FILM
De prijzen van donkere materie, de voornaamste brandstof voor ruimteschepen, swingen vrolijk de pan uit omdat de grootste producente, Mom (Tress MacNeille), de prijzen kunstmatig beïnvloedt door veel te weinig op de markt te brengen. Ondanks de waarschuwingen van professor Farnsworth (Billy West) om zuinig om te springen met de brandstof, doet Leela (Katey Sagal) mee met een demolition derby. Om Leela's agressieve gedrag voor eens en altijd aan banden te leggen, krijgt ze een shock collar om. In de vergaderzaal van Planet Express zitten Cubert (Kath Soucie) en Dwight (Phil LaMarr) met hun vriendjes Dungeons en Dragons te spelen. Ze plagen Bender (John DiMaggio) met het feit dat hij als robot geen fantasie heeft. Bender geraakt geobsedeerd door het spel, en eindigt in het Hal Institute For Criminally Insane Robots. De dodecaëder waar de kinderen mee spelen blijkt een soort van antikristal te zijn waardoor het kristal waaruit Mom de kracht voor de donkere materie put, waardeloos kan maken. Nadat Mom's drie domme zonen proberen het kristal te stelen en daarbij Nibbler (Frank Welker) ontvoeren, besluiten Fry (Billy West), Leela en de professor dat ze Mom eens een goeie pee terug gaan stoven. Doordat Bender intussen een robotomie ondergaat belandt het gezelschap in een parallelle fantasiewereld die verdacht veel op die uit Lord Of The Rings lijkt, waarin Fry de dodecaëder in de hete gesmolten plastic moet gaan werpen om de kracht er voor eens en altijd uit te verdrijven.




Na een lange voorgeschiedenis van slechte programmeerzetten en onvoldoende publiciteit werd in 2003 de briljante tekenfilmserie Futurama door Fox naar de prullenmand verwezen, waarna de reeks terug werd opgepikt door Cartoon Network die vier lange films bestelden die elk in vier afleveringen zouden kunnen onderverdeeld worden. En zo geschiedde. Deze derde langspeel-Futuramafilm, na Bender's Big Score en The Beast With A Billion Backs, valt uiteen in twee delen, die niet méér samenhangen dan door middel van de gebruikelijke nonsens die gewoonlijk wordt gebruikt om de plotlijnen bij elkaar te binden. Maar vooral in het tweede deel worden alle remmen losgegooid en wordt het gehele fantasy-genre er behoorlijk doorgesleurd. De scheiding tussen de verschillende nevenplots maakt dat Bender's Game meer het gevoel opwekt van losse afleveringen. Zoals al bleek uit de aflevering Anthology Of Interest I uit seizoen 2 hebben de makers van de reeks een behoorlijke boon voor het compleet onbegrijpelijke role-playingspel Dungeons & Dragons en zijn uitvinder, de recent overleden Gary Gygax. Deze film moet dan ook een beetje als eerbetoon aan dit rolmodel van alle geeks ter wereld dienen, en blijft perfect genietbaar voor mensen als ondergetekende die vinden dat Dungeons & Dragons iets is voor mensen die dringend op zoek moeten naar een échte hobby.




Bender's Game keert meer terug naar de antic frolics van de dagen van weleer, en de personages blijven ditmaal trouwer aan hun karakter, dus deze keer duikt Amy niet meer in de koffer met Zapp Brannigan (die overigens in deze film schromelijk absent blijft). In deze film geen vreselijk existentieel gecompliceerde tijdreizen meer voor Fry of geparasiteer door een intergalactisch monster met tentakels, maar ongecompliceerd lachen met onder andere redelijk ongeforceerde en accurate parodieën op Star Wars, One Flew Over The Cuckoo's Nest, het gemuteerde overblijfsel van de Dixie Chicks en TV-shoppingprogramma's. En Lord Of The Rings. Hopen Lord Of The Rings! De humor is ook hier weer een stukje meer cru dan wat we uit de televisieserie gewoon zijn. Ranzige grappen over seksende hobbits, hermafrodieten, nymfomane elfen en een middeleeuws kasteel in de vorm van een gigantisch toilet (inclusief een WC-bril als ophaalbrug) worden afgewisseld met nogal grafische slachtpartijen, waaronder ééntje waarin Leela de centaur een monster bevecht dat verdacht veel op een overgroeide versie van dokter Zoidberg lijkt. Ik heb het nog geschreven, en ik blijf bij mijn standpunt: het is vooral in combinatie met elkaar dat de mix van low-brow comedy en meer intellectueel stimulerende grappen blijft hangen, waardoor de reeks superieur blijft aan het familievriendelijkere The Simpsons.




