SERIE
Series die gemaakt zijn door beroemde regisseurs vangen altijd wat meer wind op. Zeker als Luca Guadagnino de maker is, één van de chouchous van de arthouse-cinema en de man achter Melissa P., Io Sono L'Amore en A Bigger Splash. Maar ook de man van de remake van Suspiria en het holebi-drama Call Me By Nour Name dat door velen gezien wordt als één van de meest overroepen films aller tijden. Dit maar om te zeggen dat de reeks We Are Who We Are er één is met veel liefhebbers, maar met minstens evenveel haters. Ongeacht tot welk kamp je behoort, kan je er niet aan onderuit dat deze achtdelige tv-reeks die nu een release op Lumière heeft gekregen zowel een zeer originele aanpak als unieke setting heeft. Qua regiestijl schuurt Luca Guadagnino vaak aan tegen de nihilistische decadentie van Harmony Korine en een holebi-film die zich volledig situeert op een Amerikaanse luchtbasis in Italië is meer dan gedurfd.




Het verhaal vindt plaats in 2016. Niet geheel zonder symboliek, want het was het jaar toen een bepaalde presidentskandidaat de Amerikaanse kiezer naar de stemhokjes probeerde te lokken met de belofte om Amerika weer groot te maken. Het verhaal begint wanneer Sarah (Chloë Sevigny) op de luchtbasis arriveert en er het commando overneemt van de conservatieve, en natuurlijk Trumpist, officier Richard (Scott ‘Kid Cudi’ Mescudi). De machtswissel gebeurt zeker niet met de glimlach. De officier voelt zich in zijn eer gekrenkt omdat hij de duimen moet leggen voor een vrouw die bovendien ook nog eens lesbisch is. Sarah komt op de basis wonen met haar vrouw Maggie Teixeira (Alice Braga) die ook militair is, maar het is duidelijk dat Sarah de lakens uitdeelt.

Het koppel heeft hun zoon Fraser (Jack Dylan Grazer) mee. Het is niet alleen met complete tegenzin dat hij van het hippe New York naar een boerengat in Italië gekatapulteerd wordt en bovendien is de jongen volop op zoek naar zijn seksuele identiteit. Alles wijst erop dat hij als non-binair door het leven wil gaan en dat is nu net iets wat niet bepaald hip is in legerkringen. De jonge kerel gedraagt zich als een echte verschoppeling. Niet alleen loopt hij excentriek gekleed, dweept hij met poëzie of zoekt hij steeds ruzie met zijn moeder, maar hij is in de eerste plaats een onhandelbaar stuk vreten dat alleen maar interesse heeft in feestjes, niksen en drank. Om de spanning volledig te doen oplopen ontstaat er een innige vriendschap tussen hem en Caitlin (Jordan Kristine Seamón) die de dochter is van de gedegradeerde Richard.




Hoewel je We Are Who We Are mag aanvinken als één van de beste series die we de afgelopen jaren zagen, hanteert Luca Guadagnino een paar elementen die voor bepaalde kijkers een heus struikelblok kunnen zijn. Er is niet echt een verhaal aanwezig, eerder zijn het flarden van hoogoplopende emoties waar je als voyeur bij betrokken wordt en de synopsis van acht afleveringen kun je in drie zinnen samenvatten zonder dat je ook maar iets gemist hebt. Het beste voorbeeld hiervan is de vierde aflevering dat gewoon de setting van een feestje weergeeft zonder dat er ook maar iets gebeurt, maar wel net zoals Climax van Gaspar Noé de intense spanning in perfecte filmtaal weet om te buigen. Ook het onderwerp zelf wordt in de titel weergegeven: We Are Who We Are. Het begrip gender is niet meer van deze tijden en wie zich daar niet kan bij neerleggen bekijkt het zelf maar. Wel wordt de boodschap op een vrij neutrale manier weergegeven en zondigt Luca Guadagnino zich geen seconde aan de verstikkende woke-cultuur. De allergrootse hinderpaal is evenwel hoofdrolspeler Jack Dylan Grazer die met zijn geblondeerde kapsel als twee druppels water op Xavier Dolan lijkt, en een ettertje vertolkt op wiens bakkes je met het allergrootste plezier zou willen slaan. Een aandachtshoer waar je na één minuut al je buik van vol hebt. Als je na dit alles te hebben gelezen nog steeds getriggerd bent, dan weet je dat We Are Who We Are een niet te missen serie voor jou is.

BEELD EN GELUID
Deze serie bestaat uit 8 afleveringen die elk een gemiddelde speelduur hebben van net geen uur en netjes verdeeld zijn over 2 disks. Lumière opteerde ervoor om deze reeks alleen maar op dvd uit te brengen. Een beslissing die best jammer is want Luca Guadagnino is een moderne grootmeester in het tonen van prachtige Italiaanse landschappen. Het is dus roeien met de beschikbare riemen en daar schiet je toch een aardig stuk mee op want Lumière-gewijs kunnen we opnieuw van een netjes verzorgde transfer spreken zonder de minste technische afwijkingen. Hoewel deels Italiaans komt deze serie ook uit de HBO-stal en er wordt hier Engels gesproken. De Dolby Digital 5.1-band heeft naast massa’s dialogen en wat geweerschoten (we zitten in het leger, niet waar?) een zeer hippe soundtrack met daarop artiesten als Blood Orange.




EXTRA'S
Op deze uitgave staan er geen extra’s.

CONCLUSIE
We Are Who We Are is een achtdelige serie van Luca Guadagnino. De maker opteert voor een unieke, maar ontzettend eigenzinnige reeks die zo goed als volledig handelt over de nutteloosheid van het gender-denken. Of om een reeks in één zin samen te vatten: we zijn wie we zijn.