SERIE
Een half jaar is verstreken sinds de gebeurtenissen van seizoen 1. Omdat Carrie Matheson (Clare Danes) Irakveteraan Nicholas Brody (Damian Lewis) bleef bestoken met haar complottheorieën dat hij een sleeper agent van Al Qaeda zou zijn (wat hij ook niet is: technisch gesproken is hij lid van Hezbollah, maar soit), werd ze in het ziekenhuis aan een reeks pijnlijke elektroshocktherapieën onderworpen. Uiteraard is ze ook haar job als analiste bij de CIA kwijt en slijt ze haar dagen nu als taalleerkracht Engels voor anderstaligen, terwijl Brody volksvertegenwoordiger is geworden en bovendien zijn kaarten zeer goed lijken te liggen om running mate te worden van de huidige vice-president Bill Walden (Jamey Sheridan). Het zijn nochtans politiek rumoerige tijden: Israël heeft net vijf Iraanse kerncentrales gebombardeerd en de verwachting is dat Hezbollah zal terugslaan. Carries mentor, Saul Berenson (Mandy Patinkin) wordt in Beiroet benaderd door Fatima Ali (Clara Khoury), de vrouw van een hooggeplaatst machthebber. Zij weet dat haar man samen met de gezochte terrorist Abu Nazir (Navid Negahban) een vergeldingsactie plant en ze biedt Saul informatie in ruil voor haar veilige extractie naar de Verenigde Staten. Enige voorwaarde is dat ze alleen met Carrie wil onderhandelen. Onze favoriete analiste wordt voor haar klas weggeplukt en reist af naar Libanon. Als de actie uitdraait op een schietpartij, kan Carrie het niet laten om het bureau van Fatima's man te doorzoeken en zo veel mogelijk documenten mee te nemen.




En onbewust heeft ze daar haar eigen naam mee gezuiverd: in een jute zak die ze heeft meegeschraapt om de documenten in te bewaren, blijkt in een dubbele voering een microchip te zitten waarop Brody's bekentenis staat, die had moeten uitgezonden worden mocht zijn zelfmoordaanslag in seizoen 1 geslaagd zijn. Huilend van miserie krijgt Carrie te horen dat ze eigenlijk al die tijd gelijk had. Saul brengt CIA-baas David Estes (David Harewood) op de hoogte, die zich ook moet verontschuldigen tegen Carrie. Waar het de normale gang van zaken nu echter zou zijn om Brody te arresteren - de bewijslast tegen hem is verpletterend - lijkt het feit zwaarder door te wegen dat de CIA lucht heeft gekregen van een aanslag op Amerika en bovendien vermoedt dat Brody hierin een centrale rol speelt. Carrie krijgt de opdracht om Brody's vertrouwen terug te winnen met álle middelen - zelfs door met hem indien nodig in de koffer te duiken. Brody zit intussen zo al tot over zijn oren in de problemen: zijn dochter Dana (Morgan Saylor) heeft er op een onbewaakt moment op school uitgeflapt dat haar vader zich bekeerd heeft tot de islam, zijn vriend Mike Faber (Diego Klattenhoff) is op zijn eentje een onderzoek gestart naar het mysterieuze overlijden van Tom Walker, en als klap op de vuurpijl neemt een agente van Hezbollah, journaliste Roya Hammad (Zuleikha Robinson) namens Aby Nazir contact met Brody op met de opdracht een lastige getuige, de fabrikant van zijn bommengordel, uit het plaatje te verwijderen.




De heetgetemperde Carrie kan haar gevoelens echter niet lang onder controle houden en waar het haar collega Peter Quinn (Rupert Friend) niet lukt om Brody tot bekentenissen over te laten gaan, lukt dat haar blijkbaar wel. Zij stelt hem zelfs een deal voor: als hij zich herpositioneert als dubbelagent en de plannen van Hezbollah overbrieft aan de CIA, krijgt hij de kans om zich eervol terug te trekken uit de politiek en wordt de spons over zijn verleden geveegd. Voor Brody is dit stilaan de enige optie geworden waarbij hij niét op de elektrische stoel zal eindigen en hij geeft dan ook schoorvoetend toe. Hij geraakt echter hoe langer hoe dieper verstrikt in zijn eigen leugens, waarbij het niet helemaal duidelijk is wie van zijn twee heren hij dient. Een bijkomend probleem is dat zijn dochter Dana intussen een relatie begonnen is met de zoon van de vice-president, Finn Walden (Timothée Chalamet) en het tweetal iets uitgestoken heeft wat het daglicht niet mag zien. Brody probeert op het rechte pad te blijven en ook op amoureus vlak lijkt het ditmaal menens tussen hemzelf en Carrie; de terroristen van Hezbollah zijn echter niet zijn voornaamste zorg: ook binnen de CIA ontstaat er tussen de intimi die de waarheid over Brody weten, wrevel over zijn eerder matige betrouwbaarheid; er zijn er voorwaar die menen dat Brody permanent uitschakelen - zelfs al is hij congreslid - de minst slechte optie is...




