DVDInfo.be >>
Bespreking >> LOST - SEIZOEN 2 DEEL 2
LOST - SEIZOEN 2 DEEL 2
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2006-10-12
SERIE
Als men kijkt wat voor een jandoedels het soort crapuleuze reality shows bevolkt, waarbij wat marginalen op een onbewoond eiland worden gedropt en zolang elkaar het bloed onder de nagels pesten totdat ze bereid zijn om elkaar de kop in te slaan, moet het inderdaad maar een kleine moeite voor J.J. Abrams geweest zijn om hier een gegeven van een fictiereeks van te maken, waarbij het ditmaal paradoxaal genoeg acteurs zijn die een véél interessanter studie-object voor gedragspsychologen vormen dan "echte" personages. Lost behandelt het wel en wee van een groep overlevenden van een vliegtuigcrash, die de speelbal zijn geworden van de gebeurtenissen op een mysterieus eiland dat een uitgesproken vijandige omgeving tentoonspreidt. Buena Vista heeft het tweede seizoen van de reeks Lost om de één of andere bizarre reden (waarschijnlijk cash-gerelateerd) uitgebracht in twee helften. De bespreking van de eerste helft, waaronder een korte inhoud van de opzet van de reeks, kon U op deze site al eerder lezen. We zullen dan ook even inpikken waar dit deel ophield, en om uw plezier niet ongewenst te vergallen een setje spoilertags plaatsen.
[spoilers]The Hatch heeft eindelijk zijn geheimen prijsgegeven, alhoewel. Naast een aanzienlijke hoeveelheid wapens en voedsel vinden de eilandbewoners in de mysterieuze ruimte onder het eiland ook een instructiefilm terug van de zogenaamde Dharma Corporation, waaruit blijkt dat het eiland is opgezet als één grote testfaciliteit. Er ontbreken echter essentiële stukjes van de pellicule die het waarom van dit alles zouden kunnen verklaren. Vooral John Locke (Terry O'Quinn) is bijna gebiologeerd door de mysteries van het luik, en hij wil per sé dat de eilandbewoners de routine van de aanwezige computers niet doorbreken, waar om de 108 minuten een code moet worden ingevoerd, of er zullen volgens het filmpje grote rampen uitbreken. Er zijn echter dringendere problemen: een fractie gewelddadige eilandbewoners, die zich laten kennen hebben als The Others, heeft duidelijk gemaakt dat ze de passagiers van Vlucht 815 wel dulden, maar dat ze voor hun eigen gezondheid beter op hun helft van het eiland blijven. Jack (Matthew Fox) en een paar anderen hebben een zekere Henry Gale (Michael Emerson) gevangen, die beweert een verloren gevlogen ballonvaarder te zijn, die ook al die tijd op het eiland heeft rondgedwaald. Er zitten echter serieuze hiaten in zijn verklaring, en Sayid (Naveen Andrews) en Ana-Lucia (Michelle Rodriguez) gebruiken elk hun methoden om Gale te ondervragen, terwijl ze zijn aanwezigheid voor hun overige lotgenoten trachten te verbergen, wat overigens geen echt succes is. Jack meent dat hij Gale bij The Others kan inruilen voor de ontvoerde overlevenden, waaronder Walt (Malcolm David Kelley) en Michael (Harold Perrineau). Die laatste keert echter onverwacht terug uit zijn gevangenschap. Niet alles is echter kommer en kwel: het leven van Jin (Daniel Dae Kim) en Sun (Yoon-jin Kim) neemt een verrassende wending, en ook voor Bernard (Sam Anderson) en Rose (L. Scott Caldwell) is er een mirakel in het verschiet waar de medische wetenschap perplex van zou staan. Hurley (Jorge Garcia) beleeft voor de eerste keer in zijn leven de liefde, maar het sprookje tussen hem en zijn vriendin Libby (Cynthia Watros) is helaas niet voor de eeuwigheid bestemd...[/spoilers]
Wiskundige Paul Erdös formuleerde ooit de stelling dat, als je iedereen die je rechtstreeks kent het nummer 1 zou geven, iedereen die iemand met het nummer 1 kent een nummer 2 enzovoort, je reeds bij nummer 5 ongeveer de hele wereldbevolking zou dekken. Dit gegeven wordt door de scenaristen herhaaldelijk uitgespeeld: meer dan voordien lopen de personages in de flashback-scènes elkaar voortdurend voor de voeten, vooraleer ze elkaar leerden kennen. Meer en meer willen de makers ons doen geloven dat het gezellige groepje schipbreukelingen niet zomaar toevallig bij elkaar zit. Er wordt in de tweede helft van dit seizoen weliswaar opgeschoten met de verhaallijn, en scènes worden minder tot in den treure herhaald, alhoewel het scenario van de weeromstuit alsmaar ongeloofwaardiger wordt, en de science-fictionelementen alsmaar nadrukkelijker aanwezig zijn. We vrezen dat de reeks net als Alias een klein beetje aan Abramitis begint te leiden, het alsmaar ingewikkelder uitbouwen van verschillende verhaallijnen waar alleen nog de één of andere deus ex machina ("iedereen was al die afleveringen aan het hallucineren", "de hond Vincent heeft iedereen gehypnotiseerd" of een andere soortgelijke kronkel) uitkomst kan bieden. Maar voorlopig geven we Lost het voordeel van de twijfel. Visueel is de reeks nog altijd een sterk staaltje, met bewuste afwisseling van los camerawerk in de flashbackscènes die altijd netjes rond één centraal personage zijn uitgebouwd, en lange, ver uitgesponnen stabiele shots die de gebeurtenissen op het eiland beschrijven. De aanwezigheid van de verschillende ondergrondse ruimten biedt dan weer de mogelijkheid om een beklemmende, claustrofobische sfeer te creëren die erg contrasteert met de paradijseiland-shots buiten.
