SERIE
We zijn intussen bij het vierde seizoen van The Flintstones aanbeland; waar seizoen 3 min of meer eindigde met de geboorte van Pebbles, is het in het begin van deze reeks de beurt aan de Rubbles om voor gezinsuitbreiding te zorgen, waarmee de makers nogmaals het familiekarakter wilden onderstrepen. In aflevering 91, Little Bamm-Bamm, is het dan zover: Barney en Betty vinden een vondeling voor de deur, die ze, na één aflevering vol juridisch getouwtrek, mogen houden; een variant op dit verhaal lag aan de basis van de real action-Flintstones-verfilming. De kleine Rubble luistert naar de naam Bamm-Bamm, kan het onmiddellijk uitstekend vinden met Pebbles, maar - helaas voor de omgeving - kent de spruit de grenzen van zijn eigen kracht niet, wat voor de scenaristen weer geknipt voer is voor enkele afleveringen en subplots. De introductie van Bamm-Bamm wordt echter op één aflevering volledig afgehaspeld, in tegenstelling tot de met veel getoeter en gebel aangekondigde zwangerschap van Wilma en geboorte van Pebbles vorig seizoen, die overigens vijf afleveringen centraal stond.

Het idee om eens een gastoptreden in een tekenfilm te laten verzorgen door een celebrity, wat bij een reeks als The Simpsons tegenwoordig dagelijkse kost is, was echter in 1963 een uitzondering. De eer ging naar zangeres-actrice Ann-Margret, die blijkbaar een voorouder heeft gehad die luisterde naar de naam Ann-Margrock en die in de seizoenspremière van seizoen 4 zich als babysit bij de Flintstones aanbood. De dagelijkse opeenvolging van misverstanden, strubbelingen en get-rich-quick-schemes die Fred en Barney (deze laatste meestal weliswaar slechts instemmend onder protest) uit hun duim zuigen, kortom zaken die altijd de ruggengraat van de show hebben gevormd, werden voor de scenaristen echter een zodanige sleur, dat ze zich in deze reeks voor het eerst bezondigen aan scenario's die compleet kant noch wal raken. Hét corpus delicti hierbij is ongetwijfeld Ten Little Flintstones, waarin Fred wordt gekloond door een voorhoeden van buitenaardse veroveraars! Helaas, The Flintstones zijn The X-Files niet, en wetende dat dit nog maar een voorproefje was van wat komen zou (in de vorm van een groen marsmannetje, The Great Gazoo, die alleen voor Fred zichtbaar is), en dergelijke plotwendingen toonden dat de inspiratiebron toch begon op te drogen. Deze off the wall-scenario's leveren af en toe nog wel eens een lichtpuntje op, zoals de aflevering Flintstone Hillbillies, waarin Fred in een dispuut verzeilt tussen zijn verre familie (waar is Uncle Tex overigens naartoe?) en een roedel gestampte boeren die als voornaamste bezigheid het jagen op Flintstones heeft.

De beste afleveringen zijn nochtans diegene die van een simpel gegeven vertrekken: Barney en Fred die per ongeluk aan elkaar vastgelijmd geraken in Glue For Two, Fred die zich bij een club jonge vaders aansluit die zogezegd met de baby gaan wandelen, maar intussen op café zitten in Daddies Anonymous en Fred die een jong straatkatje adopteert, en de laatste is om enkele weken later toe te geven dat het dier eigenlijk een bloeddorstige leeuw is, in Flintstone And The Lion. Een deel van de herkenbaarheid heeft de show uiteraard nog steeds te danken aan het feit dat bekende televisieshows uit de jaren '60 al blijkbaar in het stenen tijdperk werden uitgezonden: verborgen camera-programma's (Peek-A-Boo Camera), talentenjachten (The Flintstone Canaries) en de Godzilla-films (Son Of Rockzilla). De parodieën zijn leuk, een beetje gedateerd maar nog voldoende herkenbaar.

