SIN CITY 2 - A DAME TO KILL FOR (BLU-RAY)
Bespreking door: Michael2 - Geplaatst op: 2015-02-04
FILM
Na negen jaar wachten op deze sequel, krijgen we in Sin City 2: A Dame To Kill For drie verhaallijnen te zien die zich afspelen in Basin City. Det eerste laat ons kennismaken met Johnny (Joseph Gordon-Levitt), iemand die onverslaanbaar is in poker en een zesde zintuig heeft voor het uitkiezen van slotmachines. Als hij echter met de op macht beluste senator Roarke (Powers Boothe) aan een pokertafel belandt en wint, komt hij er snel achter dat hij de verkeerde man in zijn hemd heeft gezet, wat tot nare gevolgen leidt.
Vervolgens krijgt Dwight (Josh Brolin) uit de eerste film een soort van origin story. Dit is het verhaal waar de subtitel van de film naar verwijst en daar wordt dan ook de meeste aandacht aan besteed. Als Dwight gecontacteerd wordt door zijn ex Ava (Eva Green), wilt hij daar niet op ingaan, maar kan hij het toch niet laten om met haar af te spreken. Tijdens hun ontmoeting vergt het van Ava weinig moeite om hem terug te laten zweven. Ze is echter getrouwd met de steenrijke Damien Lord (Marton Csokas), maar als ze Dwight vertelt dat ze mishandeld wordt door diens rechterhand Manute (Dennis Haysbert) terwijl haar man ernaar kijkt, wordt het Dwight te veel en wilt hij bloed zien. Eigenlijk wordt hij gemanipuleerd door Ava en op het moment dat hij beseft dat hij verstrikt is in haar web, duurt het ook niet lang meer voordat de aap uit de mouw komt.
Ten slotte krijgen we danseres Nancy Callahan (Jessica Alba) te zien die de zelfmoord van Hartigan (Bruce Willis) niet verwerkt krijgt en een nieuwe vriend vindt in alcohol. Ze wilt niets liever dan haar enige liefde wreken door Roarke te vermoorden, en ze vindt hulp in de imposante Marv (Mickey Rourke), die het niet langer kan aanzien wat ze zichzelf aandoet.
Robert Rodriguez (Machete, From Dusk Till Dawn) en Frank Miller (The Spirit, Sin City) hebben inderdaad wel hun tijd genomen om ons deze felbegeerde sequel te bezorgen, wat volgens henzelf te wijten is aan de agenda’s van de acteurs die moeilijk op elkaar af te stemmen waren. Het is dan ook een enorme sterrencast en op een bepaald moment heeft het duo zelfs besloten om verschillende scènes apart op te nemen om ze later samen te voegen, wat trouwens totaal niet opvalt in de film.
Ik voelde al nattigheid en heb daarom Sin City nogmaals bekeken vooraleer ik aan dit tweede deel begon, wat ik iedereen trouwens aanraad om te doen. Zelfs dan is het volgen van de verschillende verhaallijnen niet altijd een lachertje. In het origineel liep het allemaal al door elkaar maar kon je nog een duidelijk overzicht bewaren, wat door deze film echter ongedaan wordt gemaakt. In A Dame To Kill For hebben we dan ook te maken met zowel een sequel als een prequel, waardoor de tijdlijn een rommeltje wordt, met enkele inconsistenties en fouten als gevolg. Dit kan nog wel met de mantel der liefde bedekt worden, maar op zich was het gemakkelijk te vermijden. Wat het nog moeilijker maakt, is het feit dat verschillende personages uit het eerste deel nu vertolkt worden door andere acteurs. Uiteraard is het begrijpelijk dat Michael Clarke Duncan (The Green Mile, Daredevil) door zijn overlijden vervangen is door Dennis Haysbert (24, The Unit). Deze wissel is ook niet zo erg, want we spreken over een bijrol, maar Clive Owen (Blood Ties, Closer) wordt vervangen door Josh Brolin (Jonah Hex, No Country For Old Men) als Dwight en die is simpelweg miscast. In de film is er een gebeurtenis waardoor Dwight een lichamelijke metamorfose ondergaat, met de bedoeling om vanaf die scène Clive Owen weer in het personage Dwight te stoppen. De regisseurs waren echter onder de indruk van Brolin en met het agendaprobleem in het achterhoofd, besloten ze om Owen thuis te laten. Jammer genoeg ben ik het niet eens met Rodriguez en Miller en vind ik in Josh Brolin op geen enkel moment Dwight van de eerste film terug, en dit is voor mij dan ook het zwakste punt van de film.
Het duo is ook van mening dat alleen de naam Dwight voldoende informatie geeft om je te herinneren wie dat ook alweer was. Ze vergeten dat voor veel mensen het negen jaar geleden is dat ze Sin City zagen, met als gevolg dat het risico bestaat dat het lang duurt vooraleer je beseft wie de belangrijkste protagonist van de film is. Bruce Willis (Looper, Die Hard) doet wel weer mee als Hartigan, maar alleen in flashbacks of in de gedachten van Nancy, wat zijn rol al bijna tot cameo herleidt in plaats van bijrol, wat eveneens jammer is, want het is een tof personage.
