FILM
Rob Zombie bracht als horrorfreak met House Of 1000 Corpses een oprecht eerbetoon aan ontelbare griezelflicks. Met de sequel Devil's Rejects pakt de man het iets consistenter aan. In plaats van opnieuw een bloemlezing uit allerlei horrormovies van de voorbije tachtig jaar te serveren, focust Zombie zich ditmaal uitsluitend op de seventies. De grauwe sfeer van het exploitationgenre wordt op zenuwslopende manier in beeld gebracht. De vrolijke Dukes Of Hazzards-deuntjes uit de soundtrack zorgen voor een contrasterend en dramatisch effect bij de rauw-realistische slachtpartijen. Bij momenten is er zelfs sprake van suspense, waardoor deze film ons nog meer dan zijn onterecht ondergewaardeerde voorganger weet te bekoren.

Beide films lopen in elkaar over op het vlak van hoofdpersonages. De bad guys van dienst maken opnieuw hun opwachting terwijl hun karakters en relaties voort worden uitgediept. Toch staat Devil's Rejects door het verhaal, de locatie en de overige entourage het toe om zonder problemen bekeken te worden door mensen die het eerste deel gemist hebben. Op zich een hele opgave voor een sequel om als een volwaardige prent op zich te staan, en dan denken we aan Aliens en Terminator 2 als voorgangers van geslaagde sequels binnen de genrefilms.

Als het huis van de moorddadige familie Firefly omsingeld wordt door de politie, volgt er een bloederige schietpartij. Twee gezinsleden, Baby (de ravisante Sheri Moon aka Rob Zombies vrouw) en Otis, slagen erin te ontsnappen en zich te verenigen met Captain Spaulding (een schitterende Sid Haig). Sheriff John Wydell (William Forsythe) maakt er door de laffe moord op zijn broer een erezaak van om het zootje ongeregeld op te sporen. Een dodelijk kat-en-muisspel gaat van start waarin het surrealisme uit House Of 1000 Corpses plaats gemaakt heeft voor rauwe werkelijkheid.

Rob Zombie draait de prent na een tijdje in ware exploitationstijl radicaal om door gebruik te maken van het 'when then hunter becomes the hunted'-principe. De slechterikken worden opgejaagd door iemand die uit wraak misschien nog gemenere dingen zal doen. De escalatie van de wraakzuchtige oog-om-oog-tand-om-tand-situaties doen denken aan Last House On The Left, I Spit On Your Grave, Deliverance en de originele The Hills Have Eyes. Wie dacht dat het onmogelijk was om een hedendaagse film te maken die dezelfde groezelige en rauwe jarenzeventigrealityhorror bevat, raden we ten zeerste aan om Devil's Rejects te bekijken. Als kers op de taart krijgen fans zelfs Ken Foree (de zwarte protagonist uit de originele Dawn Of The Dead) te zien in een bijrolletje. Rob Zombie strikes again!

BEELD EN GELUID
Het anamore 1.78:1-beeld is van erg goede kwaliteit. De contrastwaarde is perfect en het kleurenpalet is bewerkt met een pastelfilter. De beeldscherpte is uitstekend waardoor het karakter van de prent extra geaccentueerd wordt. De opzettelijke toevoeging van filmgrain geeft het geheel een rauw groezelig randje. De DTS-geluidstrack is op maat gesneden. Duidelijk verstaanbare gesprekken weerklinken uit het centerkanaal, terwijl de muziek lekker breed uitgesmeerd wordt. De surrounds geven de omgevingsgeluiden en de sporadische geluidseffecten bijzonder goed weer. De Dolby Digital 5.1 EX-track is degelijk maar bevat minder dynamiek en moet het door zijn veel lagere bitrate terminaal afleggen tegen zijn grotere DTS-broer. De technische prestaties van deze disk zijn desalniettemin erg goed.

EXTRA’S
De eerste schijf bevat de film en de Bioscooptrailer. Het is pas bij de tweede disk dat de special edition zich laat gelden. Een bijna twee en een half uur durende making-of 30 Day In Hell bijt de spits af en behandelt alle mogelijke fases van de tot stand koming van Devil's Rejects. Productievergaderingen, castings, costume design, sound design tot de uiteindelijk filmopnames en post productie, alles komt aan bod. Bij Deleted Scenes ontbreekt een woordje uitleg over waarom die nu precies in de finale montage gesneuveld zijn. Bij de Blooper Reel zitten gedurende een kleine vijf minuten alle geregistreerde miskleunen vervat, behoorlijk geinig af en toe. Bij Commercials zien we twee reclamespotjes die in de film via televisieschermen vertoont worden, hier kan je ze full screen bewonderen. Bij de wat ongelukkig gekozen titel Special Features zitten drie korte filmpjes, die onder de noemer 'home videos' zouden kunnen worden ondergebracht. We zien hoe Otis een meisje verkracht, hoe een castlid een stand-up comedy performance geeft en krijgen een vage country&western-muziekvideo over ons heen. De samenstellers van de dvd spelen hier duidelijk met de vraag wat er nu pecies feit en fictie is.

CONCLUSIE
Ondanks het feit dat Devil's Rejects een sequel is, staat de film als een geheel op zich. Rob Zombie concentreert zich op het seventiesexploitationgenre en levert een rauwe en bij momenten erg suspensevolle genrefilm af. De sublieme extra's zullen zelfs de meest doorgewinterde fans zoet houden. Een blindelingse aanrader voor de liefhebber.