Door de gebeurtenissen in Syrië is dit seizoen 2 van Homeland actueler geworden dan ooit: wat als publieke lieveling nummer één plots blijkt te zijn geradicaliseerd en ook nog eens langs twee kanten - zijn opdrachtgevers én de CIA - in het nauw gedreven wordt? In één van de laatste afleveringen wordt Carrie rechtstreeks geconfronteerd met het brein achter de aanslagen, Abu Nazir. Zijn religieuze motivatie die hem verheft tot martelaar klinkt bij het bekijken van het televisienieuws angstaanjagend herkenbaar. Hoe stop je immers een terrorist die geen angst heeft om te sterven, en bij een eventueel overlijden waarschijnlijk tientallen volgelingen zal inspireren om de klus af te maken? Hoe bestrijd je een ideologie waar een mensenleven van geen tel is? Abu Nazir stelt zeer terechte vragen, waar bovendien de makers van Homeland zit de luxe permitteren om niet dieper in te gaan op de vraag hoe dit allemaal begonnen is. Actie lokt reactie uit. Dat is de enige oorlogslogica die de beide partijen verstaan. Vice-president Walden dropt met behulp van drones bommen op burgerdoelen. Nazir slaat terug en probeert Brody zo ver te krijgen dat hij Walden doodt. Israël bombardeert de Iraanse kerncentrales. Hezbollah laat sleeper agent Brody ontwaken en de job afmaken... Uiteindelijk biedt Homeland een zeer pessimistische kijk op de dingen: jarenlange collega's blijken verraders, liefde en relaties zijn geen lang leven beschoren, in de orde van het kippenhok van de hiërarchie binnen de CIA pikken de kippen elkaar de ogen uit.




De gedegen acteerprestaties van Damian Lewis en Claire Danes blijven in dit tweede seizoen opnieuw de sterkhouder. Het is nochtans opnieuw de laatstvernoemde die alle aandacht naar zich toe trekt en een geweldige invulling geeft aan een karakter met een bipolaire stoornis. In tegenstelling tot het eerste seizoen houdt ze zich ditmaal aan haar medicatie, maar voortdurend komt haar emotionele onevenwichtigheid om de hoek piepen. Naarmate Carrie tegen beter weten in nog steeds een knipperlichtrelatie onderhoudt met haar voornaamste verdachte, Brody, en die laatste zelfs bereid lijkt te zijn om zijn huwelijk op te blazen ten gunste van haar, komt toch een klein beetje de geloofwaardigheid van het geheel in het gedrang, want het lijkt onwaarschijnlijk dat een organisatie als de CIA iemand een zodanige mate van vrijheid geeft dat ze cavalier seul kan spelen; zeker niet als er gedreigd wordt met een aanslag op Amerikaanse bodem. De kaarten worden elke aflevering opnieuw geschud en de uitgangspunten en machtsverhoudingen wisselen constant; je kan Homeland moeilijk in één hokje duwen en de bedenkers al zeker niet verwijten dat ze de spanningsboog niet aanhouden.




BEELD EN GELUID
Homeland is al bij aanvang gefilmd met de recentste technologische middelen en het hoeft dus geen betoog dat de presentatie op Blu-ray van een hoog niveau is. Het kleurpalet is mooi en natuurlijk, met misschien hier en daar een klein beetje tweaking in onder meer donkere scènes. Vooral de detaillering in close-ups is voorbeeldig gedaan. Daarnaast werden een deel opnames in het Midden-Oosten geschoten, opnames die er zeer verzorgd uitzien. Grain wordt tot een minimaal niveau beperkt en de digitale opnames maken printbeschadigingen uiteraard technisch onmogelijk. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack doet wat hij moet doen op de geschikte ogenblikken met als hoogtepunt de laatste aflevering; veel van de mise-en-scène in Homeland is echter dialooggedreven. De dynamiek daarbij is echter prima in orde, met goede ruimtelijke spreiding en een fijne atmosfeer in de scène waarin bijvoorbeeld Brody omringd wordt door zijn parlementaire collega's in het Congres.




EXTRA'S
De bonussectie valt wat tegen. Naast een handjevol verwijderde scènes (5:13) die over de drie disks verspreid werden, bevat de eerste disk een korte featurette Return to Homeland: Filming in Israel (7:52), waarin de filmcrew neerstrijkt in Israël, het land waarin de oorspronkelijke reeks Prisoners Of War waar Homeland is op gebaseerd, werd gedraaid. Net als het vorige seizoen bevat de derde disk een filmpje The Border - Prologue to Season Three (1:40) dat inhoudelijk thuishoort tussen dit seizoen en het volgende. In A Super 8 film diary by Damian Lewis (11:05) neemt de mannelijke protagonist een dag lang een camera mee naar het werk en gebruikt die onder meer om de crew voor te stellen. De laatste documentaire, The Choice: The making of the season finale (15:41) behandelt de redelijk schokkende plottwist van de laatste aflevering, waardoor u alvast reikhalzend moet uitkijken naar het volgend seizoen. Hey, it works! Tot slot nog een pluim voor de season play­­-modus die ervoor zorgt dat uw Blu-rayspeler onthoudt waar u gebleven bent, zelfs al wisselt u van disk.

CONCLUSIE
Overtreft de realiteit de fictie? Kijk en oordeel zelf: moslimterrorisme is een hot topic en pervers genoeg komt de actualiteit voor de makers van Homeland als een geschenk uit de hemel. Alhoewel: de geopolitieke context is zelfs te dun om die er met een fileermes af te schrapen.