Ontvoeringen zijn een drama, maar net zoals bij de verslaggeving over natuurrampen, oorlogen, enz., krijgt de ver-van-mijn-bed-attitude hoe langer hoe meer de overhand wanneer de media ons met zulke berichten confronteren.

 

Het lijkt die kant ook op te gaan wanneer privédetectives Patrick Kenzie (Casey Affleck) en Angie Gennaro (Michelle Monaghan) het nieuws over de ontvoering van de 4-jarige Amanda McCready vernemen. Iedereen stelt vast hoe dramatisch dit allemaal wel niet is, om vervolgens de aandacht te richten op een andere tragedie of om de televisie uit te schakelen, zich om te draaien en rustig weg te dommelen. De volgende morgen krijgen Patrick en Angie onverwacht bezoek van Amanda’s tante en nonkel. Met een stevige cheque in de handen smeekt het tweetal de twee detectives om te helpen bij het onderzoek naar de verdwijning van hun nichtje. Patrick probeert hen op andere gedachten te brengen, want hij en zijn vriendin mogen dan wel privédetectives zijn, ze hebben geen enkele ervaring in zaken als deze. Ze houden zich immers hoofdzakelijk bezig met de opsporing van wanbetalers. Toch zou Patrick een belangrijke bijdrage kunnen leveren. Hij kent de buurt door en door en misschien zijn de mensen eerder geneigd om hem dingen te vertellen die ze liever niet delen met de politie. Politiechef Jack Doyle (Morgan Freeman) heeft zo zijn bedenkingen bij de aanwezigheid van de twee groentjes, maar ziet zich verplicht om hen een handje toe te steken. Daarom brengt hij hen in contact met de inspecteurs die de leiding hebben over het onderzoek (Ed Harris en John Ashton). Patrick doet een beroep op oude vriendschappen om het onderzoek in een andere richting te sturen. Het is duidelijk dat hij en zijn partner zich op onbekend terrein begeven, maar op één of andere manier slagen ze er toch in om zichzelf onmisbaar te maken.

 

Wat is goed en wat is fout? Dat zijn de twee morele vragen waar Gone Baby Gone een antwoord op probeert te formuleren. Films die morele kwesties behandelen, bezondigen zich vaak aan clichés en dat is met deze film niet anders, maar we kunnen het ditmaal makkelijk door de vingers zien. Gone Baby Gone blijft eerlijk en behandelt de thema’s met het nodige respect. Soms moeten we nu eenmaal keuzes maken waarvan we op voorhand niet weten of ze de juiste zijn. Ben Affleck maakt hier zijn debuut als regisseur en toont verantwoordelijkheidszin. Hij gaat er trouwens prat op dat het hele project niet per se tot stand kwam om hem achter de camera te krijgen. Integendeel, hij groeide op in Boston, is zelf vader en voelt zich dan ook nauw verbonden met het verhaal. De film heeft heel wat van zijn sfeer te danken aan de opnamelocaties en de medewerking van de lokale bevolking.

 

De cast vormt een belangrijk fundament voor het succes van Gone Baby Gone. Casey Affleck staat hoofdzakelijk bekend om zijn bijrollen, maar zijn carrière maakt een sterke opmars. De acteur sleepte een Oscarnominatie in de wacht voor zijn rol in The Assassination Of Jesse James By The Coward Robert Ford en zijn vertolking als Patrick Kenzie hoeft daar niet voor onder te doen. Routiniers Ed Harris en Morgan Freeman zijn eveneens fantastisch. Amy Ryan kreeg een Oscarnominatie voor haar acteerprestatie in de rol van Helene, de drugsverslaafde en haast onverschillige moeder van Amanda. Helene is een bijzonder complex personage. Ze geeft geen moer om haar dochter en alles wat een mogelijke high in de weg staat, maar op één of andere manier slaagt Ryan er toch in om haar personage een zekere menselijkheid te geven. Patrick en Angie staan dan ook voor een moeilijke vraag: wat is beter? Amanda dood terugvinden in een steegje of haar terugbrengen naar de erbarmelijke leefwereld van haar moeder.

De beeldtransfer respecteert het oorspronkelijke 1.85:1-formaat en levert een voortreffelijke beeldkwaliteit. Het detailniveau is ronduit indrukwekkend. Dat toont zich zowel bij close-ups als bij panoramische beelden. Ed Harris’ toupetje gaat op die manier niet onopgemerkt voorbij. Gedempte, natuurlijke kleuren met een korrelige textuur overheersen de cinematografie en dat is ook exact wat we te zien krijgen. Deze Blu-ray heeft niet de ambitie om die stilistische keuze te maskeren, maar wel om ze te respecteren. Voor Engelstalig geluid heb je de keuze uit een ongecomprimeerde PCM-track en Dolby Digital 5.1. Frans- en Spaanstaligen krijgen daarbovenop een DTS-track aangeboden. De mix concentreert zich op de front- en centerkanalen en respecteert op die manier het dialooggedreven karakter van de film. De surroundkanalen komen hoofdzakelijk in actie voor de weergave van omgevingsgeluiden. Agressieve actiescènes zijn beperkt in aantal, maar eens het zover is, maakt de geluidstrack uitstekend gebruik van de beschikbare kanalen.

 

Het bonusmateriaal beperkt zich tot een standaardaanbod. Eerst en vooral is er een audiocommentaar van schrijver/regisseur Ben Affleck en co-schrijver Aaron Stockard. Het tweetal biedt een vrij ernstige uiteenzetting. Affleck koesterde zijn project van bij het prille begin en levert dan ook een uitgebreid inzicht gaande van de introductie van nieuwe personages over opnames van digitale effecten tot de zoektocht naar geschikte locaties. Ondertussen werpen Affleck en Stockard een blik op hun aanpassingen aan de onconventionele structuur van het boek en op de boodschap die ze willen overbrengen. Het duo keert terug voor een commentaar bij de verwijderde scènes (17 min.) waarin Michelle Monaghan het merendeel van de speeltijd voor zich opeist. De scènes geven onder andere een beter zicht op de professionele en persoonlijke relatie tussen Angie en Patrick. Het additionele beeldmateriaal staat in standard definition op deze Blu-ray. Naar huis: achter de schermen met Ben Affleck (7 min.) is de eerste van twee high-definition featurettes. De focus ligt bij het regiedebuut van Ben Affleck. Gone Baby Gone: de authentieke sterren van de cast (9 min.) toont aan hoe de lokale bevolking werd ingezet als figuranten. Daarnaast krijgen de hoofdrolspelers de kans om hun aanpak van het materiaal te verduidelijken.

 

De uitstekende acteerprestaties en het zelfverzekerde regiedebuut van Ben Affleck zijn voldoende redenen om Gone Baby Gone aan te bevelen, maar er is meer. Het draait niet zozeer om het onderzoek naar de ontvoering van een 4-jarig meisje, maar eerder om een zoektocht naar een antwoord op de vraag: wat is echt goed? De eerlijke conclusie: er is geen antwoord. Deze Blu-ray levert een mooie technische fiche, maar het bonusmateriaal had, ondanks het sterke audiocommentaar, toch wat meer om het lijf mogen hebben.