FILM
Vlak voor hij een giftige substantie in zijn ogen krijgt, ziet Matt Murdock (Scott Tera) hoe zijn vader Jack (David Keith), een verlopen bokser, feitelijk de kost verdient als "incasseur" van slechte betalers voor de mysterieuze en in mist gehulde leider van de Newyorkse onderwereld, die door de journalist Ben Urich (Joe Pantoliano) met de naam Kingpin wordt bedacht. Matt is zijn zicht kwijt, maar zijn andere zintuigen zijn na het ongeval bijzonder ontwikkeld. Zijn vader probeert weer op het rechte pad te geraken en wil dat zijn zoon voor advocaat studeert. Kingpin laat zijn vader echter vermoorden, en Matt zweert om vanaf nu te handelen in naam van alle marginalen en onderdrukten, en oefent zich te pletter op de daken van de achtergestelde wijk Hell's Kitchen in halsbrekende toeren.

Jaren later is Matt Murdoch (Ben Affleck) inderdaad de advocaat geworden die samen met zijn associé Franklin Nelson (Jon Favreau) vooral minder begoede klanten vertegenwoordigt, zoals de allerminst een modelburger te noemen junk Daunte Jackson (Coolio). Jackson zou een prostituée vermoord hebben, maar was op het ogenblik van de moord zo stoned als een kieken, en hij herinnert zich van het voorval niks. Matts gave laat hem toe om bij leugenaars een versnelling van de hartslag te registreren, en hij gelooft in Jacksons onschuld. Terwijl Nelson constant zit te hengelen naar een beter begoed kliënteel, zoals de rijke industrieel Fisk (Michael Clarke Duncan) dient Matt zijn klanten door 's nachts in zijn alter ego Daredevil te transformeren, een enkel (of duivel) des wrakes, die op procedurefouten of iets dergelijks vrijgekomen misdadigers alsnog met veel plezier een pak rammel verkoopt. Journalist Urich volgt de capriolen van Daredevil op de voet, en omschrijft hem in de media als de man die geen angst kent. De enige persoon die op de hoogte is van Matts dubbele identiteit is zijn biechtvader, Everett (Derrick O'Connor), want de drang die Matt voelt om eigen rechter te spelen, conflicteert met zijn geweten. Matt leert de mooie Elektra Natchios (Jennifer Garner) kennen, de dochter van de miljardair Nicholas Natchios (Erick Avari), die, zonder dat zij het weet, lid is van Kingpin's kartel, maar eruit wil stappen. Kingpin, een in de Bronx opgenoemde geweldenaar die - u raadde het al - feitelijk naar de naam Fisk luistert, laat de Ierse huurmoordenaar Bullseye (Colin Farrell), berucht omdat hij van alles een wapen kan maken en nooit zijn doel mist, overkomen om Natchios te vermoorden, terwijl zijn staf doet uitschijnen dat Natchois de gevreesde Kingpin was. Een galabal dat Natchois bekostigt en waarop Elektra Matt Murdoch heeft uitgenodigd, ontaardt in chaos nadat Natchios een doodsbedreiging van Kingpin ontvangen heeft, en tijdens de vlucht staat Bullseye hem inderdaad op te wachten. Daredevil komt net te laat om de man te redden, en omdat Bullseye zijn blindengeleidenstaf-annex-vechtstok als moordwapen heeft gebruikt, meent Elektra verkeerdelijk dat Daredevil de moordenaar van haar vader is. En - waar het allemaal niet goed voor is - dochterlief blijkt al vanaf haar vijfde getraind in de Oosterse gevechtskunst, die ze nu wil aanwenden om Daredevil te doden.

