FILM
Ergens in de nabije toekomst is de democratie dood en begraven, en wordt het dagelijks bestuur uitgemaakt door diegenen die Burgerschap hebben verworven. De enige manier om aan Burgerschap te geraken is militaire dienst, en de jongeren worden massaal aangezet om te tekenen voor minstens twee jaar, of zo lang de Federatie je nodig heeft. Johnny Rico (Casper Van Dien) is niet zo'n briljant student geweest, maar wil toch bij de infanterie om zo zijn vriendin Carmen Ibanez (Denise Richards) te kunnen volgen, die zelf bij de luchtmacht gaat. Terwijl Carmen aanpapt met haar vlieginstructeur, ziet Johnny zijn tot over haar oren op hem verliefde vriendin Dizzy (Dina Meyer) niet staan, die ook speciaal om hem te kunnen volgen onder de wapens is gegaan. De media, die ook volledig gecontroleerd worden door de Federatie, roepen op tot een oorlog met de planeet Klendathu, bevolkt door een ras van reuze-insecten, de Arachniden. De media doen uitschijnen dat een komeet, die ingeslagen is op Buenos Aires en de stad volledig verwoest, het werk van de insecten was, en rechtvaardigt hierdoor de totale aanval op Klendathu. Daar aangekomen realiseren de infanteristen dat ze de facto niets anders zijn dan bug food, want de Arachniden zijn intelligent, bloeddorstig en met veel meer!

Paul Verhoeven schetst in deze film een somber toekomstbeeld van een totaal fascistische maatschappij, waarin het individu van geen tel meer is, en enkel de macht van de sterkste geldt. Hiermee uit hij zware kritiek op de militaire suprematie van de (in zijn visie door Amerikanen gedomineerde) wereldleiding, waarbij hij zelfs de beweegredenen van de aanval op Klendathu in twijfel trekt. Alleen al omdat de komeet die Buenos Aires vernielt uit de buurt van Klendathu kwam, meent het leger het recht te hebben de planeet te mogen nuken. Om de kijker te shockeren vertelt hij het verhaal vanuit het standpunt van een paar jonge snaken die zo uit één of ander Beverly Hills zijn weggelopen, alleen al om het contrast met de gruwelen van de oorlog duidelijk te maken. De eerste helft van het verhaal een vrij banale schets van de driehoeksverhouding tussen Johnny, Carmen en Dizzy, maar de plot is moedwillig zodanig bij de haren gesleurd, dat de overgang naar de tweede helft, de feitelijke oorlog op Klendathu, des te groter is. Beeld je even in: de gepolijste cast vol mooie jongens en meisjes wordt op grimmige wijze totaal aan flarden geschoten in wat één van de grootste slugfests uit de moderne filmgeschiedenis is. Dit is wellicht ook de grootste kritiek op de film: Paul Verhoeven is zo subtiel als een brontosaurus in een glasblazerij, en het bloed gutst met liters uit de verschillende (stukken) acteurs. Wat je de man wel moet nageven is dat hij het boek van Robert Heinlein heeft verrijkt met een persoonlijke visie, die misschien niet door iedereen zal geapprecieerd worden. De bindende filmpjes zijn naïeve afkooksels van de typische propagandafilmpjes uit de Tweede Wereldoorlog. Verhoeven maakt ook geen geheim van het politieke systeem dat hij aan de kaak stelt: zo zijn de uniformen van de geheime dienst van de Federatie onvervalste Gestapo-outfits, wat, opgeteld met alle voornoemde factoren, geen toeval kan zijn. Niet dat de film uitsluitend soap en geweld is: het is te merken dat er een Nederlander en geen puriteinse Amerikaan in de regisseursstoel zat, want er is ook nog ruimte voorzien voor een stevige portie sex, met o.a. de legendarische douche-scène die de acteurs enkel wilden doen toen Verhoeven zelf zijn broek uittrok. Hier en daar probeert Verhoeven zelfs grappig te zijn, maar zijn humor is zwart, bitter en smaakt naar gal; typisch is de scène waarin de drillsergeant aan één van zijn kadetten het nut van het vechten met messen illustreert - you know what I mean. De verdere plot is flinterdun - het squadron van Rico gaat op zoek naar de leider van de bugs, en goochelen hierbij met kernbommen zoals je enkel in wetenschappelijk voorbijgestreefde strips zoals De Valstrik uit de reeks Blake en Mortimer van E.P. Jacobs ooit zag. De speciale effecten zijn echter zinderend, en de scènes waarin duizenden Arachniden over het scherm krioelen, toont nog maar eens het vakmanschap van Phil Tippett, die ook o.a. voor de dinosaurussen in Jurassic Park tekende.

BEELD EN GELUID

Ten opzichte van de flipper-versie is er qua beeld en geluid niet echt veel veranderd: de film heeft nog altijd die vette 5.1-soundtrack met gierende insecten en rondscherende ruimtetuigen die je woonkamer in een oogwenk als een slagveld doen klinken. Het beeld is zeer zuiver en stabiel, wat je in de battle scenes pas echt goed merkt, het kleurenpalet is zeer rijk, en maken van de krijtrotsen op de zogenaamde planeet Klendathu een adembenemend visueel schouwspel. Alleen komt de layer change op een nogal ongelukkig moment - de bezitters van deze DVD zullen wel begrijpen wat ik bedoel.

EXTRA'S
Zoals intussen wel algemeen bekend zal zijn was naast het flipper-syndroom één van de redenen om deze film opnieuw uit te brengen, de discrepantie op te vullen met de goed van extra's voorziene regio 1-versie. De voornaamste asset is hierbij de commentaartrack met Paul Verhoeven en scenarist Ed Neumeier. Zeker voor een special effects-film als deze is dit een zeer interessant en leerrlijk stuk documentatie, alleen spreekt Verhoeven een schabouwelijk Engels dat op de duur begint te enerveren. Gelukkig is de commentaartrack ondertiteld, net als de rest van de extra's, die op te roepen zijn via een mooi geanimeerd en viertalig menu. De rest van de extra's valt eerlijk gezegd een beetje tegen: naast een gewone trailer krijgen we een featurette, die een tot een zevental minuten aangedikte trailer is. Interessanter zijn een zestal verwijderde scènes, die iets qua beeld-en geluidskwaliteit uiteraard iets minder mooi afgewerkt zijn dan de film zelf. Dan zijn er nog een drietal filmpjes waarin o.a. enkele conceptuele schetsen worden getoond van enkele van de moeilijkst te filmen scènes wat betreft speciale effecten, en een screentest van Casper Van Dien en Denise Richards. Tot slot, voor wie nog niet genoeg heeft van invasies, is er nog een trailer van Pearl Harbour toegevoegd.

CONCLUSIE

Dit is alleszins geen gemakkelijke film, en een totale afrader voor personen met een gevoelige maag. Maar het is wel top-entertainment voor mensen die niet te veel hun hersens willen gebruiken - bijvoorbeeld als een bug ze er heeft uitgezogen, om maar wat te noemen.