FILM
In de film Twister werd het pionierwerk gelegd voor het lanceren van meettoestelletjes die het gedrag van een tornado beschrijven. We zijn echter enkele jaren verder en doctoraatsstudente Kate Carter (Daisy Edgar-Jones) hoopt te promoveren op een proefopstelling waarin ze enkele synthetische oplossingen in de tornado schiet om deze zo af te zwakken. Het experiment loopt echter volledig verkeerd, en drie van haar vrienden laten in de windhoos het leven. Vijf jaar later heeft Kate zich teruggetrokken in een kantoorjob op het meteorologisch instituut van New York, wanneer de enige andere overlevende, Javi (Anthony Ramos), haar tracht te overhalen om terug te keren naar Oklahoma. Hij heeft met zijn bedrijfje Storm Par een systeem ontworpen om 3D-beeldvorming van tornado's te maken, en hij kan het inschattingsvermogen van Kate om te zien waar een tornado naartoe keert, erg gebruiken.




Daarnaast is er echter ook nog een bende losgeslagen cowboys die probeert met betalende gasten tornado's van zo dicht mogelijk waar te nemen, en liefst nog van de binnenkant - ze hebben een speciale jeep te hunner beschikking die zich in de grond kan vastboren. Tyler Owens (Glen Powell) vindt het bovendien naast de kick ook nog leuk om t-shirts en koffiemokken te verkopen. Van enige vorm van serieus wetenschappelijk onderzoek is er dan ook bij hem geen sprake. Kate's geloof in de altruïstische medemens wordt echter geschokt wanneer blijkt dat Javi gesponsord wordt door een vastgoedmakelaar die door tornado's getroffen eigendommen voor een appel en een ei opkoopt, terwijl uitgerekend Tyler met zijn verkoop van T-shirts de getroffenen net ondersteunt, daar waar ze van de overheid op geen cent moeten rekenen. En het is uitgerekend bij Tyler dat Kate zal moeten aankloppen om haar experiment, waarvoor ze haar doctoraat heeft afgebroken, alsnog waar te maken.




We krijgen in Twisters in verhouding tot in de film Twister vooral meer van hetzelfde, maar dan met een compleet andere set acteurs - in het geval van Bill Paxton zou dat overigens een kunstgreep van jewelste zijn want de man is overleden. Helen Hunt wilde maar wat graag een vervolg schrijven én regisseuren, maar ze werd wandelen gestuurd door de studio. De enige referentie naar de vorige film is dat de Dorothy-capsules die het team in de tornado tracht op te doen stijgen, doorgenummerd worden. De spektakelwaarde is nagenoeg dezelfde, en op gebied van speciale effecten krijgen we niet dadelijk iets wat Jan De Bont ons in 1996 al niet voorschotelde. Ook bij de productie werd er van stuivertje gewisseld: waar de eerste film in Amerika door Warner en in Europa door Universal werd uitgebracht, wisselden de twee van afzetmarkt voor het vervolg.




Alhoewel Steven Spielberg als executive producer tekende, ging de regie naar de relatief onbekende Lee Isaac Chung, die een Oscarnominatie voor beste buitenlandse film op zak heeft met Minari uit 2020. Chung kent de kunstgrepen en valt als regisseur van een spektakelfilm nergens door de mand, en zijn actiescènes zijn netjes getimed in verhouding tot de stukken dialoog, die weliswaar wat simplistisch van aard zijn, maar door de twist wie nu eigenlijk de goeden en wie de slechten zijn, toch nog de interesse weet te wekken. Met deze film zal Chung geen Oscar winnen, zo voorspellen we, alhoewel we Daisy Edgar-Jones na When The Crawdads Sing groots potentieel toedichten, als ze tenminste in de toekomst haar rollen goed selecteert.




BEELD EN GELUID
Wie niet kan wachten totdat de release hier aan land komt, en wie zeker wil zijn dat 'ie zowel de 4K als de Blu-ray heeft mét Nederlandse ondertiteling - iets waar Warner in de Benelux recent al eens faalt - kunnen we met gerust hart naar Italië verwijzen. De speciale effecten, want daar draait het toch essentieel om in deze film, springen in het oog en hebben tegelijkertijd een milde grain-structuur zodanig dat alles angstaanjagend realistisch oogt. De weidse shots van Oklahoma zijn mooi om zien, en in de scènes waarin er door de tornado's verwoeste dorpjes te zien zijn, lijken deze levensecht. In closeups zien we onder meer hoe de personages onder de moddervlekken zitten, en zien we ook goed het litteken dat Kate in het begin van de film heeft opgelopen, mooi parallel met de kras op haar ziel omdat ze drie medestudenten de dood heeft ingejaagd. De kleuren bevatten veel bruin en grijs, maar dat is niet abnormaal gegeven het onderwerp van de film. Daarnaast bevat de film een Engelse Dolby TrueHD Atmos 7.1.4-track, en dit naast een Frans en Italiaans exemplaar (een triple layerschijf was hier werkelijk onontbeerlijk), waarbij de vernietiging die de tornado's aanrichten in geuren en kleuren over het geluidsveld worden uitgesmeerd, alhoewel deze keer een vliegende koe ons bespaard blijft (het budget reikte nog net ver genoeg voor een batterij kippen). De soundtrack is voorzien van redelijk wat country-Americana zoals Miranda Lambert e tutti quanti, naast een goed van oren en poten voorziene soundtrack van Benjamin Wallfisch, die de lege plekjes netjes opvult. De mix is evenwichtig en laat alle aspecten van een spektakelfilm naar best vermogen schitteren.




EXTRA'S
Het bonusmateriaal op de 4K en op de bijhorende Blu-ray is identiek. Eerst en vooral is er een audiocommentaar door regisseur Lee Isaac Chung, die overloopt van enthousiasme - je zal maar eens een blockbuster van dit formaat mogen regisseren - maar vaak improviseert, waardoor er ook al eens stiltes vallen. Er zijn drie verwijderde scènes (2:04) en een niet zo bijster interessante gag reel (3:57), maar daarna zijn er wel een zestal interessante documentaires te ontwaren. in Tracking the Fronts: The Path of Twisters (14:53) vertellen acteurs zoals Daisy Edgar-Jones en Glen Powell, alsook de regisseur, over hun voorliefde voor de eerste film, en hun ervaring die ze naar de nieuwe film meebrengen, zij het dat het weer in Oklahoma de productie flink heeft tegengewerkt. Into the Eye of the Storm (24:07) toont ons de mengeling van computer- en analoge effecten om de wervelstormen en de vernielde dorpen te creëren. In Glen Powell: All Access (3:12) neemt de acteur ons mee naar zijn appartement in Oklahoma City, en wat daar het nut van is, weten we niet goed. In Front Seat to a Chase (5:16) nemen enkele storm chasers de cast mee op een ritje op zoek naar slecht weer. Voice of a Villain (6:16) toont ons hoe het geluid van de storm artificieel werd gecreëerd in een opnamestudio, en Tricked-Out Trucks (4:31) is vooral voer voor liefhebbers van auto's, en hoe deze gemodificeerd werden voor de film door er allemaal toeters en bellen aan toe te voegen.

CONCLUSIE
Twisters is nagenoeg identiek aan Twister, in de zin dat je het allemaal al wel eens gezien hebt, maar toch weet regisseur Lee Isaac Chung te doen wat hij moet.