De Marvel-stal van superhelden lijkt onuitputtelijk te zijn. Na X-Men, Hulk, de Fantastic Four en Spiderman was het in 2003 u de beurt aan de bij ons relatief onbekende Daredevil om op het grote (en kleine) scherm zijn ding te mogen doen. We zijn intussen enkele jaren verder, er verscheen een theatrical cut en een director's cut op dvd, die samen alweer een dikke vijf jaren in onze database terug te vinden zijn. Wellicht is de passage van Elektra, de spin-offilm, u niet voorbij gegaan. Natuurlijk is het feit dat alle dergelijke films nog eens extra op het nieuwe medium moeten worden uitgemelkt vooral de reden waarom U deze Daredevil nog eens op Blu-ray ziet verschijnen. Godzijdank met álle extra's die bij de director's cut hoorden, evenwel zonder de theatrical cut zelf, waarin, achteraf bekeken, toch nogal werd weggelaten, en het enige wat er essentieel in de TC te vinden is dat niet in de DC zit is een bedscène met Jenny en Benny.

We schreven in onze oude review nog dat het verhaal, in tegenstelling tot X-Men bijvoorbeeld, de personages niet van enige diepgang getuigden, en men vooral gewed had op het betere slag- en gehaktwerk. Dat slag- en gehaktwerk is gebleven, zelfs nog wat aangedikt - met 30 minuten extra materiaal kan je heel wat doen - maar ook de karakteruitdieping en daarmee de geloofwaardigheid is merkelijk verbeterd, gegeven dat je de leap of faith kan maken en je je het Daredevil-biotoop kan indenken.

Nog enkele citaten uit onze vorige recensie: "Af en toe maakt het scenario even grote bokkensprongen als Zijne Gemaskerdheid zelf." - "In tegenstelling tot bijvoorbeeld Sam Raimi's Spiderman-adaptatie kan Ben Affleck in zijn titelrol geen bezieling leggen." - "Hoe het bijvoorbeeld komt dat Daredevil, Elektra en Bullseye elkaar zonder voorafgaande waarschuwing ontmoeten voor het finale treffen, is ons nog steeds een mysterie." Wel, voor de meeste, maar niet voor alle vragen uit deze categorie biedt deze director's cut van Daredevil een antwoord, want het is een bijzonder grondige herwerking van het origineel. De film duurt ongeveer een half uur langer, en er zijn zowel scènes geschrapt als toegevoegd, die echter de film een stuk coherenter maken door de verschillende kruisverwijzingen. Zo wordt regelmatig Matts gave om van iemand te kunnen nagaan of hij of zij liegt ter sprake gebracht, een gegeven wat zeer wordt gebruikt in de volledig nieuwe subplot waarin Matt en Franklin de kleine crimineel Jackson (Coolio) verdedigt. Bij de geïmproviseerde "huiszoeking" merken we dat naast zijn sonar-abiliteiten Matt ook zijn andere zintuigen danig heeft kunnen overontwikkelen, zoals tast-en reukzin. Dé reden waarom Fox in eerste instantie deze cut naar de prullenmand verwees, was het vele gratuite geweld. Met name na de diverse confrontaties van Daredevil met allerlei gespuis in loondienst van Kingpin, en een grande finale waarin hij het opneemt tegen Bullseye, was het feitelijk grotendeels gedaan, en kwam het gevecht tegen Kingpin als een anticlimax. Dit euvel is in deze versie ruimschoots verholpen; meer nog, de manier waarop in bepaalde scènes het gewelddadige karakter van Kingpin naar boven komt, strookt meer met de karakterontwikkeling. Waar in Amerika de rating hierdoor is verschoven naar R, is dit voor de Benelux-versie gewoon 12 gebleven. Wij zijn natuurlijk niet zo'n pussies als de Amerikanen.

Jammer genoeg zijn er ook enkele scènes gesneuveld. De scène waarin Matt en Elektra met elkaar naar bed gaan, is zoals gezegd tot grote ergernis van de gemiddelde mannelijke kijker gesneuveld, net als de vele biechtsessies die Matt aflegt bij vader Everett, de enige die op de hoogte is van Matts dubbelleven, maar er omwille van het biechtgeheim niets over kan zeggen. In zekere zin is het verdwijnen van deze scènes wel een gemis in het geheel, maar over het algemeen verdient deze cut van de film netto een punt hoger. De puzzelstukken passen meer in elkaar, er zitten meer kruisreferenties in de film, en vooral krijgt elk van de acteurs nog wat extra screentijd om de psychotische kanten van hun personage in de verf te zetten - de scène waarbij Bullseye door de metaaldetector moet is er zo één.