De visuele uitwerking, en de art-direction zoals de mysterieuze hiëroglyfen en de in blacklight getekende symbolen die Locke een punthoofd bezorgen, zijn echter nog altijd sterkhouders, en dat kan ook gezegd worden van het gros van de personages, waarbij zonder uitzondering alle hoofdrolspelers voortdurend het evenwicht zoeken tussen hun mooie en minder mooie kantjes. Tekenend is bijvoorbeeld de emotionele onevenwichtigheid van Jin, die nu weer eens een onsympathieke vrouwenmishandelaar, en dan weer eens plots een tedere echtgenoot wordt. Artistiek is Lost een voltreffer: de constante afwisseling tussen de perikelen op het eiland en de achtergrondgeschiedenis van telkens één (uitzonderlijk twee, indien ze allebei op het eiland terecht zijn gekomen, zoals Sun en Jin of Bernard en Rose) centrale personages geeft de karakters een bijzondere diepgang mee die slechts in weinig andere series gehaald wordt, en dat met een minimaal aan beeldmateriaal. Wanneer één van de karakters dan eens uit de toon valt, zoals tough cookie Locke tegen het einde van de reeks aan als een klein kind staat te huilen, is het effect des te schokkender. En opdat er niet te veel zou gezegd worden wat al gezegd was, zijn er enkele personages die niet meer in de flash-backscènes verschijnen, die plaats hebben moeten maken voor enkele van de nieuwkomers: Ana-Lucia, Bernard, Desmond Hume en Mr. Eko. Van dit stramien wordt slechts één keer afgeweken, namelijk in aflevering 22, Three Minutes, waarbij in de "Flashbacks" uitzonderlijk door middel van titels op het scherm de overgang tussen de oude en nieuwe scènes wordt aangekondigd. Dit is niet de gewoonte bij Lost, maar zonder in detail te willen treden is dat bij deze aflevering wel echt nodig.
Net als in reality-soaps wordt het publiek voortdurend precies uitgedaagd om zijn favoriete eilandbewoners te benoemen, met dat verschil dat het hier om goed uitgewerkte karakters gaat waarvan we heel wat randinformatie uit hun verleden uit eerste hand te weten komen. Zo zal iedereen wel zijn favoriete (ik spreek voor mezelf: Locke, Hurley en Sayid) en minder favoriete personages (ik spreek weer voor mezelf: Sawyer, Michael en Ana-Lucia) hebben, en als dit om een echte docusoap zou gaan, zou de verleiding inderdaad groot worden om sms-jes te beginnen te sturen om bepaalde personages van het eiland weg te stemmen. Maar de wetten van Lost zijn anders: zoals Locke het in één van de afleveringen zo treffend weet te omschrijven, ze zitten als ratten in een doolhof, op zoek naar een stuk kaas dat er niet is. En wij hebben als kijker ook nog maar nét een paar muren van het labyrint gezien. Maar de muren vallen toch gedeeltelijk om in de laatste dubbelaflevering. De allerlaatste plottwist maakt de rol van één welbepaalde eilandbewoner wel zeer bizar.
