FILM
Whirpool maakt deel uit van de box Blood Hunger, The Films Of José Larraz waar je ook Vampyres en The Coming Of Sin in terug kan vinden.

Whirlpool, die je niet dient te verwarren met de film noir uit 1950 met Gene Tierney, is de eerste film van José Ramón Larraz. Hij was van origine een Spanjaard die begon als striptekenaar bij Robbedoes om er onder de naam van Gil de verhalen van Rolf Karsten te gaan tekenen. Plots kreeg de man genoeg van het stripwereldje en ging hij zich toeleggen op de filmwereld, en verhuisde daarom naar Engeland, waar hij een paar films zou maken. Volgens horrorkenner Kim Newman kan je José Ramón Larraz (die later films zou gaan maken in Spanje) zien als één van de weinige Britse regisseurs die zich verdiepte in het exploitation-genre. Het waren films die voor een habbekrats gemaakt werden en alleen maar cultfans over de schreef konden halen, of soms ook de elite, zoals in 1974, toen het door hem gemaakte en al bij al vrij gewaagde Symptoms de officiële Britse inzending op het filmfestival van Cannes werd.




Ook al gebeurt er niet zo veel in de film en draait het meestal rond wat bloot (perfect weergegeven door het fotomodel Vivian Neves, die vooral de lezers van Penthouse zullen kennen), is Whirpool een brutale, maar toch mooi gedraaide film. De fotografie van Julio Pérez de Rozas is een streling voor het oog, maar dat vond criticus Roger Ebert dan weer niet, die Whirlpool omdoopte tot één van de meest misselijkmakende film die hij ooit zag, woorden die hij wel meer gebruikte, en lichtjes overdreven zijn.

Qua thematiek schuurt de film dicht aan bij Peeping Tom en Blow-Up, al was het maar omdat we in Whirlpool binnentreden in het leven van een perverse fotograaf. Sarah (Pia Andersson) is een vrouw van middelbare leeftijd die samen met haar neefje Theo (Karl Lanchbury) op het platteland buiten Londen leeft. Theo is een creepy nerd die altijd maar met zijn fototoestel rondloopt en van iedereen ongevraagd kiekjes maakt. In de studio ontmoet Sara het jonge fotomodel Tulia (Vivian Neves), die haar uitnodigt in hun optrekje op het platteland, zodat Theo haar kan fotograferen. Stilaan wordt duidelijk dat de spoorloos verdwenen Rhonda, die ook een model was, de rode draad is in dit verhaal.




Voor het verhaal moet je het in ieder geval niet doen: vrouwonvriendelijk, gewaagde scènes (neefje en tante) en veel bloed. Maar toch heeft Whirpool een zekere flair die je niet vaak bij dat soort films tegenkomt en daar zit het camera-oog van Larraz voor veel tussen. Het is een kwestie van smaak dus, of zoals Larraz hetzelf zegt: “Sommigen dwepen met Gone With The Wind, maar zelf ben ik er nog nooit in geslaagd om deze draak tot op het einde te bekijken”.




BEELD EN GELUID
Deze lowbudget-film werd uitgebracht door Arrow, en bij de extra’s kun je duidelijk zien wat voor briljant restauratiewerk deze Britse maatschappij heeft verricht om deze verloren titel zo mooi mogelijk op een Blu-ray te brengen. De film is Engels gesproken en heeft Engelse ondertiteling. Van echte geluidseffecten kun je niet spreken, daar was gewoon geen geld voor, maar de geluidsband is wel tot in de puntjes verzorgd. De kleuren zijn wel onrealistisch, maar wel bloedstollend (en dat mag je letterlijk nemen) mooi.




EXTRA’S
Op deze Blu-ray tref je heel wat extra’s aan. In Obsessive Recurrence neemt horrorspecialist Kim Newman je een half uur mee in de Britse films van Larraz, en vertelt hij je waarom deze cineast zo belangrijk is in het genre. In A Curious Casting hoor je één van de meest hilarische weetjes. Larry Dann is in Engelse kringen een zeer gerespecteerd acteur. Larraz wist de man te strikken, maar wel voor een vertolking van amper twee seconden (als café-uitbater een tas koffie schenken). Dat was voor Larraz echter genoeg om de naam even groot op de affiche te vermelden als de hoofdrolspelers, waardoor het bioscooppubliek dacht dat ze een film met Dann zouden zien. In Deviations Of Whirlpool wordt via een VHS-tape het verschil bekeken tussen de Europese en de Amerikaanse cut van deze film. Wie niet genoeg krijgt van Vivien Neves kan haar een half uur horen tetteren in de BBC-talkshow Parkinson waarin de dame aangekondigd werd als de working’s man fantasy girl. Probeer dat nu maar eens te doen! Tenslotte is er nog een moeilijk verstaanbaar archiefinterview met Larraz, waarin hij drie minuten van leer trekt tegen de smaakpolitie.

CONCLUSIE
“She died with her boots on and nothing much else”, zo luidt de tagline van Whirlpool en daarmee weet je eigenlijk al hoe de film afloopt, maar ook of dat spek voor je bek is.