Daredevil blijft natuurlijk een goede actieprent, alhoewel er wel érg veel mosterd is gepikt bij soortgelijke films als Spiderman (de nunchaku's), The Matrix Reloaded (de in slow motion botsende motorfietsen) en Lara Croft: Tomb Raider (Elektra's trainingssessie). Er is overigens ook kruisbestuiving naar de andere richting: het gegeven dat Daredevil erg gevoelig is voor geluid werd schaamteloos gerecycleerd in de 3de Spidermanfilm, als het "kryptoniet" van Venom. Wat er dan nog overblijft is een hoopje aan het genre verbonden eigenheden: een superheld met een dubbele identiteit, compleet met de daarmee gepaarde schizofrenie én een spannend leren kostuumpje; een love-interest die fervent tegenstandster is van het alter ego van de held; een zwakke plek zoals elke superheld (voor Daredevil luide geluiden, waardoor hij zijn oriëntatie verliest); een rijke topindustrieel die én hoofd van de georganiseerde misdaad, én de moordenaar van de ouders van de held blijkt te zijn; een neurotische tegenstander; plus dan nog een buitenstaander die op de hoogte is van de ware identiteit van de superheld; en als klap op de vuurpijl een bijna verplichte cameo van Stan "The Man" Lee, opper-goeroe van Marvel Comics. Kortom, allemaal pakjes die élke superheld als dusdanig kan dragen, maar telkens weer een recept voor spektakel, en wat meer is, het schijnt elke keer te werken.

De goede punten die we vorige keren al uitdeelden, blijven overeind: de openingsscène met het brailleschrift is mooi gedaan, de vechtscènes zijn kunstig gechoreografeerd, de manier waarom Murdoch's "radar" wordt gevisualiseerd, en bijvoorbeeld versterkt wordt wanneer er regen valt, is buitengewoon goed uitgewerkt, en Jennifer Garner die als Elektra Natchios de kijker met haar groene ogen aan de muur vastnagelt, bezorgt de film een extra motivatie om bekeken te worden. Wat van de film echter het meest bijblijft is de donkere sfeer, die in de nachtelijke omgeving van wat al niet een al te gezellige buurt is om te wonen, nog eens voor een extra creepy sensatie zorgt, en nog eens wordt onderlijnd door de gothische decors. Donkerder dan Spiderman, ook donkerder dan Tim Burton's Batman, maar met een stuk minder cheesy one-liners dan X-Men, toch nog altijd onze favoriet in het genre.

BEELD EN GELUID
De gedetailleerde beeldtransfer dient erg goed de visuele effecten van de film. De kleuren zijn vibrant en energiek, en blijven overeind alhoewel de film een schaduwachtige, grimmige ondertoon heeft. De paar scènes in natuurlijk daglicht vertonen gedetailleerd de huidtinten en de imperfecties van de gebouwen, die textureel er goed en scherp worden weergegeven. Het enige wat op deze disk aan te merken is qua beeld is dat er scènes zijn waarin ruis toch wel érg prominent aanwezig is, zelfs voor een film met een gritty uitzicht als deze. De DTS HD MA5.1-track is krachtig en levendig, zonder oog voor detail te verkiezen door bijvoorbeeld de dialoog te laten verzuipen. Daredevil is blind, en zijn zicht wordt gecompenseerd door een soort van soundscape waar hij als met een sonar doorheen loopt, en hij aan de echo van bijvoorbeeld waterdruppels de positie van de objecten rondom hem heen afleidt. Die details komen goed over in de gedetailleerde soundtrack, waarin je met surroundeffecten om de oren wordt geslagen. Diezelfde nuance ontbreekt een beetje bij het gebruik van de subwoofer; de scène waarin Daredevil en Bullseye elkaar op straat partij geven klinkt wat bombastisch, en blijkbaar wordt het credo "hoe meer lawaai, hoe liever" ten volle belijd. Maar we zullen maar niet te hard zijn in ons oordeel.