Zijn verhaal wordt voortgezet door Nancy, wat dus de eigenlijke sequel is, die gelukkig weer vertolkt wordt door Jessica Alba (The Killer Inside Me, Fantastic Four). Haar dansscènes waren heel memorabel en daar wordt nu, samen met haar karakterontwikkeling, wat meer aandacht aan besteed, waarbij opvalt dat Alba er, tot groot genoegen, exact hetzelfde uitziet als negen jaar geleden. Wat plot en verhaal betreft voegt dit uiteraard niets toe, maar het oog wil ook wat en we bevinden ons tenslotte in Basin City.
Met een iets minder sexy gestalte verwelkomen we toch graag Mickey Rourke (The Wrestler, Shades) opnieuw als Marv. Dit populaire personage weet opnieuw een favoriet plekje te veroveren bij de kijker, ondanks zijn gebrek aan een eigen verhaallijn. Het is dan ook jammer dat hij alleen in beeld komt als hulpje van Nancy of Dwight als er wat hardhandiger gecommuniceerd moet worden. Door zijn eigen verhaal in de eerste film werd ook duidelijk dat hij meer is dan een ongeleid projectiel. Nu is hij dus meer dan ooit de brute kracht, maar omdat Mickey Rourke duidelijk plezier heeft in zijn rol, kunnen we daar voor één keer mee leven.
Het deel van de film met Johnny is verfrissend omdat er behalve Roarke geen bekende gezichten aantreden. Het toffe personage van Joseph Gordon-Levitt (Looper, Don Jon) is meer dan welkom, maar zijn verhaal voegt eigenlijk weinig toe, en het einde vond ik bovendien teleurstellend. En o
mdat in Sin City de halve cast eraan ging, kunnen we ook al niet meer genieten van psycho’s zoals Jack Rafferty (Benicio Del Toro), Kevin (Elijah Wood) of Yellow Bastard (Nick Stahl). Het roer wordt weliswaar goed overgenomen door Ava en Roarke, maar dit zijn toch de meer traditionele bad guys. Roarke kenden we al van de eerste film en die krijgt nu veel meer screentime. Ava is een nieuw personage dat haar doel bereikt door mannen om haar vinger te winden, waarvoor niemand immuun blijkt te zijn. Eva Green (300: Rise Of An Empire, Casino Royale) lijkt een prima keuze voor deze rol en ze laat zich dan ook, zowel letterlijk als figuurlijk, van haar beste kant zien.
Wat me ook enorm opviel, zeker als je de twee films na elkaar bekijkt, is dat de dialogen deze keer veel minder scherp en origineel zijn, op enkele momenten na evenaren ze nooit die uit de voorganger. Want waar die goedverzonnen waren, vallen we hier terug op clichématige uitspraken die je van ver ziet aankomen. De harde dialogen van de eerste film zorgden ervoor dat de prent een bepaald karakter en identiteit kon ontwikkelen, wat nu dus deels wegvalt. De actie daarentegen is nog steeds beenhard en net als sommige acteerprestaties lekker over the top.
BEELD EN GELUID
Visueel is ook deze film om van te smullen en hij verdient dan ook een dikke pluim. Het zwart-witprincipe met af en toe een kleuraccent is behouden, ik kan me dan ook geen betere manier voorstellen om deze graphic novel tot leven te wekken. Contrast en zwartwaarden worden door het gebruik van deze stijl extra belangrijk en daar wordt nergens op gefaald, elk detail is duidelijk en het beeld is vlijmscherp. Uiteraard is heel de film voor een green screen opgenomen en doordat alles zwaar bewerkt is, komt het comic-effect nog meer tot zijn recht, terwijl de knappe make-upeffecten voor de afwerking zorgen. De audiotrack zorgt ervoor dat actie, dialogen en muziek mooi verweven zijn en doet dus wat hij moet doen. Het catchy nummer Skin City van Steven Tyler zorgt voor een tof titelnummer tegenover de film noir-achtige muziekscore, die elk op hun eigen manier perfect bij de visuele stijl passen.
EXTRA’S
Sincity - A Dame To Kill For in 15 minutes (16:31) doet wat de titel belooft en geeft ons een onbewerkte, versnelde versie van de film. The Dame To Kill For (4:07) geeft ons interviews die dieper ingaan op het personage waar de titel om draait, Ava Lord. Dan krijgen de drie hoofdrollen een zelfde behandeling in Nancy (3:53), Johnny (2:12) en Dwight (3:26). Make-Up Effects (6:41) en Stunts (5:28) spreken voor zichzelf. Behind The Shadows (30:06) is een persconferentie met Robert Rodriguez, Frank Miller, Jessica Alba, Josh Brolin, Eva Green en Joseph Gordon-Levitt. Voorts zijn er nog verschillende Trailers.
CONCLUSIE
Het probleem is dat je deze film constant vergelijkt met zijn voorganger, iets wat men in de hand heeft gewerkt door er zowel een prequel als een sequel van te maken, met als gevolg dat heel de film errond draait. Men had dit beter kunnen vermijden want het niveau wordt, jammer genoeg, nooit geëvenaard. De grootste miskleun is ongetwijfeld de vervanging van Clive Owen door Josh Brolin. Doordat ze twee totaal verschillende acteurs zijn, is de link met het personage Dwight tussen beide films volledig om zeep. Dat komt echter niet door Brolin, hij is simpelweg miscast. Desondanks heb ik toch nog kunnen genieten van de film dankzij de harde actie, het vrouwelijk schoon, de verbluffende, nog steeds originele stijl en het personage Marv. Sin City 3 is ondertussen aangekondigd en hopelijk kunnen ze teruggrijpen naar de kwaliteit van de eerste film. Tot binnen negen jaar?