FILM
Hoewel de tijden in de rest van de wereld veranderd zijn, is de tijd in Hazzard County stil blijven staan. De neefjes Bo (Seann William Scott) en Luke (Johnny Knoxville) Duke leveren nog steeds illegale whisky met hun favoriete transportmiddel General Lee. Daarbij worden ze in de weg gestaan door Boss Hogg (Burt Reynolds), het type "politicus" dat enkel in het zuiden van de Verenigde Staten bestaat en zijn slaafje Sheriff Rosco P. Coltrane. Eén van de favoriete slachtoffers van het kwaadaardige tweetal is Jesse Duke (Willie Nelson). Rosco plaatst een stookinstallatie in de schuur van Jesse om beslag te kunnen leggen op zijn boerderij. Boss Hogg is immers geïnteresseerd in een groot stuk land om een steenkoolmijn te openen. Wanneer de familie Duke, die naast Bo, Luke en Jesse ook nog bestaat uit Daisy (Jessica Simpson) onder druk komt te staan, slaan ze de handen in elkaar om Boss Hogg en Rosco in het zand te laten bijten.



Bovenstaande verhaallijn volstond destijds ruimschoots voor de gelijknamige televisiereeks van The Dukes Of Hazzard, maar een volledige film heeft toch behoefte aan wat meer inhoud. Helaas blijven we op onze honger zitten en vonden de makers er niet beter op dan enkele zinloze intermezzo's in te lassen om de gaten op te vullen. Een voorbeeld daarvan is de uitstap van de Dukes naar Atlanta. In hun oranje muscle car met vlag van de zuidelijke staten op het dak geschilderd, horen de Dukes duidelijk niet thuis in een grootstad. Op zich zou dit een geslaagde grap kunnen zijn, maar de regisseur heeft er duidelijk alle moeite mee om dit idee op een geslaagde manier in het verhaal te verwerken. De film lijkt enkel gemaakt als showcase voor zijn enige ster: General Lee. Toegegeven, dat is waarschijnlijk ook het enige waar de film in slaagt, want de Dodge Charger schittert nog altijd in volle glorie. Geslaagde grappen hadden het verdict misschien nog positief kunnen beïnvloeden, maar ook daarvan is er geen sprake.



Naast de flinterdunne verhaallijn, gaan de makers volledig de mist in op vlak van casting. De Dukes zijn noch vindingrijk, noch charmant; in plaats van een dikke Boss Hogg, krijgen we een magere en kwaadaardigere versie voorgeschoteld; de klunzige sheriff wordt ingeruild voor een sluwer model; Daisy transformeert in een blondine; enz. Geen van allen kunnen de acteurs hun tegenhangers van de televisiereeks uit het geheugen wissen. Johnny Knoxville en Seann William Scott komen gewoonweg niet over in de rol van Bo en Duke. We denken met heimwee terug naar Tom Wopat en John Schneider. M.C. Gainey moet doorgaan als vervanger van James Best, maar slaagt er in de verste verte niet in om zijn voorbeeld te evenaren. Rosco hoort trouwens niet sluw en gevaarlijk te zijn, maar klunzig en dom. Jessica Simpson is duidelijk niet aanwezig omwille van haar acteertalent. Hetzelfde kan misschien niet gezegd worden van Catherine Bach, maar als ik mag kiezen tussen één van beiden in de rol van Daisy, dan is de keuze snel gemaakt. En dan is er nog Burt Reynolds in de rol van Boss Hogg. Boss Hogg staat bij de meesten bekend als kort en dik. Reynolds is geen van beiden. Ondanks de snode plannen van het personage uit de televisiereeks, krijg je nooit de indruk dat hij die plannen ook waar kan maken. Bij Reynolds versie van Boss Hogg zou je haast het tegenovergestelde beginnen denken. Het feit dat het meest geslaagde personage een auto is, zegt genoeg en volstaat niet voor een boeiende filmavond. The Dukes Of Hazzard bleek zelfs een uitstekend slaapmiddel na een vermoeiende dag.



BEELD EN GELUID
De film wordt gepresenteerd met een 2.35:1 anamorfische beeldtransfer en in tegenstelling tot de inhoud, valt er op technisch vlak nauwelijks tot niet te klagen. Het beeld is erg scherp, bevat veel detail en biedt een aantrekkelijk kleurenpalet. Zoals het een recente film betaamt, zijn er ook geen sporen van beschadigingen. Het Dolby Digital 5.1 geluidsspoor levert een mooie geluidskwaliteit, maar schiet toch wat tekort en stemt niet helemaal overeen met de actie op het scherm. De surrounds treden voornamelijk in actie bij geluidseffecten en muziek, maar over het algemeen blijft de dynamiek beperkt en wordt je, in tegenstelling tot de verwachtingen, niet echt uit je zetel geblazen wanneer de muscle cars voorbij scheuren. Over de weergave van de dialogen en de muziek valt niet te klagen.

EXTRA'S
Daisy Dukes: The Short Short Shots (4 min. 42)
Flauwe kijk op de creatie van de Daisy Dukes voor de film.

The General Lee Lives (5 min. 14)
Deze feature gaat over de 26 auto’s die gebruikt werden tijdens de opnames en de benodigde camera’s om al dat moois te filmen.

How to Launch a Muscle Car 175 feet in 4 seconds (4 min. 50)
Kort stukje over de meest indrukwekkende sprong van General Lee.

The Hazards of Dukes (14 min. 49)
Dit segment lijkt onderhevig te zijn aan ADHD, want het springt tegen een razend tempo van onderwerp naar onderwerp en van persoon naar persoon. Het werpt slechts een korte blik op de productie van de film.

These Boots Are Made for Walking Music Video (4 min. 18)
Muziekvideo van Jessica Simpson.

Additional Scenes (25 min. 31)
Stevige portie scènes die het belabberde eindresultaat niet haalden.

Bloopers (5 min. 5)
Een reeks bloopers waar weinig om te lachen valt.

Theatrical Trailer (1 min. 45)
Het bonusmateriaal wordt afgerond met een bioscooptrailer.

CONCLUSIE
The Dukes Of Hazzard is nog maar eens een voorbeeld van het totale gebrek aan inspiratie in Hollywood. In tegenstelling tot de oorspronkelijke televisiereeks, kan ik me niet inbeelden dat veel mensen de gelijknamige film een warm hart zullen toedragen. Deze dvd biedt een degelijke beeldkwaliteit, een wat teleurstellend geluidsspoor en weinig hoogstaand bonusmateriaal.