopen allebei aan de militaire school en zijn gezworen bloedbroeders sinds hun jeugd. Wanneer Leo thuiskomt, raakt hij verliefd op een vrouw met de naam Felicitas (Greta Garbo). Ze brengen de nacht samen door en verklaren elkaar hun onvoorwaardelijke liefde. Op een dag worden ze betrapt door de man van Felicitas, Count von Rhaden, die Leo uitdaagt tot een duel om te voorkomen dat zijn naam door het slijk wordt gehaald. Leo wint het duel, maar om een schandaal te vermijden, wordt hij naar Afrika gestuurd voor een periode van vijf jaar. Vooraleer hij vertrekt, vraagt Leo aan Ulrich om goed voor Felicitas te zorgen en aan al haar wensen te voldoen. Ulrich beseft op dat moment alleen dat Leo zijn tegenstander heeft gedood omwille van een dispuut tijdens een kaartspel en gaat in op zijn verzoek. Drie jaar gaat voorbij tot Leo vervroegd verlof krijgt. Hij keert terug om vast te stellen dat Ulrich met Felicitas is getrouwd, maar hij koestert nog steeds sterke gevoelens voor haar. Hij begint zich te realiseren hoe verleidelijk Felicitas wel is en probeert zijn vriendschap met Ulrich veilig te stellen terwijl hij ermee worstelt om deze onvoorziene omstandigheden te accepteren. Er dreigt een duel tussen de twee mannen, dat zal uitwijzen hoe sterk hun vriendschap is.
Deze film is een adaptatie van een roman van Hermann Sudermann met de titel
Es War; Roman In Zwei Banden. Het is tevens ook de eerste uit zeven samenwerkingen tussen regisseur Clarence Brown en actrice Greta Garbo over een periode van elf jaar. Bovendien ontstond er naar aanleiding van de film een romance tussen Garbo en John Gilbert. Gilbert zou nog in drie films naast haar zijde schitteren alvorens zijn carrière steil bergaf ging en hij vroegtijdig om het leven kwam. Het is duidelijk dat zowel Brown als Gilbert een belangrijke rol speelde in het leven van Garbo en dat toont zich ook op het scherm. Ze projecteert haar gevoelens veel sterker dan bij haar vorige films. Haar vertolking van Felicitas vertoont veel gelijkenissen met die van Elena, een personage dat ze bij haar vorige film
The Temptress tot leven bracht. Felicitas is een geboren verleidster, die het hoofd van haar aanbidders op hol brengt met anarchie tot gevolg. Een priester bestempelt haar als het werk van de duivel en dat vormt een spirituele ondertoon waar Brown handig gebruik van maakt. Als we ervan uitgaan dat Felicitas inderdaad een duivels schepsel is, dan lijkt de eindscène nog niet eens zo vergezocht.
Flesh And The Devil is echter geen fantasie, maar een verhaal over liefde en trouw voorzien van alle bijhorende clichés.
Brown weet die clichés volledig in zijn voordeel uit te spelen. Dat is mede te danken aan de esthetische diepgang van de film en de acteerprestaties van de hoofdrolspelers. De film slaagt er met behulp van het optreden van de protagonisten in om, ondanks de rudimentaire verhaallijn, voldoende de interesse te wekken. De chemie tussen John Gilbert en Lars Hanson resulteert in een uiterst geloofwaardige band van broederlijke liefde. Gezien hun sterke vertolkingen zou je haast kunnen stellen dat Garbo slechts een bijrol heeft in het hele verhaal. Garbo's personage lijdt duidelijk aan een gebrek aan voorgeschiedenis. Dat laat haar weinig anders toe dan er voortreffelijk uit te zien en gepaste gelaatsuitdrukkingen op haar gezicht te toveren; iets wat ze trouwens als de beste kan. We krijgen hier nog maar een glimp van haar talent te zien, maar dat wordt ruimschoots rechtgezet in het verdere verloop van haar carrière. Het verhaal van de twee vrienden wordt aangevuld met prachtige omgevingen. De cameratechnieken waren ondertussen sterk geëvolueerd en Brown maakt uitstekend gebruik van optische effecten. Vanaf het moment dat Leo, Ulrich en Hertha het eiland van de vriendschap passeren, kunnen we de schaal van de productie echt gaan appreciëren.
BEELD EN GELUID
Flesh And The Devil ziet er bijzonder goed uit voor zijn leeftijd. De transfer bevat opmerkelijk veel detail en laat ons met volle teugen meegenieten van de prachtige omgevingen. Het contrast, de helderheid en het schaduwdetail zijn uitstekend doorheen de hele film. Printbeschadigingen zijn onvermijdelijk aanwezig, maar dragen op hun manier bij tot de authentieke sfeer. Een wat minder aspect van de transfer is de aanwezigheid van edge enhancement, dat zorgt voor sporen van combing en ghosting. Carl Davis was verantwoordelijk voor de muzikale score die werd opgenomen in 1982. Davis geeft blijk van een goede voeling met het materiaal. Hij begint met een gepast militair arrangement om vervolgens over te gaan naar een luchtigere sfeer. Het vioolwerk is uiteraard weggelegd voor de scènes met Greta Garbo op het voortoneel. Zijn muzikale werk weet de emotionele intensiteit van de film uitstekend te capteren en wordt netjes weergegeven door het Dolby Surround 2.0 geluidsspoor.
EXTRA'S
Commentary by Barry Paris
De auteur van Garbo's biografie, Barry Paris, biedt een heleboel informatie over zijn geliefde onderwerp waaronder quotes en feiten, die verband houden met de productie van de film. Daarnaast vermeldt hij ook weetjes over Lars Hanson en John Gilbert. Helaas schenkt Paris, ondanks enkele interessante onthullingen, te weinig tijd aan de gebruikte technieken.
Settling the score (28 min. 19)
Documentaire die eerder thuishoort op een dvd van
The Temptress. De eerste helft concentreert zich op de vijf finalisten van een wedstrijd voor filmcomponisten, georganiseerd door onder andere Turner Classic Movies. De tweede helft zoomt in op winnaar Michael Picton en volgt hem gedurende 73 dagen tijdens zijn voorbereidingen om een ruwe opname van zijn muzikale score voor
The Temptress klaar te krijgen.
Alternate ending (2 min. 44)
Voorspelbaar, maar zoet alternatief einde met een innige omhelzing tussen Leo en Hertha. Dat zat er sowieso aan te komen, maar de scène werd, waarschijnlijk wegens een te hoog happy ending gehalte, geknipt.
Photo montage (2 min. 50)
Montage van een reeks prachtige foto's waarbij de voorgrond en de achtergrond met momenten los van elkaar bewegen.
CONCLUSIE
Flesh And The Devil is een opmerkelijke film en het is jammer om vast te stellen dat regisseur Clarence Brown, ondanks zijn vele nominaties, nooit beloond werd met een Oscar. De film toont slechts een fractie van het talent van Greta Garbo, voor wie op dat moment nog een grote filmcarrière te wachten stond.
Flesh And The Devil maakt deel uit van de Greta Garbo Collection. Die collectie bestaat uit 8 discs en bevat naast Flesh And The Devil ook de titels Anna Christie, Anna Karenina, Camille, Mata Hari, The Mysterious Lady, Ninotchka en Queen Christina