AFLEVERINGEN
89. Ann-Margrock Presents
De Slate Building Company is bezig een nieuw theater te bouwen, dat klaar moet zijn tegen de grote TV-special met ster Ann Margrock (Ann-Margret) die in Bedrock gaat worden opgenomen. De televisiester is echter al de drukte beu, en besluit na een panne met haar wagen een tijdje onder te duiken. Ze biedt zich - anoniem - aan als babysitter ten huize Flintstone, en het schijnt goed te klikken tussen haar en Pebbles. Bovendien heeft niemand haar herkend, ook Fred en Barney niet, die een nummertje hebben ingestudeerd waar ze mee hopen door te breken.

90. Gloom Groom
Fred wordt bij het tafeltennissen nog maar eens meedogenloos afgeslacht door zijn aartsvijand, de krantenjongen Arnold. Wanneer Arnold voorstelt om op Pebbles te passen terwijl Fred een dutje kan doen, heeft Fred een vreselijke nachtmerrie, waarin Arnold achtereevolgens met zijn job, zijn vrienden, zijn voorzitterschap van de Waterbuffels én zijn dochter aan de haal gaat.

91. Little Bamm-Bamm
De Rubbles, die blijkbaar zelf geen kinderen kunnen krijgen en daarom toch wel een heel klein beetje afgunstig zijn op het geluk van Fred en Wilma, vinden voor de deur een mandje met een vondeling. De kleine heet Bamm-Bamm, en waar die bizarre naam dan wel vandaan komt, wordt snel genoeg duidelijk. De Rubbles willen de kleine maar al te graag adopteren, maar de rijke Pronto Berger en zijn gladde advocaat Perry Masonry hebben ook hun zinne gezet op het adopteren van het jongetje.

92. Dino Disappears
Wilma heeft Fred eraan dopne herinneren dat hij nog cadeautjes moest kopen. Hij komt thuis met een berg speelgoed voor Pebbles, maar Wilma alludeerde eigenlijk op de eerste verjaardag van Dino in de familie. Dino loopt van huis weg, en Fred looft een beloning uit voor wie het dier kan terugbrengen. Zijn deur wordt echter plat gelopen met eigenaars van dino-lookalikes die op de beloning uit zijn. Fred trekt er dan maar zelf op uit, op zoek naar zijn hond. Dinosaurus!

93. Fred's Monkeyshines
Fred heeft tijdelijk een bril nodig, maar is per ongeluk met de bril van de oogarts weg, waardoor hij nóg slechter ziet. Hij aanziet een uit het circus ontsnapte aap als Pebbles, en gaat er tot overmaat van ramp mee naar datzelfde circus, overtuigd dat het zijn dochter is en niet begrijpend waarom de mensen hem zo raar aankijken...

94. The Flintstone Canaries
Fred hoort op het televisieprogramma "Hum Along With Herman" - hét muziekprogramma bij uitstek voor mensen die hun tekst niet kennen, dat hij een stapel mooie prijzen kan winnen als hij met zingend mannenkwartet meedoet aan een talentenwedstrijd. Naast twee redelijk zoetgevooisde werkmakkers wil hij ook Barney's prachtige tenorstem in zijn Flintstone Canaries opnemen, maar Barney zingt alleen maar niet vals als hij in bad zit.

95. Glue For Two
Fred probeert voor de zoveelste keer nog maar eens een nieuwe frisdrank uit te vinden, maar het resultaat is per ongeluk een superlijm. Fred zou er miljoenen mee kunnen verdienen, maar dan moet hij wel eerst zien dat hij van Barney verlost geraakt, die zijn nieuwe bowlingbal kwam tonen, waarna ze per ongeluk met zijn tweeën aan de bal - en dus aan elkaar - vastgeplakt geraken.

