FILM 
Een steeds maar weerkerend fenomeen in het horrorgenre zijn de duiveluitdrijvingen. Hoe sneu het ook is om te zeggen, is het bijna iedere keer een herhaling van wat William Friedkin op briljante wijze deed in The Exorcist. Kindjes die bezeten zijn door de duivel en daardoor allerlei ondeugende dingen uit hun keelgat schreeuwen, en alle hoop die gevestigd is op een priester die gezegend is om met Gods kracht de demonen uit het arme kind te drijven. Amen. Op zich een premisse waar je eindeloos op kan variëren, maar tevens een aanknopingspunt voor titels waar je na vijf minuten al moeite mee hebt om je er je aandacht bij te houden wegens net iets te goedkoop, en vooral veel te routineus. Je hoort het al, The Seventh Day is er eentje van de slechte soort en daar kan Guy Pearce maar weinig aan veranderen.




Nochtans jammer, want het eerste halfuur van deze horrorfilm loopt als een trein. Het verhaal begint met een flashback in 1995. De paus brengt een bezoek aan Baltimore en terwijl hij met de pausmobiel de gelovigen groet, speelt er zich een paar straten verder een hels drama af. Duiveluitdrijvingen worden door het Vatikaan nog steeds onder de mat geveegd en Vader Louis (Keith David) is één van de weinigen die met de toestemming van de kerk kinderen mag redden van de duivel. Maar in Baltimore loopt het slecht af. De pastoor wordt gedood met de halsketting van de moeder en de jongen die op het bed gekneveld ligt wordt levend verbrand. Het maakt diepe indruk op de jonge Peter (Chris Galust) die mee gekomen is met de ervaren priester om te leren hoe je een duivel uit een kind moet halen.

Een paar minuten later zijn we in het heden en zitten we in New Orleans, je kan als scenarist geen betere plek bedenken voor duivelsachtige gebeurtenissen. Peter is ondertussen flink wat ouder, en wordt nu gespeeld door Guy Pearce (gelukkig maar). Ondanks het incident in Baltimore is de jonge priester nog altijd een exorcist. Tegen zijn zin moet hij de nieuweling Daniel (Vadhir Derbez) onder zijn hoede nemen die net van het seminarie afgestudeerd is en zich ook wil specialiseren in duiveluitdrijvingen. Hoewel Justin P. Lange er een typische buddy movie van maakt (de ene kan de andere niet uitstaan tot het moment dat er iets gebeurt waardoor ze vrienden worden), krijg je het gevoel dat je naar een leuke popcornfilm aan het kijken bent, maar deze euforie slaat al vlug om in verveling als de twee in de stad op zoek zijn naar het kwaad, en op het kind Charlie (Brady Jenness) stoten die net zijn ouders met een bijl heeft afgeslacht.




Het is duidelijk dat Justin P. Lange niet in staat is om als regisseur een coherente film af te leveren. Met een onderwerp als exorcisme is het weliswaar moeilijk om niet alle clichés te gaan gebruiken, maar doe er op zijn minst iets creatief mee en deze filmmaker die een tweetal jaar geleden ook The Dark in elkaar timmerde, stelt zich duidelijk tevreden met braafjes alle stereotypen één voor één af te gaan. Lichamen beginnen te zweven, ze kramen vuile woorden uit of er wordt een ouija-speelbord bijgehaald. Het is duidelijk dat Lange qua regie iets wil doen wat in de lijn ligt van The Conjuring, maar het blijft bij proberen en vooral bij falen. Dat is vreemd als je in je cast zowel Guy Pearce als Stephen Lange hebt zitten. Klinkende namen waarmee je zonder meer menig filmliefhebber kan overhalen om de film een kans te gunnen, maar wederom doet Lange niets met hen. Altijd lijkt het alsof aan de acteurs gevraagd wordt om zich in te houden. Het resultaat is dan ook een horrorfilm die na een half uur op de zenuwen begint te werken en hoewel er een onverwachte twist is, blijft The Seventh Day ondermaats en vrezen we dat hij niet meer is dan een horrortitel die fans van het genre eruit zullen pikken wanneer de watchlist zo goed als volledig aangevinkt is.




BEELD EN GELUID
Hoewel je deze horrorfilm die uitgebracht is via The Searchers technisch niet veel kan verwijten is dit vooral een lelijke film. De regisseur gebruikt alleen maar grijze en vale kleuren en dat bevordert niet meteen de kijkpret. Bij moment lijkt het op een goedkope film uit de '90's. Mankementen zijn er niet, het is simpelweg onfraai om naar te kijken. De geluidsband is een DTS-HD MA 5.1 waarbij vooral de schreeuweffecten goed tot hun recht komen. Er zijn weinig omgevingsgeluiden, wel is er een leuke score van Gavin Brivik die ook de muziek schreef voor de Blumhouse-titel CAM en is er ook muziek van de psychedelische nu-grungeband The Black Angels.

EXTRA'S
Er staat geen enkele extra op deze disk, ook geen trailer.

CONCLUSIE
The Seventh Day is een inspiratieloze horrorfilm die in het begin wel werkt, maar na een tijdje wordt het een duiveluitdrijving zoals je ze al honderd keer hebt gezien, alleen deze keer gemaakt door een regisseur die vrede neemt met de middelmaat. Jammer voor de verspilling van Guy Pearce en Stephen Lang.