FILM
Een western over een koe wiens melk gestolen wordt om er een handeltje mee te drijven in oliebollen, het is niet meteen de meest uitdagende tagline om een film te doen verkopen, maar alles verandert als daar de naam van regisseuse Kelly Reichardt bijgesleurd wordt. Kelly Reichardt is een naam die de doorsnee filmfan maar weinig zal zeggen, maar voor degene wiens filmmenu voornamelijk uit festivalfavorieten bestaat, weet ongetwijfeld wel wie deze Amerikaanse regisseuse is. Ze brengt films die gekenmerkt worden door een ecologisch tintje en die zeer traag van opbouw zijn, twee kenmerken die opnieuw aanwezig zijn in First Cow. Het zal vooral dat laatste zijn dat voor velen een struikelblok zal zijn. First Cow is een film die twee uur duurt en door iedere flashy filmmaker verteld kan worden in pakweg een kwartiertje tijd. Het eerste shot, waarbij je een olietanker van links naar rechts ziet varen en exact de tijd neemt die de afstand vergt, zegt onmiddellijk veel over de manier waarop Reichardt werkt. Tijd nemen om alles te laten doordringen, wat voor de ene kijker zal werken en voor de andere weer niet.




Reichardt hekelt het kapitalisme en onderstreept in deze film dat iedere mens ongewild een plaats inneemt op de sociale ladder en dat het verdraaid moeilijk is, om niet te zeggen onbestaande, om een trapje hoger op te klimmen. De film begint in het heden, wanneer een wandelaarster via haar hond op haar pad een skelet vindt. Eens de olietanker uit het zicht is verdwenen, nemen we een stap terug in de tijd en belanden we in 1820. De bossen van Oregon zijn een geliefd gebied voor pelzenjagers waaronder Otis ‘Cookie’ Figowitz (John Magaro). Zijn bijnaam verraadt alles, want hij loopt met de jagers mee als kok. Het is zijn grote droom om ooit in San Francisco een restaurant te beginnen, maar voorlopig moet hij zich tevreden stellen met een baantje in de wilde bossen. Het is een hard leven, maar Cookie heeft een gouden hart en toont dat aan King-lu (Orion Lee), die op de vlucht is geslagen voor de wrede Russen. Cookie helpt hem te ontsnappen en er ontstaat een innige vriendschap tussen de twee mannen, die elk hun eigen droom hebben maar beseffen dat die ver weg ligt. Alles verandert wanneer de brute Brit, Chief Factor (Toby Jones) een koe laat overbrengen naar Amerika omdat hij zijn thee graag met een vleugje melk drinkt. De uitgehongerde King-lu en Cookie proeven van de melk die overheerlijk smaakt, en besluiten om er oliebollen mee te maken en die op de lokale markt te gaan verkopen. Het lekkere snoepgoed brengt een aardige stuiver op, maar ze beseffen dat de Chief Factory er vlug zal achter komen dat zijn melk het geheime ingrediënt is van de lekkernijen.




Reichardt is na Meek's Cutoff uit 2011 met First Cow aan haar tweede western toe, hoewel je deze term hier wel zeer breed moet nemen. Geen schietende cowboys, maar eerder een mix tussen Jeremiah Johnson en The Power Of The Dog: ingetogen, maar daarom niet minder gevaarlijk, want hoewel hij maar een duim hoog is zit de Chief Factory er niet verlegen om tijdens zijn theekransje doodsleuk te vertellen wat de juiste hoeveelheid zweepslagen zijn die een rebellerende slaaf al of niet verdient. De spanning komt maar op het einde, terwijl de rest van de film eerder een ode is aan de mens en diens verbintenis met de natuur. De scènes waarin Cookie liefdevol de koe melkt, spreken voor zich. Wederom deed Reichardt voor haar verhaal beroep op haar vaste scenarist Jonathan Raymond, die het originele verhaal van First Cow vastlegde in zijn boek The Half-Life, dat meer dan vijftien jaar geleden uitkwam, terwijl haar trouwe cameraman Christopher Blauvelt voor de typische ingehouden stijl zorgt.

Door zijn traagheid is First Cow zeker geen film voor iedereen. Dit is arthouse, maar wel het soort van alternatieve cinema dat lonkt naar de grootse avontuurfilms uit de jaren '70 waarin de natuur centraal staat, met een regisseuse aan boord die vastberaden weet wat ze wil en niets van compromissen moet weten.




BEELD EN GELUID
Bij ons verscheen First Cow bij The Searchers, zowel op dvd als Blu-ray. Wij hebben het in deze bespreking over de Blu-ray, en ook al is deze arthousefilm verre van een blockbuster, is dit toch het soort titel die het best tot zijn recht komt op een blauw schijfje. Dat heeft natuurlijk veel te maken met het feit dat op een paar scènes na, deze film zich bijna compleet in de bossen afspeelt, waarbij het uiterst belangrijk is dat je een perfecte detaillering ziet. Deze is op deze release meer dan voldoende om een aanschaf op Blu-ray te rechtvaardigen. Wel koos Reichardt voor een 1.33:1-beeldformaat waardoor je dus links en rechts zwarte blokken op je televisiescherm krijgt. Hoewel ingetogen, is de geluidsband er eentje om u tegen te zeggen, en dat door de prachtige (weliswaar minimale) achtergrondgeluiden die uit het bos komen, en dat gaat van de gezang van een uil tot ritsende bladeren.

EXTRA’S
Op deze disk vind je geen enkele extra.

CONCLUSIE
First Cow is de nieuwste worp van Kelly Reichardt. Qua genre kom je sowieso bij een western uit, maar deze ingetogen film draagt wederom de twee kenmerken van haar eigenzinnige filmkunst: traag en met een ecologisch tintje.