FILM
Marinette (Christina Vee) is een redelijk onhandige tiener, van wie de ouders een bakkerij in de Parijse binnenstad uitbaten. Nadat ze meester Wang Fu (Paul St. Peter) wegduwt van onder een voorbijrijdende wagen, ziet de meester haar capabel om een miraculous in ontvangst te nemen, een soort van persoonlijke geest-in-de-fles waardoor ze kan veranderen in de superheld Ladybug. Samen met een andere superheld, Cat Noir (Bryce Papenbrook), veegt ze de straten van Parijs schoon van al het tuig en schorriemorrie dat er rondloopt. Cat Noir is eigenlijk haar schoolgenoot Adrien Agreste, maar de twee superhelden zijn niet op de hoogte van elkaars ware identiteit. Dit leidt tot enkele ongemakkelijke situaties: zo is Marinette hopeloos verliefd op Adrien, maar die ziet haar niet zitten omdat er een ander meisje in zijn leven is - Ladybug - zonder evenwel te weten dat Marinette en Ladybug één en dezelfde persoon zijn. Hun voornaamste tegenstander is Hawk Moth (Keith Silverstein), die met behulp van een soort zwarte vlinders mensen hun donkerste kant naar boven kan laten komen. Hawk Moth is eigenlijk Gabriel Agreste, Adriens vader, die nooit over de dood van zijn echtgenote is heengeraakt, en in zijn zwartgallige melancholie heel Parijs wil meesleuren.




Miraculous, het geesteskind van Thomas Astruc, is zo'n televisieserie die je tijdens het zappen op de kinderkanalen wel eens tegenkomt, maar dan meestal snel wordt weggezapt omwille van het schabouwelijke noord-Nederlandse gekakel dat de stemmetjes produceren, waar geen Vlaming pap van lust. De reeks ziet er ook wat hyperactief uit en vooral gericht op kindertjes met een (te) korte aandachtsspan. Groot was mijn verbazing dan ook om te merken dat deze bioscoopfilm, die geen enkele voorkennis van de televisieserie vereist, feitelijk een mooie en evenwichtige animatiefilm is, die weliswaar niet uitblinkt in originaliteit, en platgetreden paden zoals tienerangst en kalverliefde volop in de schijnwerpers plaatst, maar toch met het nodige gevoel voor schaal en dosering werd gemaakt. We krijgen essentieel een genesisverhaal van de twee jonge superhelden voorgeschoteld dat een beetje wegheeft van The Karate Kid, inclusief de wijze Japanse leermeester. Het is een beetje jammer dat de unique selling position van de reeks al in de film te grabbel wordt gegooid, namelijk dat de twee kinderen niet op de hoogte zijn van elkaars geheime identiteit, en in hun privéleven danig sukkelachtig met elkaar omgaan, terwijl ze als duo superhelden onverslaanbaar zijn. Bij de televisieserie wordt dit gegeven naar verluidt (ik heb het ook maar van horen zeggen) langer aangehouden en uitgespeeld als pivotaal plot-element.




De film is van Franse makelij, en is na Valerian And The City Of A Thousand Planets totnogtoe de tweede duurste ooit gedraaide film in Frankrijk, of dat beweren de makers tenminste zelf. De film zat zes jaar in production hell omdat het vierde en vijfde seizoen van de televisieserie voorrang kregen bij de animatieproducenten. Het resultaat mag gezien worden, en de film kent dankzij de strakke regie van Jeremy Zag weinig dode momenten. Alleen is de componist van de Engelse lyrics van de gezongen stukken niet het scherpste mes in de lade, maar het kan zijn dat de finesse in de vertaling verloren is gegaan. De animatie ziet er in elk geval voldoende Europees uit en niet te animé-achtig, wat onder meer betekent dat er meer dynamiek in de animatie zit dan gewoon wat lipbewegingen op statische beelden plakken en de personages elkaar een kwartier grommend aan te laten staren. Ladybug & Cat Noir biedt een frisse insteek in het superheldengenre, op kindermaat gesneden.




BEELD EN GELUID
Belga Home Video biedt ons een mooie HD-transfer van deze animatiefilm die het vooral moet hebben van de pittoreske decors van Frankrijk. Scènes die zich onder meer in de Notre-Dame afspelen zien er groots uit, met onder meer de glasramen die aan diggelen worden geslagen. De animatie is vloeiend en bevat geen artefacts van betekenis. De twee superhelden opereren nog al eens 's nachts, maar ook dat geeft geen problemen dankzij een goed contrast en in het oog springende kleuren - met een tekenfilm maak je de nachtelijke scènes uiteraard zo helder als je zelf wil. We hebben de Engelse DTS-HD MA 5.1-track gebruikt en die klinkt netjes ruimtelijk met de nodige effecten in dit actierijk spektakel. De stemmen zijn mooi geprioritizeerd in de frontkanalen, en de muziek is netjes in balans. Ik vermoed dat de andere twee geluidssporen, waaronder een gemengd Vlaams-Nederlandse waarvoor ik het hart niet heb om die te beluisteren, van gelijkaardige kwaliteit zijn.




EXTRA'S
De schijf biedt naast de vervelende cross-promotionele trailers bij opstart alleen nog een trailer (2:42) in de overigens goed verstopte menuschermen. De disk is overigens slecht geauthored, want in onze computer konden we deze alleen op anderhalve snelheid afspelen.

CONCLUSIE
Miraculous: Ladybug & Cat Noir is een film waarbij u géén voorkennis dient te hebben inzake de televisieserie, en alhoewel de film vooral op kindermaat is gesneden, is het een gezonde animatiefilm zonder te veel complexen. Ik begrijp best waarom dit bij het kleine grut een succes is!