FILM
Constance Sumner (Diane Lane) voelt zich ondergeapprecieerd in haar huwelijk met Edward (Richard Gere), wat routineus maar weinig geïnspireerd voortkabbelt, zwalpend tussen haar carrièregedreven echtgenoot en hun etterachtig zoontje, Charlie (Erik Per Sullivan). Wanneer Connie op een dag in een storm tegen de flamboyante Franse boekhandelaar Paul Martel (Olivier Martinez) aanloopt, beginnen de twee een stormachtige verhouding, gebaseerd op seks, seks en nog eens seks. Occasioneel kan Edward zijn vrouw eens betrappen op een leugentje, maar één van zijn werknemers, die het paar in een café heeft bezig gezien elkaar te bepampelen, praat zijn mond voorbij wanneer hij ontslagen wordt. Edward schakelt een privé-detective in, die hem prompt een reeks compromitterende foto's bezorgt. Connie twijfelt intussen over haar gevoelens voor Paul, zeker wanneer ze ontdekt dat ze niet zijn eerste scharrel is, en ook niet zijn laatste. Edward zoekt Paul op in zijn appartement, en in een opwelling slaat hij 's mans hersens in. Hij probeert zich zo goed mogelijk van het lijk te ontdoen, maar wanneer de politie voor de deur staat, worden Edward en Connie geconfronteerd met elkaars leugens.


Adrian Lyne heeft de naam om "controversiële" films te maken. Lees: films over relaties, overspel, seks en diens meer, die misschien dertig jaar geleden als "schandaalfilms" zouden betiteld worden, maar intussen zijn we wel meer gewoon geworden. Af en toe komt de man voor de dag met briljante uitgangspunten, zoals in films als Indecent Proposal, maar deze Unfaithful levert hij een alles behalvend vernieuwende pastiche van zichzelf af. De manier waarop in de eerste helft van de film Connie een haat-liefdeverhouding opbouwt met Paul buigt op een onwaarschijnlijk stuntelig staaltje van scenarioschrijven, en de acteer"prestaties" zijn ronduit belabberd. De ik-wil-wel-maar-ik-durf-niet-tweestrijd waarin Connie verkeert is enorm bij de haren gerokken, en ook nog eens nodeloos lang uitgesponnen. De steeds erger wordende leugentjes onderhouden de aandacht wel, maar de hele opzet, dat iemand zomaar tussen de soep en de aardappelen aanpapt met een compleet gedemodeerde macho - het typetje dat Olivier Martinez ten berde brengt is zum Kotzen - maakt de film er alles behalve geloofwaardiger op. Adrian Lyne daalt hier gevaarlijk af naar het niveau van het afschuwelijk slechte 9 1/2 Weeks, en van de erotische scènes onthouden we alleen dat de elastiek van mijn onderbroek spannender is. Afgezien van mannen die van hun vrouw de Playboy niet mogen kopen, weet ik niet wie van een dergelijk staaltje onnozele charcuterie opgewonden geraakt, want wat het verhaal betreft is armoe troef. Alle idiote clichés met badkuipen, kaarsjes, seks in een toilethokje en erger passeren inspiratieloos de revue - we missen net nog slagroom en komkommers. Maar eens Richard Gere dan ongeveer halverwege de film de hersens van zijn rivaal in elkaar ramt, wordt de plot gelukkig wat interessanter én bloediger, en ga je zowaar nog hopen dat hij ongestraft met de moord weggeraakt. Geres acteerwerk is overigens zowat het enige dat bij de film overeind blijft. Positief ook is dat de montage van de film bij momenten subliem is. Als het scenario nu ook nog op wat had geleken, dan had Adrian Lyne hier nog een interessante film aan overgehouden.


BEELD EN GELUID
Zowel wat beeld en geluid betreft mogen we wat deze release betreft niet klagen. De kleuren zijn af en toe wat soft, en de randjes zijn niet echt erg scherp, maar echte grote printbeschadigingen zijn er niet te vinden. Alhoewel er niet veel actie in de film zit (wel een king-size portie geleuter), voldoet de Dolby Digital 5.1-track ruimschoots aan de verwachtingen, en in bepaalde scènes, zoals de storm in het begin, of de scène waarin Connie de paaltjes naast de weg omver rijdt, wordt de ruimtelijke spreiding ook nog eens optimaal benut. Het is vooral de mooie soundtrack van Jan A.P. Kaczmarek die hier het meeste garen bij spint.


EXTRA'S
We krijgen op deze disc een erg leuke selectie aan extra's voorgeschoteld, waarvan het menu echter wat wanordelijk gestructureerd is; de ene keer moet je wel nog door submenu's ploeteren, de andere keer bij gelijkaardige features niet. Eerst en vooral is er een commentaar over de volledige lengte van de film door regisseur Adrian Lyne, en bij 11 specifieke scènes is er een klein stukje commentaar voorzien door acteurs Olivier Martinez en Diane Lane, ook voorzien van een play all-functie, maar de commentaartracks zijn niet ondertiteld. Wél van ondertitels voorzien zijn het alternatieve einde, dat het oorspronkelijke open einde van de film wat geweld aandoet, en waarbij je ook de commentaar van de regisseur kan beluisteren. Verder vinden we tien andere verwijderde scènes terug, ook al dan niet met commentaar. Dan komen we aan de making of-documentaires. In de eerste, "An affair to remember: On the set of Unfaithful" licht Adrian Lyne zijn visie op de film toe gedurende een 15-tal minuten, doorspekt met behind the scenes-fragmenten. Vervolgens vinden we een interview met editor Anne Coates terug, zonder beeldmateriaal uit de film, en een achttien minuten durend fragment uit "The Charlie Rose Show", met naast filmfragmenten ook stukjes interview met Richard Gere en Diane Lane. In drie korte interviewfragmenten komen daarna Richard Gere, Diane Lane en Olivier Martinez nog eens in grote lijnen hetzelfde zeggen dan in de andere bijdragen. Al deze featurettes zijn van Nederlandse ondertiteling voorzien. We vinden tot slot nog een reeks scenario-aantekeningen van de regisseur, en een trailer terug. Ook staat er nog een easter egg op de disc.


CONCLUSIE
Leuk om eens te bekijken, maar de film blijft balanceren tussen een derderangs erotische film en een psychologisch drama. Zonder psychologie, dan.