96. Big League Freddie
Fred oefent voor een partijtje honkbal voor het team van Mr. Slate, de extra motivatie zijnde dat als ze niet winnen, ze ontslagen worden. Wanneer Fred verneemt dat er twee talentscouts van de eredivisie aanwezig zullen zijn, zet hij zijn beste beentje voor, maar hij wordt uitgesloten én ook nog eens buiten westen geslagen. Zijn assistent van op het werk, Roger, trekt Freds uniform aan en neemt zijn plaats in. Hij blijkt een natuurtalent, en wanneer de twee heren uit de eredivisie hem een contract willen aanbieden, verwarren ze hem uiteraard met Fred.

97. Old Lady Betty
Betty klust overdag bij, vermomd als oud dametje, om voor Barney een schommelstoel te kunnen kopen. Er zit alleen een reukje aan de job: ze moet voor een ander oudje pietluttig kleine boodschappen gaan doen, en telkens betalen met een grote coupure geld. Uiteraard is het het "oudje" en haar "butler" te doen om zoveel mogelijk valse briefjes gewisseld te krijgen. De politie zit achter Betty aan...

98. Sleep On, Sweet Fred
Wilma en Betty zien op tv hoe ze via subliminale boodschappen tijdens de slaap hun mannen hun slechte gewoonten mannen kunnen afleren, zoals met moddervoeten binnenkomen zoals Fred elke dag doet. Het truukje blijkt echter zo succesvol, dat ze Fred en Barney veranderen in huis-slaven, die niets meer moeten weten van gaan bowlen of pokeren. Fred heeft echter hun spelletje door, en wanneer de dames als klap op de vuurpijl van hun man een dure bontjas verlangen, doen Fred en Barney alsof een onweerstaanbare drang hen dwingt om een bonthandel te beroven.

99. Kleptomaniac Pebbles
Wanneer Fred met Pebbles boodschappen doet, moet hij alle moeite van de wereld doen om te voorkomen dat ze in de supermarkt vanalles in het karretje gooit. Even later is Fred bij een juwelier voor en cadeau voor Wilma's verjaardag. Een notoire juwelendief, Baffles Gravel, probeert bij dezelfde juwelier een duur diamanten halssnoer achterover te drukken, en verstopt het kleinood in de wieg van Pebbles. Fred denkt daardoor dat zijn dochter een meester-juwelendief geworden is.

100. Daddy's Little Beauty
Fred schrijft Pebbles, tegen de zin van Wilma, in voor een schoonheidsverkiezing. Hij heeft echter het woordt "babes" verkeerd verstaan voor "baby's", en de schoonheidswedstrijd blijkt er één te zijn voor jonge juffrouwen, waar Pebbles een jaar of twintig te vroeg voor is. De koppige Fred drijft zijn zin echter door en laat Pebbles meedoen...

101. Daddies Anonymous
Fred, die altijd mannen die onder de sloef liggen en van hun vrouw met de baby moeten gaan wandelen heeft uitgelachen, wordt ermee geconfronteerd dat hij en Barney zelf datgene zijn geworden wat ze het meest verafschuwen. Fred krijgt echter van een oude vriend, Elmo Rockbottom, een gouden tip: de vaders hebben een geheim genootschap gesticht, Daddies Anonymous, waarin de veelgeplaagde echtgenoten achteraan een garage een potje kunnen pokeren terwijl ze zogezegd met hun kleine op wandel zijn. Na een avondje stevig doorzakken zijn Fred en Elmo als laatste in de club, en nemen per ongeluk elkaars baby mee naar huis.

102. Peek-A-Boo Camera
Fred heeft Wilma beloofd om haar een avond uit te nemen voor hun huwelijksverjaardag; hij krijgt echter te horen dat de Water Buffaloes die avond een vrijgezellenavond organiseren, waarop hij en Barney zo goed als verplicht aanwezig op moeten zijn. Ze maken hun vrouwen wijs dat de aanstaande bruidegom op sterven ligt, en dat ze naar een wake moeten. De perfecte leugen, ware het niet dat ze op het vrijgezellenfeest gefilmd worden voor een verborgen cameraprogramma. Wanneer hun frank te laat valt dat, als de vrouwen de uitzending zien, hun leugen zal uitkomen, doen ze hun best om hun eigen televisietoestel plus de antennes van de buren te saboteren.

