FILM
2001. Student economie Jack Ryan (Chris Pine) die aan de universiteit van Londen zijn doctoraat voorbereidt ziet tot zijn afgrijzen de Twin Towers in elkaar storten. Hij besluit zijn studies overboord te gooien en meldt zich voor het Amerikaanse leger.

2004. Tijdens een verkenningsvlucht boven Afghanistan wordt de helikopter met Ryan en twee van zijn medesoldaten uit de lucht geschoten. Ondanks zijn gebroken rug weet Ryan zijn twee kompanen uit de brandende helikopter te hijsen. Hij wordt naar de Verenigde Staten teruggevoerd als een held, maar hij kan niet meer lopen en een lange revalidatie staat hem te wachten. Gelukkig voor hem wordt hij redelijk vertroeteld door zijn verpleegster Cathy Muller (Keira Knightley). Tevens heeft hij de aandacht getrokken van CIA-kolonel Thomas Harper (Kevin Costner), die wel een analist kan gebruiken.

2014. Jack Ryan woont in New York en werkt als beursanalist in Wall Street. In opdracht van de CIA brengt hij de geldstromen in kaart waarmee terroristische groeperingen gefinancierd worden. Niemand is echter op de hoogte van zijn dubbelleven, ook Cathy niet, met wie hij intussen samenwoont. Als de Russen bakzeil halen in de Veiligheidsraad, wanneer de Amerikanen de aanleg van een pijpleiding door Turkije steunen, kan het Kremlin officieel niet reageren, maar ze activeren wel de duistere zakenmagnaat Viktor Cheverin (regisseur Kenneth Branagh zelf), die massaal Amerikaanse waardepapieren begint op te kopen. De transactie wordt opgemerkt door Ryan, die het aan Harper meldt, en zodra de stukjes van de puzzel samenvallen, blijkt dat Cheverin van plan is om de Amerikaanse economie ten gronde te richten door massaal dollars te gaan verkopen nadat de Verenigde Staten het slachtoffer zijn geworden van een terroristische aanslag. Alleen moet die laatste nog plaatsvinden. De CIA stuurt Ryan naar Moskou, zogezegd om een financiële audit in Cheverins bedrijf te verrichten, met de bedoeling dat Ryan zijn gegevens kan analyseren en daardoor kan voorspellen wanneer de aanslag gepland is. Ryans privéleven zit echter net in een dipje, en zonder zijn medeweten reist Cathy hem achterna naar Moskou, met de bedoeling om daarna voor een romantisch weekeindje door te reizen naar Parijs. De ontnuchtering is dan ook groot als ze erachter komt wat Ryans ware beroep is en tegelijkertijd kan ze het niet laten om hem te helpen in zijn missie: Cheverins zwakte is namelijk dat hij verzot is op vrouwen, en Cathy biedt zich vrijwillig aan als lokaas opdat Ryan de kans zou krijgen om in Cheverins kantoor in te breken...




