FILM
John LeTour (Willem Dafoe) werkt in opdracht van Ann (Susan Sarandon) als een loyale, fatsoenlijke veertig jaar oude drugskoerier. Deze “wonder dokter” is altijd bereikbaar voor de cokeverslaafden uit de verwende, welgestelde upperclass in Manhatan. Door zijn leeftijd bezorgt deze risicovolle job hem de nodige kopzorgen en krijgt hij te kampen met slaapproblemen. Omdat hij de druk niet langer aankan besluit hij om zijn huidige carrière rustig af te bouwen en te switchen van job. Wanneer hij enige tijd later zijn ex-vriendin Marianne (Dana Delany) terug tegen het lijf loopt steekt de verliefdheid opnieuw de kop op. Door LeTour’s job en zijn vroegere drugverslaving wil Marianne niets meer weten van een nieuwe relatie, zeker niet omdat ze vroeger ook verslaafd geweest is en ze ervoor vreest om opnieuw te hervallen. John raakt compleet geobsedeerd door zijn ex en probeert haar op alle mogelijke manieren te overtuigen dat hij is veranderd. Maar is dit wel echt zo, en wat verbergt Marianne voor hem? Op het einde van de rit komen al deze verschillende elementen samen in één groot plot.

Regisseur Paul Schrader kennen we als schrijver van het overbekende culticoon Taxi Driver uit 1976 met onder meer Robert DeNiro en een piepjonge Jody Foster in de hoofdrol. Ook als regisseur leverde Schrader behoorlijk wat kwaliteitsmateriaal af met American Gigolo, Cat People en Affliction. Light Sleeper wordt wel eens de Taxi Driver van de jaren negentig genoemd (tevens vermeld op de DVD-cover). Dit is na het bekijken van de prent helemaal niet overdreven. Het scenario begint rustig, kleinschalig en karakterschetsend, maar groeit gaandeweg uit tot een brede waaier van sociologische aanklachten vol diepgang en maatschappelijke relevantie. Het geheel wordt op een strak geregiseerde manier in beeld gebracht, soms gebruik makend van interessante camera standpunten. Zo wordt een gesprek in een eetzaal aan een tafeltje over de stukgelopen relatie tussen LeTour en zijn ex-vriendin gefilmd vanaf een steunpilaar in de zaal. Het beeld wordt om die manier in twee gelijke delen verdeeld met aan elk uiteinde een personage. Er zit dus letterlijk en figuurlijk een muur tussen beide mensen.

Wie een thriller verwacht boordevol actie en stylistisch geweld komt behoorlijk bedrogen uit. De prent moet het vooral hebben van situatieschetsen, het verloop van het verhaal en de doordachte karakters. Willem Dafoe kruipt op een schitterende manier in de huid van zijn personage en zet hier een ontzettend sterke, gevoelige en geloofwaardige rol neer. Ook Susan Sarandon toont dat haar acteertalent van de bovenste plank is door op een evenwichtige manier in de huid te kruipen van Dafoe’s opdrachtgever. Het overige deel van de cast is eveneens geknipt voor de rollen die ze vertolken. Elk personage, hoe klein ook, is interessant om naar te kijken. Bijgevolg kunnen we stellen dat Light Sleeper tot de nok gevuld is met steengoede acteerprestaties.

Paul Schrader wordt niet voor niets aanzien als één van de grootste vernieuwers uit het hedendaagse film noire genre (neo noire). De sfeer in Light Sleeper is soms behoorlijk grimmig en donker. Veel plaats voor lichtzinnige humor is er niet. Toch voelt de prent, ondanks de dramatische verwikkelingen in het verhaal, op geen enkel moment loodzwaar aan daar de personages en hun gevoelens centraal staan. Dit is bovenal een film over mensen; over veranderingen in het leven en over de manier waarop hiermee omgegaan wordt. Het resultaat is zonder meer verbluffend.

BEELD EN GELUID
Daar er overdreven veel groen in het beeld aanwezig is, oogt het geheel redelijk flets en uit balans. Er zit ook behoorlijk wat beeldruis in de weg en ergens in de eerste twintig minuten bevindt zich een vrij irritante compressiefout. Ook de layer change zit op een punt dat meteen in het oog springt. Denk nu niet dat er niet te kijken valt naar de disc, niets is minder waar. Echter zorgen al deze kleine dingetjes samen er jammer genoeg wel voor dat de totale score voor de beeldkwaliteit naar beneden gehaald wordt. Laat ons besluiten met te zeggen dat we al ergere dingen gezien hebben.

Onbegrijpelijk is wel waarom een film uit de jaren negentig een mono geluid heeft meegekregen. Dit terwijl 5.1, 2.0 dolby surround of zelfs stereo geluid toch wel de standaard is geworden sinds de jaren tachtig. De geluidstrack (192 kbps) klinkt soms een beetje blikkerig, maar wordt gelukkig nog gered door de meeslepende muziek van Michael Been die beschikt over een aanvaardbare opnamekwaliteit.

EXTRA’S
We vinden hier een zeer interessante audiocommentaar van regisseur Paul Schrader, die eigenlijk ongeveer alles vertelt wat je zou willen weten over de film. Deze extra is een vrij grote informatieve meerwaarde. Verder zijn er nog een stuk of acht scènes die voorzien zijn van korte commentaren van acteurs Willem Dafoe en Susan Sarandon. Per commentaarstukje is er een beeldfragment van rond de drie minuten aanwezig. Als afsluiter krijgen we de trailer voorgeschoteld.

CONCLUSIE
Light Sleeper is een knap geregisseerd menselijk drama met een ijzersterk scenario en knappe vertolkingen. Dit is misschien wel het beste werk dat Paul Schrader als regisseur tot nu toe heeft afgeleverd. Voor iedereen die een film weet te waarderen met de nodige diepgang is dit een absolute aanrader.