FILM 
Over de doden niets dan goed, maar het is en blijft en feit dat de in juni 2020 overleden Joel Schumacher heel wat rommel op zijn actief heeft staan. Ook al was het op vraag van Tim Burton zelf om hem te vervangen blijft Batman & Robin voor heel wat mensen één van de slechtste films ooit. Het bleef daar niet bij, kijk gewoon bijv. naar zijn laatste vehikel Trespass met Nicole Kidman om te zien hoe je het niet moet doen. Opvallend aan Schumacher is ook dat hij films maakte die zelden of nooit de tand des tijds hebben kunnen doorstaan. Zo is bijv. The Lost Boys een bijna onmogelijke rit voor wie geen nostalgische gevoelens heeft voor de '80’s en ook 8 MM die we vanonder het stof haalden en waar we toen nog enthousiast over waren, is er twintig jaar na datum niet in geslaagd om op zijn poten te blijven staan. Een compleet ongeloofwaardig verhaal en Nicolas Cage die op een paar uitzonderingen na één van de slechtste Hollywood-acteurs ever is.

In 8 MM draait alles om het thema van de snuff movie. Voor wie niet op de hoogte is van sadistische zaakjes, dat is een film waarin iemand voor de camera in levende lijve vermoord wordt. Niet iedereen heeft nu eenmaal dezelfde seksuele lusten, niet waar. Voor een lange tijd werd gedacht dat een snuff movie een mythe in de pornowereld was, maar in 2012 hakte ene Luka Rocco Magnotta een 33-jarige Chinese student in stukjes om hem vervolgens op te eten. De film die op het internet gegooid werd, wordt dan ook beschouwd als de eerste snuff movie waar men officieel weet van heeft. Hoe afstotelijk ook, blijft het een uiterst geschikt thema voor horrorfilms en het lijstje van films over snuff movies is dan ook ontzettend lang. Niet dat we ze allemaal hebben gezien (zo ziek is onze geest nu ook weer niet), maar de beste in het rijtje is ongetwijfeld de Spaanse Tesis van Alejandro Amenábar die zeven Goya's (de Spaanse Oscars) won. De bekendste is zonder meer 8 MM waar in 2005 zelfs een sequel van verscheen, ook al heeft deze film niets met het origineel te maken, maar bekende titels verkopen nu eenmaal beter.

De film begint wanneer privédetective Tom Welles (Nicolas Cage die er weeral uitziet alsof hij eerst nog een paar flessen whisky achterover heeft gekieperd) in Miami aankomt. De speurneus werd gecontacteerd Daniel Longdale (Anthony Heald), de advocaat van de rijke weduwe Christian wiens echtgenoot onlangs is overleden. Bij het opkuisen van de kluis van haar overleden echtgenoot heeft de oude dame een 8mm-film ontdekt waarbij het lijkt alsof een meisje in werkelijkheid is vermoord. De vrouw wil er het zekere van weten en stuurt Welles op pad om de waarheid te achterhalen. De rest is niet meer dan een doordeweekse wraakfilm met een compleet ongeloofwaardige en tergend saaie Nicolas Cage.

Het probleem is niet alleen Cage, maar ook het feit dat deze film geen seconde spannend is. Schumacher probeert er wel een gritty tintje aan te geven, maar hij slaagt daar nooit in. Wel is het alsof iemand van over Schumachers schouder heen kijkt zodat het allemaal volgens de nette Hollywoodlijntjes loopt en daardoor komt deze film zeer fake over, iets wat je bijv. niet had bij Hardcore van Paul Schrader die een beetje hetzelfde onderwerp aansnijdt. Het meest memorabele zijn de bijrollen. Een piepjonge Joaquin Phoenix die als Max California het pornowereldje als zijn eigen broekzak kent en Cage meehelpt om te zoeken naar de regisseur van de beruchte film. Het hoogtepunt van deze thriller die een meer geladen scenario kon gebruiken is James Gandolfini, ook al herhaalt hij in feite niet meer dan zijn bekend persoontje van klootzakje, maar het geeft de film wel het kruit dat nodig is en het is ook deze toevoeging die deze film van de complete nederlaag redt.

Hoe enthousiast we ook aan deze film zijn begonnen, na een tijdje wordt duidelijk dat 8 MM niet meer is dan het zoveelste Nicolas Cage-vehikel. Gelukkig wel nog eentje die je tot op het einde kan uitkijken, iets wat niet van zijn huidige rommel kan gezegd worden.

BEELD EN GELUID
8 MM is één van de eerste dvd’s en dan nog zo eentje die uitgebracht werd in hard plastic, zoals men dat bij een cd doet. Lekker ecologisch dus. Gelukkig heeft men de nutteloosheid hiervan snel ingezien. Maar dat is niet het ergste. Deze stokoude dvd van Columbia (toen ze nog niet werden uitgebracht via Indicator of Sony) heeft geen enkel zuiver beeld. Alles is wazig en wie de film met ondertitels wil zien krijgt deze ook nog eens te zien met een vervelend dubbelbeeld. De kleuren zijn daarenboven ook nog eens lelijk en het gedateerd 90’s-tintje verhoogt niet het plezier. Qua geluid onthouden we vooral de score van Mychael Danna, maar technisch is ook dit huilen met de gebruikelijke pet op. Zo moet je heel de geluidsinstallatie opendraaien om wat dynamiek te bekomen en alle geluidseffecten zitten in één laag verwerkt.

EXTRA'S 
CONCLUSIE
Van Nicolas Cage blijft er anno 2020 niet veel meer over, ook niet van zijn vroegere films. Was 8 MM twintig jaar geleden nog dik de moeite waard, dan is dat nu een gedateerde film geworden met een flauw verhaal dat de kijker geen seconde weet te pakken.