103. Once Upon A Coward
Fred en Wilma worden na een avondje stappen overvallen; Fred geeft gewillig zijn portefeuille af en onderneemt geen poging om de held uit te hangen. Alhoewel zowel Wilma als de politie hem zeggen dat hij juist gehandeld heeft tegenover een gewapende gangster, meent Fred dat hij in zijn mannelijke eer is gekwetst, zeker als hij ziet hoe zelfs vrouwen, kinderen en bejaarde dametjes in vergelijkbare situaties een stuk kordater reageren. Fred wil daarom alles doen om Wilma te bewijzen dat hij geen lafaard is: vechten tegen een prijsbokser, een sabeltandtijger temmen...

104. Ten Little Flintstones
Een vliegende schotel, volgestouwd met buitenaardse wezens die een invasie van de Aarde voorbereiden, landt in Bedrock. Tien van de wezens nemen de gedaante aan van de eerste sukkel die ze tegenkomen (Fred), maken zich zijn taal eigen (waarbij het vocabularium beperkt is tot "Yabba-dabba-doo"), en veroorzaken vervolgens een hoop ellende. In Freds gedaante plunderen ze onder meer 's nachts Barneys ijskast, geven Mr. Slate op hun donder en jennen Wilma. De enige die - weliswaar na een bovengemiddeld lange tijd - door heeft hoe de vork aan de steel zit, is Fred zelf. Maar met een verhaaltje over vliegende schotels en buitenaardse wezens komt hij niet geloofwaardig over.

105. Fred El Terrifico
De Flintstones en de Rubbles gaan samen op vakantie naar het mondaine Rockapulco. Fred heeft zelfs voor de gelegenheid zijn snor laten staan. Door te pochen met zijn - niet bestaande - ervaring als toerist trekt hij ongewild de aandacht van twee gangsters die net voor een miljoen diamanten hebben achterover gedrukt, en een onnozele hals zoeken om ze over de grens te smokkelen.

106. Flintstone Hillbillies
Wanneer Zeke Flintstone in Arkanstone op de gezegende leeftijd van 101 jaar het tijdige met het eeuwige verwisselt, is de familie Hatrock er het hart van in: al 90 jaar leeft er een vete tussen hen en de Flintstones, en met het verscheiden van Zeke hebben ze geen Flintstone meer om op te jagen. Totdat ze vernemen dat er nog één erfgenaam is, een zekere Fred uit Bedrock. Met de smoes dat Fred het landhuis van zijn grootoom Zeke heeft geërfd, lokken ze de Flintstones naar Arkanstone, alleen maar om de vete voort te kunnen zetten.

107. Flintstone And The Lion
Fred en Barney vinden in de bergen een lief klein katje, dat bovendien Fred redt van een aanvaring met een holenbeer. Fred besluit het diertje in huis te nemen; aanvankelijk lijkt het een goed idee, maar na enkele maanden moet iedereen, zelfs Fred, toegeven dat het diertje geen kat is, maar een holenleeuw. En alhoewel het beestje zo mak is als wat, vreet het een fortuin aan biefstukken uit het budget van de Flintstones. Wilma vraagt Fred om het dier terug in het wild los te laten. Maar dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan, en er komen de grote middelen bij te pas.

