:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> PAT GARETT AND BILLY THE KID
PAT GARETT AND BILLY THE KID
Bespreking door: Mattias - Geplaatst op: 2009-09-21
FILM
Ooit waren Billy the Kid (Kris Kristofferson) en Pat Garrett (James Coburn) beste vrienden. Nu staan ze echter als aartsvijanden tegenover elkaar. Sinds hun wegen scheidden is Billy één van de meest gezochte criminelen geworden en Pat een man van de wet. De vraag is wie bij een confrontatie aan het langste eind zal trekken. Geen van beide mannen mag rekening houden met de vriendschap uit het verleden...

Met Pat Garrett And Billy The Kid maakte regisseur Sam Peckinpah een op ware feiten gebaseerde western die bij de originele release grotendeels genegeerd werd. Zelf wisten we de film te appreciëren, maar niet in de mate van andere Peckinpah-westerns als The Wild Bunch en Ride The High Country. Aan het overwegend sterke acteerwerk van de cast ligt het in ieder geval niet. James Coburn (Our Man Flint, A Fistul Of Dynamite) is zoals steeds cool en Bob Dylan bewijst dat hij meer kan dan neuzelen, excuseer zingen. Kris Kristofferson, een acteur/muzikant van wie we niet bepaald fan zijn, is redelijk maar niet altijd even overtuigend. Het helpt natuurlijk niet dat hij als 36-jarige een personage van 21 jaar moet vertolken.

Met de regie van Peckinpah zit het wel snor ook al was, volgens sommige geruchten, Peckinpah niet de eerste keuze van de producenten die wel iets zagen in Monte Hellman die toen ondermeer al The Shooting en Two-Lane Blacktop op zijn palmares had staan. Het is in ieder geval zo dat Hellman niet de reputatie van hellraiser had zoals Peckinpah. Ook bij deze productie liep het topnieuw fout tussen Peckinpah, de acteurs en de studio. Volgens Kristofferson zou Peckinpah tijdens een screening op het scherm geürineerd hebben uit onvrede met de studio cut. De versie die uiteindelijk in de bioscopen verscheen was niet wat Peckinpah voor ogen had. Als u het ons vraagt is het erg bizar dat de versie die in de bioscopen te zien was niet op deze release is te vinden. Peckinpah was weliswaar niet tevreden over de bioscoopversie, maar dat gebruiken als argument om die versie weg te laten gaat niet op gezien we nu ondermeer een versie van de film krijgen die pas afgewerkt werd jaren na zijn dood. Zou Peckinpah echt zoveel meer tevreden zijn met deze nieuwe versie? Op de eerste dvd krijgen we de 2005- pecial edition (116 minuten) die samengesteld werd door editor Paul Seydor, op de tweede dvd vinden we de Turner preview version uit 1988 die een speelduur heeft van 121 minuten. Volgens sommige bronnen zou deze Turner versie een bijna afgewerkte versie zijn van wat Peckinpah voor ogen had, een versie die slechts minimaal diende bijgeschaafd te worden. Het probleem met beide versies die we hier van Pat Garrett And Billy The Kid krijgen is dat ze niet altijd als een film van Peckinpah aanvoelen. Meer dan eens kregen we het gevoel van: dit klopt niet echt. Specialisten van het werk van Peckinpah en deze film in het bijzonder hebben vooral opmerkingen op de 2005-versie die op soms waarlijk vreemde wijze volledige scènes weglaat. Vooral bij de montage en de “snelheid” van de beide versies hebben we af en toe onze bedenkingen. Welke versie nu de beste is of echt het dichtst aanleunt bij de visie van Peckinpah is niet makkelijk te bepalen. Beide versies hebben hun voor en tegenstanders. Over de Bob Dylan-soundtrack (met Knockin' on Heaven's Door !) zijn we niet razend enthousiast. Geef ons maar een westernscore in de stijl van Morricone, Nicolai of Bacalov. Ondanks een aantal onvolmaaktheden bij de film(s) en de release (het ontbreken van de bioscoopversie) hoort deze release ongetwijfeld thuis in de collectie van Peckpinpah- en westernadepten.

BEELD EN GELUID
Beide versies van de film kregen een anamorfe transfer in het originele 2.35.1-formaat. Ook al kunnen we ze allebei goed noemen zijn er nogal wat onderlinge verschillen. Het valt duidelijk op dat er veel meer werd gewerkt (lees opgepoetst) aan de 2005-versie met een beeld dat over het algemeen scherper is. De nieuwste cut bevat een pak minder grain en printbeschadigingen. Terwijl de 2005-versie blauwer oogt, neigt de Turner versie eerder naar bruine tinten. Ook bij de Dolby Digital 1.0-tracks zijn verschillen waar te nemen, ze zijn echter niet zo groot als bij de beeldkwaliteit. Beide tracks tonen hun leeftijd, maar zijn toch voldoende.

EXTRA'S
Op de eerste disk krijgen we een interessant audiocommentaar door Peckinpah-kenners Garner Simmons, Nick Redman, Paul Seydor en David Weddle. De extra's op het eerste schijfje worden afgesloten met de trailers voor Ride The High Country, The Wild Bunch, The Ballad Of Cable Hogue, The Getaway en Pat Garrett And Billy The Kid.
Ook bij de Turner-versie van de film krijgen we een audiocommentaar door dezelfde vier Peckinpah-kenners. Tijdens One Foot In The Grave: Remembering Sam Peckinpah And Other Things (26 min.) halen acteurs Kris Kristofferson en Donnie Fritts herinneringen op over het maken van de film. One For The Money: Sam's Song (5 min.): twee nummers van Kristofferson die gaan over Peckinpah. Gedurende Deconstructing Pat And Billy (14 min.) komen we dankzij editor Paul Seydor en Katy Haber meer te weten over de verschillende versies van de film.

CONCLUSIE
De laatste western van Peckinpah was zeker niet zijn beste, maar toch verdient deze 2-disc special edition ongetwijfeld uw aandacht en zuurverdiende centjes.



cover




Studio: Warner

Regie: Sam Peckinpah
Met: James Coburn, Kris Kristofferson, Bob Dylan, Jason Robards, Richard Jaeckel

Film:
7/10

Extra's:
5/10

Geluid:
7,5/10

Beeld:
8/10


Regio:
2

Genre:
Western

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
1973

Leeftijd:
12

Speelduur:
110 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
7321931651653


Beeldformaat:
2.35:1 anamorfisch PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital Mono 1.0
Frans Dolby Digital Mono 1.0
Italiaans Dolby Digital Mono 1.0

Ondertitels:
Nederlands, Engels, Frans, Italiaans, IJslands, Bulgaars, Roemeens, Arabisch, Engels CC, Italiaans CC
Extra's:
• Audiocommentaar
• Featurette
• Trailers

Andere recente releases van deze maatschappij