FILM
Conceptuele kunststudente Una (Elín Hall) heeft een relatie met Diddi (Baldur Einarsson), zonder dat de vriendin van die laatste, Klara (Katla Njálsdóttir) daarvan op de hoogte is. Klara denkt namelijk dat Una lesbisch is en dat zij en Diddi gewoon vrienden zijn, gewoon in hetzelfde bandje spelen maar niets meer. Niet dus. Diddi besluit om eindelijk aan Klara op te biechten dat hij verliefd is op iemand anders. Zo ver komt het echter niet: omdat hij zijn vlucht gemist heeft, rijdt Diddi met de wagen naar Klara, en passeert net door een tunnel wanneer deze overspoeld wordt door een vlammenzee. Er is van Diddi zelfs niet genoeg meer over om te begraven; de identificatie verloopt met behulp van de nummerplaat, of wat daarvan over is. In de dagen van rouw die erop volgen komen Una en Klara op merkwaardige manier tot elkaar.




Deze IJslandse film was de openingsfilm van de nevencompetitie Un Certain Regard op het festival van Cannes van 2024. Alhoewel de film zeer sterk opent, en regisseur Rúnar Rúnarsson visueel alle trukjes uit de kast haalt die de film meerwaarde bieden, zoals de passage van lichten die uiteindelijk de verlichting van de gewraakte tunnel blijken, mist Ljósbrot zeker naar het einde toe een pointe. Wat Una en Klara nu uiteindelijk met de rouwgevoelens doen die ze delen, wordt helemaal niet afgerond, en er wordt té veel aan de verbeelding van de kijker overgelaten. De film heeft nochtans enkele sterke troeven, zoals de oneindig mooie, rauwe natuurpracht van IJsland waar Rúnarsson gretig van gebruik maakt, en het regelmatig terugkerende Odi et Amo van componist Jóhann Jóhannsson snijdt werkelijk door merg en been. Ook wat de studies van Una als conceptuele kunstenares betreft, weten we niet goed of Rúnarsson ernstig is of met de boel de draakt steekt. Zo hebben drie studenten voor hun werkstuk niet beter gevonden dan zichzelf vol te plakken met dubbelzijdige kleefband, en elkaar vervolgens op een ongemakkelijke manier te omhelzen, zodat ze niet meer van elkaar afgeraken.




BEELD EN GELUID
De film wordt in onze streken enkel uitgebracht op dvd door Cherry Pickers, en die leveren zoals gewoonlijk een deftige schijf af, waarbij de beelden en dan vooral die van de natuurpracht messcherp zijn, en er in scènes waarin veel volk door elkaar loopt, zoals de rouwherdenking van de slachtoffers van de tunnelramp, wat chaotischer zijn. Uiteraard is alle dialoog in het IJslands, met af en toe in de internationale context van de kunstschool een streepje Engels; of het ondertitelingsspoor accuraat is, kunnen we voor u uiteraard niet beoordelen, maar Cherry Pickers heeft wat dat betreft een goede reputatie. Dolby Digital 5.1 is meer dan voldoende om van de soundtrack te kunnen genieten. Veel anders dan dialoog ziet er niet in, behalve dan de snerende soundtrack van Jóhann Jóhannsson




EXTRA'S
U krijgt er nog een trailer (1:38) bovenop. Hoera.

CONCLUSIE
Ljósbrot lost de verwachtingen van de Scandinavië-liefhebber niet helemaal in omdat de film te vrijblijvend is. Desondanks krijgt u een goede maar kale schijf.