Reboots zijn in. Na Spiderman is het de beurt aan de meesterspion uit het oeuvre van Tom Clancy. Na Alec Baldwin, Harrison Ford en Ben Affleck is Chris Pine de vierde acteur die gestalte geeft aan doctor Ryan. De continuïteit van de vorige films wordt prompt overboord gegooid, want waar The Hunt For Red October, Patriot Games, Clear And Present Danger en The Sum Of All Fears zich respectievelijk afspeelden in de Koude Oorlog, tijdens de terreurcampagne van het IRA, tijdens de oorlog tegen de Colombiaanse drugkartels en na de val van de Berlijnse muur, is Jack Ryan: Shadow Recruit de eerste post-9/11-Jack Ryan-film, waarin het titelpersonage een verjongingskuur heeft ondergaan. De film is ook compleet niet gebaseerd op één van de boeken van Clancy, maar is hoogstens geïnspireerd op de personages die de auteur geschapen heeft. De beleefde en ietwat sullige analist uit het vroegere oeuvre maakt plaats voor een jonge Turk die zijn strepen in de CIA nog moet verdienen, maar die ondanks het feit dat hij nagenoeg compleet verlamd was, in staat is om met één hand een huurmoordenaar om te leggen en met de andere een terrorist onschadelijk te maken. Geloofwaardig is dit alleszins niet, en of Chris Pine na zijn reïncarnatie van de jonge kapitein Kirk in Star Trek al voldoende ontgroend is om ook nog eens de reïncarnatie van de jonge Jack Ryan te spelen, is me nog niet helemaal duidelijk. Het gevaar voor een overdosis Chris Pine is niet ondenkbeeldig. Ook nam regisseur Kenneth Branagh een gok door de rol van de slechterik van dienst, een met clichés overladen Rus, voor zijn rekening te nemen. Op zich is het niet slecht om de focus niet voortdurend op Chris Pine te richten, want hij heeft nog niet voldoende gravitas, zelfs niet om een jonge Ryan neer te zetten; Branagh twijfelt echter te zeer of hij een spionagethriller dan wel een actiefilm pur sang wil afleveren, en valt nu een beetje tussen twee stoelen. De plot is in elk geval een stuk minder ingewikkeld dan wat we van de andere Ryan-films gewoon zijn geworden, en neigt nu inhoudelijk soms meer naar een Die Hard.Kortom, het allemaal wat minder gelikt gemogen. Van een kijker die naar een Tom Clancy-thriller gaat kijken, mag je een zekere intellectuele bagage verwachten.

Anderzijds stelt de film op technisch vlak zeker niet teleur. De actiescènes zijn goed voorbereid, zijn ook niet té talrijk, en de premisse oogt minder stoffig dan de quasi onbegrijpelijke intriges in pakweg Red October, waardoor Jack Ryan: Shadow Recruit een perfecte synthese is van hoe een spionagefilm er in het nieuwe millennium hoort uit te zien. De romance tussen Jack en Cathy maakt de film een stuk minder steriel dan zijn voorgangers, en ondanks de hiervoor beschreven tekortkomingen leveren Chris Pine en Kenneth Branagh mooi werk af in elke scène waarin ze samen spelen en proberen elkaar de loef af te steken in een battle of wits. Kevin Costner komt een stuk geloofwaardiger over dan als Clark Kents pleegvader in Man Of Steel, en Keira Knightley is geknipt voor de benodigde sterke vrouwenrol, die ver af ligt van de Victoriaanse zwijmelrollen waar ze vaak voor getypecast wordt




Jack Ryan: Shadow Recruit is een verdienstelijke poging om het oeuvre van Tom Clancy, wiens brede geopolitieke blik we sinds zijn overlijden in 2013 missen, nieuw leven in te blazen na het eerder financieel bescheiden succes van The Sum Of All Fears. Het lijkt interessant om te kijken wat de rechthebbenden van de franchise nog willen doen met het personage, dat ze nu in de 21ste eeuw hebben gepositioneerd, waarmee verfilmingen van het oude werk van Clancy met Chris Pine gedoemd zijn om neer te stuiken onder de anachronismen.

BEELD EN GELUID
Deze voortreffelijke transfer van Paramount scoort hoge toppen: de beeldtransfer is zeer zuiver, met veel oog voor textuur, en zelfs in de donkere achterbuurten van Moskou blijven details rijkelijk zichtbaar. Er ligt een fijn laagje grain op de beeldband, wat niet echt stoort. Voor de audio werd gekozen voor een stevige DTS-HD MA 7.1-track, waarbij zowel aandacht werd geschonken aan het subtiele, zoals het geroezemoes op de campus in de openingsscène, als aan de bombastische actie als sin de scène daarop de helikopter met Ryan in door de Taliban uit de lucht wordt geschoten. Het contrast tussen de luide en stille scènes is echter te groot naar mijn smaak, en ik hou er eenvoudigweg niet van om voortdurend de volumeknop te moeten gebruiken om het niveau aan te passen.

EXTRA'S