De makers van Lost gingen er prat op dat na dit seizoen er nog één zou volgen, en dat dan alle verhaallijnen zouden worden afgerond, net om het eeuwige rekken van de plotlijnen te mijden, en om de kijker eindelijk eens wat antwoorden in plaats van nieuwe vragen te geven. We huldigen dit kort-maar-krachtig principe, en zijn erg benieuwd of de producenten hun belofte gaan houden.
BEELD EN GELUID
Dit tweede deel ligt op technisch gebied helemaal in het verlengde van de voorgaande delen, wat betekent dat video en audio bijzonder goed afgewerkt zijn. Vooral enkele van de slotscènes, waarin Mr. Eko en Charlie in de half verduisterde gangen van The Hatch door dwalen, zien we meer dan voldoende contrast. Enkel de instructievideo's van de Dharma Corporation zijn van lamentabele kwaliteit, maar het is net de bedoeling dat deze zogezegd al een tijdje in de tropen hebben liggen te beschimmelen. Voor de rest een kraakhelder beeld met een buitengewoon mooi afgetekende rand, afwisselend heldere en donkere kleuren, naargelang de gemoedssfeer of de omstandigheden het eisen. Goede punten scoort de serie ook omdat de vele nachtelijke scènes toch een zuiver contrast behouden. De Dolby Digital 5.1-track en meer bepaald het lage tonen-aspect ervan komt deze release beter aan zijn trekken dan bij de vorige delen, want er wordt in dit deel nogal wat over en weer geschoten, explosieven gebruikt of gewoon op de ouderwetse manier geknokt. Trek voor de rest nog een blik eerie jungle noise open, en ziedaar, een pracht van een soundtrack met diepte, gevoel en dynamiek zoals in de 21ste eeuw de standaard zou behoren te zijn voor TV-series die teren op spektakel en suspense.
EXTRA'S
Tasten de eilandbewoners nog rond in het duister, voor ons kijkers is het mysterie van de bonusdisc opgelost. Hiermee bedoelen we het volgende: binnenkort verschijnt er ook een seizoensversie van seizoen 2 van Lost, waarbij slechts 1 bonusdisc hoort (wat het totaal voor het seizoen op 7 discs brengt), terwijl er bij de halve seizoenen telkens één bonusdisc zat (wat het totaal voor het seizoen op 8 discs brengt). Desbetreffende box is bovendien in ander subregio's van Europa, zoals Zweden, al uit. Mogelijk, maar we hebben ondervonden dat veel van het bonusmateriaal overlapt, zij het in aanvullende wijs. Concreet: voor bijvoorbeeld verwijderde scènes stonden op deel 1 uiteraard niet de scènes die bij afleveringen uit het tweede deel hoorden. Die rubrieken zijn nu min of meer aangevuld, maar de aanvulling is slordig: af en toe ontbreken er items van op seizoen 2 deel 1, of zijn anders in elkaar gepast. Om een lang verhaal kort te maken: dit is nogmaals een reden waarom we initieel niet warm liepen voor dit soort "kunstmatige opsplitsing".
Op de eerste drie discs vinden we 2 audiocommentaartracks terug, te weten voor The Whole Truth door acteurs Yunjim Kim en Daniel Dae Kim (Sun en Jin), samen met schrijvers Elizabeth Sarnoff en Christina M. Kim, en de aflevering Dave wordt besproken door regisseur Jack Bender, samen met de acteurs die in deze aflevering centraal staan, Jorge Garcia (Hurley) en Cynthia Watros (Libby). De vormgeving van de bonusdisc heeft ons bijzonder gecharmeerd: het hele gedoe is gemonteerd als een instructiefilm van The Dharma Corporation, verdeeld in drie "fasen", en het ding is dan, getrouw aan de mysterieuze aard van de serie, ook nog eens vergeven van de easter eggs.
In Phase One, "Observation", vinden we eerst en vooral de lijvige documentaire "Fire & Water: Anatomy Of An Episode" (32 min.), een danig gedetailleerde decompositie van aflevering 12 in stages van script tot scherm. Alleen vreemd dat de desbetreffende aflevering op deel 1 staat en niet op dit deel. "Lost On Location" bevat over 12 afleveringen mini-documentaires met in totaal net geen uur aan zeer uiteenlopend bonusmateriaal, elk gewijd aan één specificeke aflevering (Adrift, Everybody Hates Hugo, Abandoned, Collision, What Kate Did, The 23rd Psalm, The Whole Truth, Dave, S.O.S., Two For The Road, Live Together Die Alone, The Other 48 Days en What Kate Did). Tenslotten in "The World According To Sawyer" (5 min.) legt onze favoriete asshole van het eiland uit met welke bijnamen de acteurs elkaar zo allemaal hebben bedacht.
