FILM
Met de winter voor de deur is de staff van het Overlook Hotel in Colorado aan een welverdiende vakantie toe. Meteen ook de reden waarom op zoek gegaan wordt naar een huisbewaarder die een oogje in het zeil houdt tijdens de koude maanden en af en toe eens de knop van de verwarming aan en uit zet. Jack Torrance (Jack Nicholson) is kandidaat. Hij kampt met writer's block en ziet het als een uitgelezen kans om eindelijk het boek waar hij aan bezig is, af te werken. Echtgenote Wendy (Shelley Duvall) en zoontje Danny (Danny Lloyd) zijn de enigen die hem tijdens de donkere dagen in het hotel vergezellen. Het duurt echter niet lang vooraleer het gezin compleet afgesloten wordt van de buitenwereld door een sneeuwstorm en Danny, die over een telepathische kracht, the shining, lijkt te bezitten, ontdekt dat er duistere krachten aan het werk zijn in het hotel, die zijn vader onbewust tot complete waanzin drijven…

Hoe je het ook draait of keert, The Shining is en blijft een stuk filmgeschiedenis. De muziek is angstaanjagend, de cameravoering subtiel doch meesterlijk. Het verhaal wordt de kijker aan een traag tempo voorgeschoteld, waarbij we Jack Torrance van een niet al te heldere man zien veranderen in een wacko eerste klas. Iedereen die dacht dat hij of zij een vijs los had, is eraan voor de moeite als je met Mr. Torrance kennis maakt. Shelley Duvall speelt perfect de rol van een kwetsbare vrouw die duidelijk haar man liever ziet dan omgekeerd. Op de acteerprestatie van de kleine Danny Lloyd (die geen flauw besef had dat hij aan een horrorfilm/thriller meewerkte en zich vooral afvroeg wat zijn ouders hem zouden kopen met de $500 of $600 die hij voor de rol opstreek) valt al evenmin iets op aan te merken. Hij is het die de film bij aanvang het griezelige karakter meegeeft in de gedaante van Toby, een kereltje dat in Danny’s mond leeft, en via zijn wijsvinger met hem communiceert.

De verfilming van Stephen Kings boek The Shining is niet echt vlot verlopen. En dat is nog zacht uitgedrukt. Na de visie van het eindresultaat, hanteerde King deskundig de twee aangewezen woorden, No comment!. Stanley Kubrick maakte volgens King van zijn boek een zooitje doordat hij – op enkele elementen na – er een heel ander verhaal van maakte. Kubrick verdient echter niet het pak slaag dat King voor hem in de handen had. De scenarist/regisseur vertelt zijn verhaal op een uitermate beklemmende manier, met beelden die als ware bij toeval tot stand kwamen. Denk maar aan de lage shots, vlakbij de grond, van Danny die op zijn gocart heel het hotel rondsjeest, waarbij de tapijten op het parket voor een afwisselend geluid zorgen. Of bloed uit de liftschachten en flitsende beelden die nog geen seconde op het netvlies van de kijker gebrand worden.

Ook al neemt het trio de hoofdrol voor zijn rekening, in feite gaat het Overlook Hotel met deze eer lopen. Met de beroemde Ray Atkeson foto van de in het maanlicht schitterende Timberline Lodge in zijn hand viel Kubricks keuze op deze locatie.

De Timberline Lodge, gelegen aan Mount Hood in Oregon, is niet alleen een National Historic Landmark, het is ook een eerbetoon aan de geest van Amerikas Pacific Northwest. De lodge is eigenlijk het resultaat van een uniek project dat op 11 juni 1936 van start ging. Ze werd volledig opgetrokken door werkloze bouwvakkers die ingehuurd waren door de Federal Works Projects Administration. Eén van de eerste dingen die op het programma stond, was het opruimen van de sneeuw op US Highway 26 richting Phlox Point, wat alleen al drie maanden in beslag nam. Er werden kleine kampen opgetrokken om de arbeiders een verblijfplaats te bieden tijdens de werken. De omstandigheden waren zwaar, maar ondanks het feit dat de arbeiders in tenten moesten overnachten, waren ze toch enthousiast. Ze hadden het gevoel dat ze deel uitmaakten van 'iets bijzonders'. Het immense project heeft slechts 15 maanden in beslag genomen, wat toch wel opmerkelijk is gezien de extreme weersomstandigheden, de onzekere toekomst van de WPA en de onervarenheid van sommige arbeiders.