BEELD EN GELUID
De norm die bij de vorige Futurama-dvd's werd gehaald, blijft gehandhaafd. De animatie is mooi strak afgelijnd, de kleuren zijn helder en stabiel, en het beeld blijft gevrijwaard van artefacts. Hier en daar ziet er nochtans een randje wat gekarteld uit, zobijvoorbeeld in de scène waarin Bender op de operatietafel ligt. Er is ook een Blu-ray verschenen van Bender's Game, maar die wordt voorlopig in de Benelux niet uitgebracht, en met Nederlandse ondertiteling al helemaal niet. Esthetisch blijft Futurama ook nog altijd een lust voor het oog; de animatie oogt fris en eigentijds, netjes afgewerkt in tegenstellint tot bijvoorbeeld Ren & Stimpy (voor wie Billy West ook de stemmen verzorgde) en de tekenstijl blijkt ook mijlenver verwijderd van de goedkope South Park-stijl waarbij lossen lichaamsdelen in een soort van stop-motion gefilmd worden. Futurama is technisch hoogwaardig, een topper waarbij 2D en 3D naadloos in elkaar overgaan. Meer dan bij The Simpsons zijn de figuurtjes geschikt om in een 3D-omgeving op te gaan, wat meer dan eens gebruikt wordt bij shots waarin de Planet Express Crew de ruimte verkent.Het geheel ziet er een beetje sterieler uit dan The Simpsons, waar de rubberband reality een stuk duidelijker aanwezig is. De Dolby Digital 5.1-track lost de verwachtingen naar behoren in, zeker als je weet dat de vorige vier boxen telkens het met een surroundtrack moesten stellen is dit een hele verbetering. De stemmen zelf worden natuurlijk apart opgenomen, maar vooral kunstmatige geluidsstages zoals de grot van Mom, de Demolition Derby en de aanval op kasteel door verwilderde kangoeroes zijn hoogtepunten voor je surround. De muziek van Christopher Tyng blijft alomtegenwoordig zonder te domineren. Het tussenvoegen van fragmentjes uit minder bekende stukken muziek (ditmaal: Rocketship van Kathy McCarthy en haar twee zingende sokken) betekent meestal voor de redelijk onbekende artiesten extra naambekendheid (denk dan paar terug aan de Pizzicato Five met Baby Love Child uit Futurama seizoen 4 Leela's Homeworld.)




EXTRA'S
Een extra episode zit er dit keer niet in, wel sluiten de extra's netjes aan bij de vorige twee disks. Uiteraard wordt de spits afgebeten door een vinnig audiocommentaar door bedenker Matt Groening, ontwikkelaar David Cohen, stemacteurs Billy West, John DiMaggio en Tress MacNeille, regisseur Dwayne Carey-Hill, scenarist Mike Rowe en producente Claudia Katz. In een reeks geanimeerde storyboards (22 min.) krijgen we het eerste kwart van de aflevering in ruwe potloodschets te zien. Een zeer leuke feature is het Futurama Genetics Lab, waarin je twee personages kiest en met een druk op de knop ziet hoe hun samengevoegd DNA er zou uitzien. Dat David X. Cohen een geek is die zijn jeugd compleet verkwanseld heeft aan het spelen van Dungeons & Dragons wordt bewezen in Dungeons & Dragons & Futurama (7 min.), en in How to Draw Futurama in 83 Easy Steps  (8 min.) tekenen de animatoren dokter Zoidberg, Leela en Bender, en smijten ze elkaar met vanalles naar het hoofd. De 3D-ruimtetuigen die het tegen elkaar opnemen in de Demolition Derby worden op computer gemodelleerd in 3D Models with Animator Discussion (5 min.), en de dvd bevat welgeteld één verwijderde scène (1 min.), waarin Cubert en Dwight bij een kraampje een ijsje bestellen. Een parodie op de anti-piraterijfilmpjes is te zien in Bender's Anti-Piracy Warning (1 min.), waarbij de titel al de toon verraadt, want wat zou een kleptomane robot nu doen, mocht hij illegaal filmpjes kunnen stelen? De dvd bevat voorts nog een trailer voor de vierde en laatste Futurama-film Into The Wild Green Yonder (1 min.), en de stemmencast laat zich van zijn meest flaterende kant zien in Blooperama 2 (2 min.). De dvd bevat ook nog (minstens) twee easter eggs.




CONCLUSIE
Vooral een traktatie voor de fans, of wie eens graag een geslaagde spoof op het fantasygenre ziet.