108. Cave Scout Jamboree
Fred is een week technisch werkloos nadat hij een stop van een geiser heeft losgewrikt. Barney was van plan op vakantie te gaan, maar na de eerste tankbeurt was zijn budget er al door. De mannen willen echter per sé op vakantie, en stellen voor om een weekje te gaan kamperen. Wilma en Betty gaan uiteindelijk akkoord, op voorwaarde dat de kampplaats ver genoeg afgelegen is van alle drukte. Ze reizen uiteindelijk af naar de paradijselijke valley van Shangri-La-De-Da, maar na één nacht blijkt dat ze uitgerekend de plaats hebben uitgekozen waar de scouts hun internationale jamboree houden.

109. Room For Two
Om eindelijk verlost te zijn van alle rommel die in het huis rondslingert, bouwt Fred een extra kamer aan het huis. Wanneer blijkt dat de kamer in kwestie voor de helft op het grondgebied van de Rubbles staat, beginnen Fred en Barney aan een vete. Tijdens de verkiezing van de Waterbuffel van het jaar in hun loge heeft Barney bovendien ook nog eens zijn beslissende stem aan Freds concurrent Joe Rockhead gegeven.

110. Ladies Night At The Lodge
Wilma en Betty willen nu eindelijk toch eens weten wat er in de voor vrouwen niet toegankelijke Waterbuffel-loge gebeurt; wanneer Fred en Barney zich allebei een nieuwe hoed hebben aangeschaft, trekken de dames met het oude exemplaar én een valse snor naar de loge. Helaas worden ze aanzien als twee nieuwelingen die de vernederende initiatierite moeten ondergaan...

111. Reel Trouble
Omdat iedereen het kotsbeu is dat Fred ganser dagen met babyfoto's van Pebbles loopt te zeulen, kan Wilma hem overtuigen zijn foto-apparaat terug naar de winkel te brengen. Helaas, Fred keert terug met een filmcamera, en vanaf dat ogenblik wordt zijn ganse kennissenkring onderworpen aan ellenlange home-video's van Pebbles; zelfs de leden van de Waterbuffel-loge ontsnappen niet aan een gedwongen filmvoorstelling. Op één van Freds filmpjes zijn op de achtergrond twee kunstdieven duidelijk herkenbaar, en het duo probeert Fred de film afhandig te maken.

112. Son Of Rockzilla
Fred denkt dat hij eindelijk gaat ontdekt worden als filmster, wanneer een producent hem op straat aanspreekt. Het blijkt echter dat zijn dierlijke driften zo duidelijk opvielen, en dat ze Fred als onderdeel van een barnumcampagne voor een horrorfilm, de straat willen opsturen in een nep-monsterkostuum. Om zich in te leven in zijn rol, gaat Fred een soortgelijk (wijfjes)dier in de zoo bestuderen. Maar U raadt het al: het monster breekt los, en plots lopen er twee in de stad rond, een echte en een valse.

113. Bachelor Daze
Wanneer Fred in de krant leest dat het Honeyrock Hotel wordt afgebroken, denken hij en Wilma terug aan de tijd dat ze er elkaar leerden kennen: hij en Barney waren er in dienst als piccolo's, en Wilma en Betty als sigarettenverkoopsters. De beide vrijgezellenkoppels dachten wel allebei verkeerdelijk dat de tegenpartij miljonairs waren.

114. Operation Switchover
Fred doet minachtend over het huishoudwerk van Wilma, dat in zijn ogen geen volwaardig werk is, en om het te bewijzen wedden ze voor een ganse week ontbijt op bed dat Fred zonder enige moeite Wilma's huishouden voor een dag op zich kan nemen. Helaas loopt - bijna voorspelbaar - alles in het honderd, maar tot overmaat van ramp komen de voorzitster van Good Cavekeeping en haar fotograaf ook nog eens langs om te keuren of het huishouden van Wilma in aanmerking komt voor een prijs.