Naar de Timberline Lodge trekken, betekent in de eerste plaats een vliegtuigticket richting Portland, Oregon boeken. Daar aangekomen heb je nog een autorit van zo'n anderhalf à twee uur voor de boeg. Wie een wagen huurt, kan best kiezen voor een 4x4 en dan nog kunnen sneeuwkettingen nodig zijn. Het weer in de Mount Hood regio is wisselvallig en kan van de ene op de andere moment wijzigen, met alle gevolgen van dien. Overnachten in de lodge, betekent overnachten in een sfeer van warmte, gezelligheid en rust. Handarbeid is hier troef. Er is maar weinig dat doet denken aan machinale productie. En dit siert de Timberline Lodge. Je kunt kiezen uit vijf verschillende types kamers: Chalet, Twins, Timberline, Corner & Fireplace. Goedkoop kan je het niet echt noemen. De prijzen gaan van $80 (Chalet) tot $230 (Fireplace) per nacht. Je kunt wel een aardige duit besparen wanneer je kiest voor een Midweek arrangement. Hou er wel rekening mee dat, wanneer je opteert voor een Chalet, je geen haardroger, televisie met afstandbediening, telefoon met voice mail en internetaansluiting op je kamer zal terugvinden ...

De Timberline Lodge is niet enkel een vakantieoord voor skiërs of snowboarders. Aan de stadsdrukte ontvluchten staat hier in feite centraal. Het verwarmde buitenzwembad, de jacuzzi en de Timberline Lodge sauna zullen je je hectisch leven even doen vergeten. Maar zij niet alleen: ook Mount Hood, de grootste berg in Oregon maakt van elke wandeltocht een unieke en onvergetelijke ervaring. Tijdens de zomer kan je ook gaan raften, vissen, mountainbiken, surfen, paardrijden,... Wie toch kiest voor wintersport moet zijn eigen ski- of snowboarduitrusting meebrengen. In de Wy East Store, die gelegen is in de Day Lodge, kan je wel terecht voor een nieuw paar handschoenen of kleding, maar daar blijft het bij.

Maar tot zover het toeristische luik van deze bespreking. Stanley Kubrick trok destijds enkel naar Mount Hood voor de exterior shots van het Overlook Hotel. Kamer 217 uit Kings boek werd al snel in het script gewijzigd in (de niet bestaande kamer) 237 op vraag van het management van de Timberline Lodge. De schrik dat geen enkele gast nog in die kamer zou willen overnachten zat er goed in. Ook de shots met de sneeuwmotor zijn op Amerikaans grondgebied vastgelegd, vlakbij de lodge op West Leg Road. Het interieur van het Overlook Hotel werd zorgvuldig, op basis van het interieur van het Ahwanee Hotel in Yosemite National Park (Yosemite Valley), nagebouwd in de Elstree Studios in Londen. Kubrick haalde zijn inspiratie voor de rode badkamer bij Frank Lloyd Wright ( Arizona Biltmore Hotel ). Ook de doolhofscène werd in de Elstree Studios opgenomen. De indrukwekkende openingsscène tenslotte, werd gedraaid in het Glacier National Park.

Wie denkt dat deze informatie te rapen valt op de special edition dvd is eraan voor de moeite. Her en der wordt er wel melding gemaakt van de locaties (commentaartrack, korte films), maar het blijft vaak vrij vaag.

Tot slot nog even melden dat een nostalgisch gevoel zich meester van mij maakte toen ik Danny met zijn gebreide Apollo USA truitje op het scherm zag. Zo typisch eind jaren '70. Mijn vriendin had er zo ook eentje. Het is te zeggen, een door haar grootmoeder gebreide trui met daarop Fasten Seat Belts. Niet meer van deze tijd, maar gelukkig door Kubrick eeuwig vastgelegd op pellicule.

BEELD EN GELUID
De film staat in het beeldformaat 1.78:1 op de dvd en het beeld ziet er heel goed uit. De kleuren zijn helder (Dat bloed aan de liften! De tinten in de badkamer!) Ruis is afwezig. Het geluid is prima wat maakt dat de prachtige soundtrack van Wendy Carlos je sowieso in Kubricks greep houdt. Ruis is afwezig en de dialogen zijn duidelijk te volgen.

EXTRA'S
Deze uitgave is niet alleen mooi, maar ook nog eens interessant, en bij momenten grappig. Ik denk maar aan de documentaire van dochter Vivian Kubrick (die eerder te zien was op de BBC) waarin we bij aanvang Jack Nicholson in zijn kleedkamer te zien krijgen. Hij poetst speciaal zijn tanden om met een frisse adem voor de dag te komen, om daarna prompt een sigaret op te steken! De twee andere korte films op disc 2 (View from the Overlook: Crafting The Shining en The Visions of Stanley Kubrick) zijn tevens boeiend archiefmateriaal, maar ik bleef persoonlijk toch ietwat op mijn honger zitten. De informatie van componiste Wendy (die vóór haar geslachtsoperatie nog door het leven ging als Walter) Carlos is vanzelfsprekend interessant, maar helaas nogal kort. Mijn aandacht ging voornamelijk uit naar de outfit van Wendy. Very trendy! Gelukkig wordt dit teleurstellende gevoel dat je toch enigszins bekruipt goed gemaakt door de commentaartracks op beide discs.

CONCLUSIE
All work and no play makes Ann a dull girl.