FILM
Fruitverkoper Allen Bauer (Tom Hanks) is nog maar net over zijn vorige relatie heen, wanneer hij in een onvoorspelbare bui terugkeert naar de baai waar hij als achtjarige meent een zeemeermin gezien te hebben. Als hij ei zo na verdrinkt, wordt hij door Hare Geschubdheid op het droge getrokken. De zeemeermin, Madison (Daryl Hannah), die op het droge gewoon op benen loopt in plaats van op vinnen, gaat naar hem op zoek in hartje New York, en weet al dadelijk de aandacht te trekken door in haar Evakostuum te verschijnen aan het Vrijheidsstandbeeld. Ze trekt daarmee ook de ongezonde aandacht van geleerde Walter Kornbluth (Eugene Levy), die op zijn bootje samen met het equivalent van Beavis & Butthead de oceaan afschuimt op zoek naar het bewijs dat er meerminnen bestaan. Kornbluth is het soort geleerde dat over lijken gaat om zijn punt te bewijzen. Allen zal moeten bewijzen hoeveel de liefde voor hem waard is, en hij kan daarvoor enkel rekenen op de hulp van zijn redelijk boers broertje Freddie (John Candy).

Regisseur Ron Howard heeft zijn typische feelgood-stempel op deze film uit 1984 gedrukt, waarin we Howards favoriete acteur, Tom Hanks, in zijn jonge jaren aan het werk zien naast de beeldige Daryl Hannah, met wie hij een buitengewoon goed schermkoppel vormt. Nu heeft zelfs een begenadigd acteur als Hanks in zijn jeugd bokken van formaat geschoten (het afschuwelijke Bachelor Party, om maar ineens de ergste te noemen), maar in Splash, Howards moderne interpretatie van het sprookje van Hans Christian Andersen, houdt hij het hoofd boven water, waarmee we ons ineens willen verontschuldigen voor de bijzonder flauwe woordspeling. Howards hand is ook te merken aan het feit dat Daniel Petri's Cocoon 2, waarvan het origineel werd geregisseerd door Howard, in vele opzichten een doordrukje van deze film is: twee scènes die zowat letterlijk worden herhaald in de Cocoon-sequel zijn het gênante restaurantbezoek en de observatie dat de fish out of the water - waarmee we ons ineens opnieuw willen verontschuldigen voor de al even flauwe woordspeling - niet kan aarden en in gevangenschap ten dode opgeschreven is. Howard schuwt daarmee geen clichés, maar weet ze mooi uit te werken. Enkele kleine details vertroebelen het onderwaterzicht echter een beetje - waarmee we ons weer willen, enfin soit - zoals het feit dat Madison op één middagje Engels leert door naar televisie te kijken, terwijl eerder toch al bleek dat ze op zijn minst Engels kon lezen. Dat soort details dus; niet iets waar je je in een fantasy-komedie bijzonder druk om moet maken. Ook lijkt de film bij momenten iets te veel een promofilmpje van de toeristische dienst van New York te worden. Het enige wat ons écht aan de film stoorde was het overhaaste einde, waarin de scenaristen blijkbaar de pedalen kwijt is en per sé moet eindigen op een zoetsappige noot. Maar de positieve kanten van de film hebben ons uiteindelijk toch weten te overtuigen; Daryl Hannah ziet er gewoon altijd cute uit, mét of zonder vinnen, en wijlen John Candy, in méér dan één opzicht een avondvullend programma op zich, bezat toch een unieke uitstraling, die evenwel niet door iedereen even zeer geapprecieerd werd, maar in dit geval perfect de film aanvult. Splash is fun voor alle leeftijden; het MG6-predikaat is waarschijnlijk ingegeven door het feit dat Hannah in één scène haar eigen lovely couple ontbloot. Maar wie niet verder kijkt dan dat is een pervert. Zeg dat ze het bij dvdinfo gezegd hebben.

BEELD EN GELUID
Dit is reeds de tweede release van Splash, waarbij, naast de extra's, een upgrade van een Dolby Surround 2.0-track naar een deftigere Dolby Digital 5.1 het voornaamste verschil uitmaakt. De track is nochtans verre van perfect: de muziek klinkt niet altijd even overtuigend - met name in de strijkinstrumenten zijn duidelijk fluctuaties te horen, en de dialoog klinkt wat ongericht. De surrounds en de subwoofer worden nauwelijks tot niet gebruikt, zelfs niet bij de helikopter in de eindscène, zodat je je soms afvraagt of die upgrade van 2.0 naar 5.1 überhaupt wat heeft uitgehaald. Het beeld is niet echt van het scherpste wat we de laatste tijd gezien hebben. De donkere scènes zijn wat grainy, maar in de lichtere scènes overheersen gelukkig de meer vibrante teints. Verspreid over de hele film zijn er ook nogal wat kleine printbeschadigingen te bemerken, gewoonlijk kleine zwarte vlekjes, nooit heel veel tegelijk, behalve misschien tijdens de openingsscène. De layer change tenslotte had wat beter gepositioneerd mogen zijn in plaats van tijdens de scène op de ijspiste.

EXTRA'S
Technisch is Splash er dus niet op vooruit gegaan; op gebied van extra's verschuilt achter deze bedrieglijk eenvoudige release misschien niet de kwantitatief meest uitgebreide selectie aller tijden, maar kwalitatief kan deze release toch mee met sommige grote recente releases - waarbij we moeten opmerken dat een recente film als pakweg Closer het voor het dubbele van de prijs met veel minder moet stellen. Allereerst is er een audiocommentaartrack door regisseur Ron Howard, die altijd wel iets interessants te vertellen heeft, en die voor de gelegenheid wordt bijgestaan door producent Brian Grazer die ook met het originele idee voor de proppen kwam, en scenaristen Bobaloo Mandel en Lowell Ganz. De commentaartrack is redelijk onthullend wat het gebruik van de speciale effecten betreft, en waar de makers hun eigen fouten hebben trachten weg te camoufleren. Nadeel is wel dat een deel van de magie van de film hierdoor verloren gaat. De documentaire "Making A Splash" (24 min.) is weliswaar een promotioneel stukje op maat van televisie gesneden, maar biedt toch iets meer uitdieping dan wat we gewoon zijn. Tot slot krijgen we nog enkele amateuropnamen van de screentests van Tom Hanks en Daryl Hannah (26 min.), die eigenlijk per toeval door een medewerkster van Howard bewaard zijn gebleven, en dat in een tijdperk waarin er van dvd-bonusmateriaal nog uiteraard geen sprake was.

CONCLUSIE
Voor zover romantische komedies niet altijd een zekere dosis platgereden paden bewandelen, valt deze lichtvoetige - of moeten we zeggen "lichtvinnige"? - sorry, dit was echt de laatste keer - prent nog redelijk onderhoudend uit. Op technisch vlak is dit helemaal wat U van een niet zo heel historisch belangrijke film uit 1984 mag verwachten, maar de extra's hebben ons voor een cheapie release wel aangenaam verrast. Visvoer - oeps, nu doen we het toch weer - voor romantische nostalgici.