FILM
De Inca-keizer Kuzco (David Spade) heeft een probleem: hij heeft nogal erg last van megalomane neigingen. Zijn laatste nieuwe krankzinnige idee is om het dorpje van de nederige boer Pacha (John Goodman) plat te gooien om er een zomerverblijf annex zwembad neer te poten. Pacha gaat zijn zaak bepleiten bij Kuzco, maar dit is natuurlijk tevergeefs, want Kuzco waant zichzelf onaantastbaar. Kuzco's raadgeefster Yzma (Eartha Kitt) is van plan hem eerlang van de troon te stoten en zelf zijn plaats in te nemen. Geholpen door haar al te niet snuggere vriendje Kronk (Patrick Warburton) wil ze de keizer vergiftigen, maar ze vergist zich van flesje en verandert daardoor de keizer in een zielig hoopje lama. Kronk kan het niet over zijn hart krijgen om de lama-keizer te doden en in de plaats daarvan komt Kuzco uitgerekend bij Pacha terecht. Pacha's probleem zou in een handomdraai opgelost kunnen zijn als hij Kuzco vierkant zou laten stikken, maar die doodbrave boer is natuurlijk geen onmens. Hij belooft Kuzco weer naar het paleis te brengen; de jonge keizer laat zich onderweg niet van zijn sympathiekste kant zien en gedraagt zich als een bedrieger, een leugenaar, een woordbreker en op de koop toe nog als een verwaande snul ook. Pacha blijft hem echter terzijde staan, zelfs als Yzma verneemt dat haar rivaal nog leeft en een hernieuwde poging onderneemt om hem alsnog te liquideren.




Na Tarzan en voor Atlantis krijgen we als 39e klassieker (een film bij Disney heeft maar één jaar nodig om deze legendarische status te bereiken, ongeacht de inhoud) eens iets luchtigers geserveerd. Meer dan de meer "volwassen" animatiefilms van de jaren ervoor, is dit een luchtig tussendoortje, wel goed gebracht met enkele tongue-in-cheek-jokes zoals het feit dat lama-keizer Kuzco te pas en te onpas de beeldband onderbreekt om te kijker erop te wijzen dat de film over hem (en hem alleen) gaat, en een paar vette anachronismen. Toch moest Disney de hete adem van de concurrentie in de nek hebben gevoeld, want laat Dreamworks kort daarvoor met The Road To Eldorado toch net een film uitgebracht hebben die zich toevallig óók situeert in het oude Incarijk? De archetypering van de booswichten is ook zeer standaard: Yzma (overigens een goede voicecasting van intussen wijlen Eartha Kitt) is een afkooksel van de legendarische Cruella DeVil (de geanimeerde versie, niet Glenn Close met een punkkapsel), een geschminkte kapstok met rimpels zo groot als de Pyreneeën dus. Haar sidekick Kronk is dan weer een typische hersenloze sul, eerder dom dan kwaadaardig en zo hebben we ook al ettelijke exemplaren de revue zien passeren. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Tarzan is het een zeer cartooneske film, waarvan de humor bij momenten aan Tom & Jerry doet denken, waarbij de figuurtjes klappen krijgen die geen redelijk mens kan overleven, maar even later toch even vrolijk voort huppelen. Ook het vrouwelijk schoon, dat bij de laatste Disneyfilms steeds meer een prominente plaats inneemt, is hier volledig niet te bespeuren. Vernieuwend? Nauwelijks. Wel allemaal goed getimed en geregisseerd, vooral John Goodman is goed in zijn rol van Pacha ingeleefd. David Spade als Kuzco is soms nét iets te veel hyperkinetisch, maar de film duurt met zijn 78 minuten - relatief kort - net kort genoeg om dat draaglijk te houden.




Disney loopt in de Benelux achter qua releases. Naast Lilo & Stitch werd in het Verenigd Koninkrijk ook The Emperor's New Groove reeds met Nederlandse ondertiteling en spraak uitgebracht. Deze disk staat hier pas op de programmering in augustus 2014. Uiteraard heeft tegen dan elke zichzelf respecterende fan de UK-versie al gekocht. De Blu-ray is op het ogenblik van schrijven nog niet verschenen in de USA.

BEELD EN GELUID
Veel saaier dan dit kunnen we een bespreking van beeld en geluid echt niet maken. De film is nagenoeg perfect op schijf gezet. Géén artefacts, géén compressieproblemen, géén printbeschadigingen... wel een kleurpalet waarbij primaire kleuren de hoofdmoot uitmaken, daarmee aansluitend bij het cartooneske karakter van de film. De surrounds en de subwoofer worden geregeld aangesproken, alhoewel de film eerder qua inhoud een praatcomedy is en er niet echt veel spectaculaire actie te noteren valt.




EXTRA'S
Van The Emperor's New Groove verscheen eertijds zowat overal een mooi gevulde 2-diskversie, behalve bij ons. Dit in tegenstelling tot Lilo & Stitch: na een redelijk kale versie werd er een 2-disk special edition op de markt gegooid, maar voor de Blu-rayversie werd teruggegrepen naar de eerste editie. Wat The Emperor's New Groove betreft wordt nagenoeg hetzelfde patroon gevolgd: de extra's zijn grotendeels afkomstig van de (bij ons enige) dvd-versie met als grootste verschil dat de commentaartrack er is afgestript. Een drietal korte documentaires zijn amper de moeite van het vermelden waard. In The research trip (1:28) leren we dat de animatoren op kosten van de firma een reisje naar de Zuidamerikaanse jungle heeft mogen ondernemen, in Character voices (5:14) krijgen we een vluchtige glimp van de stemmencast, en Creating computer-generated images (2:23) is als document intussen vele malen ingehaald door de werkelijkheid. Interessantste feature zijn misschien nog de 3 verwijderde scènes (12:44). Daarnaast krijgen we nog een videoclip van Stings nummer My funny friend and me (2:57), en de disk opent traditioneel met een resem cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
The Emperor's New Groove wordt op Blu-ray degelijk gepresenteerd, maar qua extra's danig mismeesterd, een ergerlijke trend die bij Disney om zich heen grijpt als de builenpest. Om voor mezelf de meest volledige versie te creëren, heb ik ondertussen op de tweedehandsmarkt de Engelse, Amerikaanse of Australische 2-diskversie gezocht. Als keizer Kuzco u nauw aan het hart ligt, zou ik u willen suggereren hetzelfde te doen.