EXTRA'S
Alle extra's die op de bonusschijf van de theatrical cut en de director's cut te vinden waren, zijn voor de Blu-raydisk hernomen. De disk vangt aan met een audiocommentaartrack van regisseur Mark Steven Johnson, die vooral uitwijdt over - wat dacht U? - de verschillen tussen de twee versies. De Enhanced viewing mode en de trivia track die op de reguliere versie te vinden waren en van de director's cut verdwenen waren, zijn bij uitstek interactieve featurettes en als dusdanig terug opgenomen op deze Blu-raydisk; de trailer voor Elektra is verdwenen. Ook de documentaire Giving The Devil His Due: The Making Of Daredevil DC van ongeveer 15 minuten, waarin verschillende producenten en regisseur Johnson ons vooraf uitleggen op welke verschillen we moeten letten, hoort uiteraard bij deze versie te zitten. De documentaire Beyond Hell's Kitchen, The Making Of Daredevil, die bijna een uur duurt, is een degelijk werkstuk dat standaard-documentaires op andere disks inhoudelijk ruim overstijgt, en behandelt een enorm breed scala aan onderwerpen die betrekking hebben tot het maken van de film. Net als op de dvd is deze featurette op de Blu-rayversie voorzien van een interactieve featurette die je toelaat om delen van de documentaire tijdens de film te zien. Het is geen exclusieve PiP-featurette, maar het is toch netjes dat die erop staat. De 25 minuten durende documentaire HBO First Look Special, met als gastvrouwe Jennifer Garner, is meer promotioneel van opzet, en overlapt hier gedeeltelijk mee, maar is als eerste inleiding op de film toch nog genoeg interessant. De derde documentaire, Men Without Fear (Creating Daredevil), alweer een uur lang, is voor de stripliefhebbers ongetwijfeld de interessantste, want deze schetst het ontstaan van de de stripreeks van 1964 tot nu, en bevat onder meer interviews met bedenker Stan Lee, tekenaars John Romita en David Mack, en film-annex-stripgek Kevin Smith, die ook in de film in een kleine cameo te zien is.

Twee van de voornaamste vechtscènes, namelijk tussen Daredevil en Kingpin en tussen Bullseye en Elektra, worden in een volgende sectie in multi angle-posities getoond. De kortere bijdragen bevatten onder meer een tweeënhalve minuut durende screentest van Jennifer Garner, waarin onder meer wat dialogen voorkomen die niet meer in de film terug te vinden zijn, en een featurette Featured Villain Kingpin waarin Michael Clarke Duncan gedurende twee minuten over zijn personage Kingpin praat. Een volgende korte maar zeer interessante featurette, Moving Through Space: A day with Tom Sullivan van acht minuten, toont ons hoe men in de film op de details heeft moeten letten in het dagelijks leven van een blinde, wat we bijvoorbeeld terugvinden in scène waarin Matt Murdoch de briefjes van verschillende waarden op een andere manier vouwt alvorens hij ze in zijn portefeuille steekt. Hetzelfde is waar voor de zes minuten durende Shadow World Tour - de Shadowworld is wat de makers van de film de niet-visuele wereld noemen waarin Matt Murdoch zich beweegt.

Wat het hoofdstuk conceptuele schetsen betreft, krijgen we op deze disc honderden pancartes, met storyboards, kostuums, foto's, schetsen, decors,... kortom, een hoeveelheid om de Daredevil-fan warm en koud tegelijk van te laten krijgen. De Modelling Sheets, waarbij je van vijf van de hoofdrolspelers wat achtergrondinformatie krijgt, verbleekt ertegen. Als promotiematerial worden drie trailers toegevoegd en vier videoclips, namelijk Won't Back Down van Fuel, For You van The Calling, Bring Me To Life van Evanescence en een promospot voor de soundtrack. Het geheel wordt afgesloten met een niet zo moeilijk te vinden easter egg.

CONCLUSIE
De Blu-rayversie van Daredevil kan dienen voor wie tevreden is met alleen de director's cut van de film. Al het materiaal van de 2-diskversie is overgesast naar het nieuwe medium, echter zonder nieuwe toevoegingen, maar de beeld-en geluidskwaliteit maken deze Blu-ray zeker een aanschaf waard.