BEELD EN GELUID
Ook dit vierde seizoen van The Flintstones is uit de kluizen van de Hanna-Barbera studio's gekomen, er zo goed uitziend als voor een 40 jarige limited animation-reeks kan verwacht worden. De transfer is verre van perfect, daarvoor zitten er te veel beschadigingen in het beeld, bijvoorbeeld in de vorm van vuile vlekken in de egaal geachte kleurvlakken (zoals Barney's haar), maar deze matige masters zijn wel fatsoenlijk opgepoetst en hebben een keurige transfer meegekregen. Af en toe is er wel eens een detail aan het oog van de makers ontsnapt; zo is er nog een roze kleurvlek prominent aanwezig ergens rond de zesde minuut van Flintstone And The Lion, maar voor de rest lijdt deze gedigitalizeerde versie niet echt onder compressie-artefacts, wat een streepje voor is. De kleuren zijn simpel en helder, maar een klein beetje minder vibrant dan tegenwoordig de standaard voor cartoon is. Echte onvergefelijke fouten zijn er op beeldvlak niet te bespeuren, en het siert Warner eens te meer dat ze manifest een hoge standaard aanhouden voor het opnieuw uitgeven op dvd van oud materiaal uit hun kluizen. De mono-geluidstrack is voor deze release duidelijk onder handen genomen, en op misschien een paar instanties na zijn fluctuaties in snelheid, die wel eens voorkomen bij oude video-masters, netjes gerestaureerd. De dialogen zijn netjes te verstaan, de incidentele muziek wordt nergens te dominant, alleen de lachband klinkt soms kunstmatig hol, maar, om het met The Simpsons te parafraseren, tekenfilms worden nu éénmaal niet geproduceerd voor een levend publiek, omdat de tekenaars dan op de duur medische problemen aan hun polsen van krijgen. Kortom, liever een goede job in het remasteren van de originele monotrack dan een compleet nutteloze 5.1-track toevoegen die onmogelijk meerwaarde kan bieden.

EXTRA'S
Wat extra's betreft gaat het met de Flintstones-boxen wat op en neer. seizoen 1 was geen hoogvlieger, seizoen 2 was een stuk beter, en bij seizoen 3 viel het weer wat tegen. Dit vierde seizoen is een randgevalletje dat we uiteindelijk hebben gewogen en te licht bevonden. Naast mooie geanimeerde menu's waarin Bamm-Bamm het wereldrekord Fred-werpen probeert te breken, is de voornaamste feature op de eerste disc een duo aan commentaartracks bij de afleveringen Ann-Margrock Presents en Little Bamm-Bamm. Het is een uitdaging om voor een dergelijke oude reeks nog iemand bereid te vinden om achter de microfoon plaats te nemen, en voor deze aflevering heeft men tekenfilmhistoricus Earl Kress, gespecialiseerd in Hanna-Barbera cartoons, bereid gevonden de verbale degens te laten kruisen met het jongere bloed, vertegenwoordigd door stripauteurs Paul Dini en Mark Evanier. Twee korte maar informatieve documentaires sieren de tweede disc: in "The Legendary Music Of Hoyt Curtin" (7 min.) wordt de redelijk onbekende componist van het legendarische Flintstones-herkenningsmelodietje in de schijnwerpers geplaatst, en in "The Flintstones: One Million Years Ahead Of Its Time" (9 min.) krijgen we enkele bedenkingen over de beginperiode van animatiefilms in prime-time, en hoe deze door de televisienetwerken gebruikt werden om zich te profileren. Afsluiten doen we op de laatste disc met een cross-promotionele trailer voor een nieuwe lading Looney Tunes.

CONCLUSIE
Het vierde seizoen van The Flintstones biedt kortweg gezegd méér van hetzelfde. De historische betekenis van deze nochtans met relatief bescheiden middelen geproduceerde cartoon is onmiskenbaar, maar de reeks is vooral nog steeds goed te genieten, en overklast moeiteloos al het liefdeloze bandwerk dat ons uit het verre Oosten in de strot wordt geramd. En of het nu oude films zijn of cartoons, Warner besteedt op technisch vlak er altijd even veel zorg aan.