Phase Two, "Conditioning", bevat eerst en vooral opnieuw "The Lost Flashbacks", twee verwijderde scènes uit de aflevering Abandoned die horen bij het achtergrondverhaal van Shannon, ditmaal aangevuld met één verwijderde scène uit "Lockdown", horend bij John Lockes achtergrond. De 11 verwijderde scènes uit de "Deleted scenes"-sectie vinden we hier gewoon terug, en ditmaal zijn zowel de flashbacks als de verwijderde scènes wel van een play all-functie voorzien. Ook de blooper reel en David Lachapelle's promospot van Channel 4 zijn hier terug te vinden.
Phase Three, "Conclusion", start met een interactieve featurette "Lost Connections", waarinwe een overzicht zouden moeten krijgen van alle instanties waarin tijdens de flashbacks de paden van de personages elkaar kruisen (Sawyer die tegen Ana Lucia's auto opbotst, Hurley die in Korea op televisie te zien is, en dergelijke). De manier waarop deze featurette is gestructureerd creëert echter meer verwarring dan duidelijkheid. Het ding navigeert als een tientonner, en telkens je een verkeerde keuze aanklikt, krijg je dezelfde filmpjes in een soort van continue lus te zien. Er resten ons dan nog drie featurettes: "Mysteries, Theories and Conspiracy" (10 min.) bevat naast interviews met cast en crew ook de opinie van enkele fans, en biedt weinig meerwaarde. "Secrets From The Hatch" (16 min.) behandelt zowel het idee van en de symboliek achter de geheime kruipruimte onder het eiland, als de constructie ervan op de set. In "Canine Castaway" (6 min.) tenslotte zien we Vincent de hond getraind worden, en de castleden mogen hem allemaal een keer over zijn bol aaien.
Wat is er dus verdwenen ten opzichte van de bonusdisc van deel 1? Wel, de promotionele documentaire "Flashbacks And Mythology" en de al niet erg tot de verbeelding sprekende fotogallerij. Een korte vergelijking op internet leert ons dat de single season-editie ook de documentaire "Canine Castaway" mist. Van Buena Vista, nota bene dezelfde maatschappij die - herinner U - het niet nodig vond om van Atlantis: The Lost Empire in de Benelux ook tenminste de widescreenversie uit te brengen, circuleren er alleen al in regio 2 dus drie verschillende versies van de bonusdisc van Lost. We zullen dus ons slecht karakter nog maar eens boven halen en de score van de extra's over de twee releases verdelen.
CONCLUSIE
Ook het tweede deel van het tweede seizoen van Lost kunnen we positief beoordelen, zij het dat we het nut van het splitsen van het seizoen over twee delen terwijl er een enkel deel binnen een maand of zo zal verschijnen, niet inzien, behalve dan de voor de hand liggende reden dat de fans twee keer langs de kassa moeten passeren.
Studio:
Buena Vista
Regie:
Roxann Dawson, Stephen Williams, Jack Bender, Karen Gaviola, Eric Laneuville, Paul Edwards, Deran Sarafian
Met:
Matthew Fox, Evangeline Lilly, Josh Holloway, Terry O'Quinn, Yunjin Kim, Daniel Dae Kim, Naveen Andrews, Harold Perinneau, Malcolm David Kelley, Dominic Monaghan, Emilie De Ravin, Jorge Garcia, Cynthia Watros, Adewale Akinnuoye Agbaje, Michelle Rodriguez, L. Scott Caldwell, Sam Anderson, Michael Emerson
Beeldformaat:
1.78:1 anamorfisch PAL
Geluid:
Engels Dolby Digital 5.1
Frans Dolby Digital 5.1
Spaans Dolby Digital 5.1
Ondertitels:
Nederlands, Engels, Frans, Spaans, Deens, Fins, Noors, Zweeds, IJslands, Engels CC
Extra's:
• Geanimeerde menu's,
• 2 audiocommentaartracks,
• Documentaire "Fire & Water: Anatomy Of An Episode",
• 12 Documentaires "Lost On Location",
• Documentaire "The World According To Sawyer",
• 3 verwijderde scènes "The Lost Flashbacks",
• 11 andere verwijderde scènes,
• Blooper reel,
• Promotiespotje Channel 4,
• Interactieve featurette "Lost Connections",
• Documentaire "Mysteries, Theories and Conspiracy",
• Documentaire "Secrets From The Hatch"
• Documentaire "Canine Castaway",
• Cross promotionele trailers
• Easter eggs
