FILM
Beste DVDInfo bezoekers, het Tinto Brass-festijn houdt niet op. Na Paprika presenteren we u deze Black Angel uit de Tinto Brass Collection. Binnenkort mag u ook nog een bespreking van de laatste film uit de set, The Voyeur, verwachten.

Italië. Maart, 1945. Livia (Anna Galiena) is de echtgenote van een hooggeplaatste ambtenaar. Ze wil met de wagen van advocaat Ugo Oggiano (Franco Branciaroli) naar Venetië, waar ze een afspraak heeft met haar minnaar, de Duitse officier Helmut Schultz (Gabriel Garko). Tijdens de reis herbeleeft ze de hoogtepunten van haar vurige verhouding met Helmut, een verhouding die voortkwam uit haar brandende verlangen naar seksualiteit. Eenmaal in Venetië wacht haar echter een verrassing...

Black Angel (originele titel Senso '45) is één van de meest volwassen en geloofwaardige films uit het oeuvre van pulpregisseur Tinto Brass. Niet alleen wist hij ditmaal een cast te verzamelen met een aantal acteurs die daadwerkelijk kunnen acteren, hij kon ook een beroep doen op een script dat het infantiele niveau van zijn andere films overstijgt. Het script werd door Brass zelf geschreven, de inspiratie hiervoor vond hij in het boek Senso van auteur Camillo Boito. We willen Brass ook niet teveel eer betonen, het moge duidelijk zijn dat Brass nog steeds niet kan omschreven worden als een groot cineast, daarvoor laat hij nog te veel de teugels vieren . Maar goed, Black Angel heeft in ieder geval zijn verdiensten, iets wat we van de gemiddelde Brass film niet gewoon zijn. Actrice Anna Galiena (ondermeer ook te zien in Jamon, Jamon en naast Bon Jovi in The Leading Man) is goed als Livia, en dit ondanks het feit dat haar personage niet bijster interessant is. Gabriel Garko en Franco Branciaroli (All Ladies Do It, The Voyeur) zijn redelijk als respectievelijk Helmut en Ugo. Zowel de locaties, de rekwisieten als de kostuums ogen minder "cheap" dan we bij Brass gewoon zijn. We mogen zeker de soundtrack niet vergeten die van de hand is van niemand minder dan onze favoriete composer: Ennio Morricone. Ook al kan deze Black Angel-soundtrack zeker niet wedijveren met het beste werk uit zijn rijk gevulde oeuvre van meer dan 500 soundtracks (onze 3 favorieten blijven wellicht zijn soundtracks voor Danger: Diabolik, La Resa Dei Conti / The Big Gundown en La Battaglia Di Algeri) toch kunnen we over een mooie, sfeervolle score spreken. Liefhebbers van een streepje bloot zullen wellicht verheugd zijn te vernemen dat er zowat om de tien minuten een blootscène te zien is, het blijft nu eenmaal een Tinto Brass-film.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit op deze dvd is over het algemeen goed te noemen. Brass gebruikt zowel zwart wit en kleur om het onderscheid tussen het heden en het verleden te maken. Over het algemeen is de kwaliteit van de zwart-wit fragmenten iets beter dan bij de stukken in kleur. Hier een daar duikt wat grain op maar niet in de mate dat het als storend ervaren kan worden. We treffen op de dvd de originele Italiaanse Dolby Surround 2.0 track aan. De track klinkt nergens indrukwekkend maar voldoet aan de normen.

EXTRA'S
Geen.

CONCLUSIE
Black Angel is de minst slechte film uit de Tinto Brass Collection. Mede door de Ennio Morricone-soundtrack en ons goed humeur krijgt deze Black Angel een 5 op 10.