FILM
Jenna Rink (Christa B. Allen) komt op haar 13de verjaardag tot de conclusie dat haar leven suckt. De bende onder de schmink nauwelijks te ontwaren Barbiepoppen die op school bepaalt wat er hot is en wat not, hebben Jenna definitief ingedeeld in de kolom not, en op haar verjaardagsfeestje zetten ze haar danig voor schut met een soort van kiss and tell-spelletje. Alleen haar redelijk dikke en nerdachtige buurjongetje Matt Flamhaff (Sean Marquette) behandelt haar min of meer normaal. Dat is natuurlijk niet genoeg voor Jenna, en zij wenst dat ze al volwassen zou zijn. Maar zoals dit soort films ons gewoonlijk leert, met dergelijke wensen moet je omzichtig omspringen. 's Anderendaags wordt Jenna niet alleen wakker in het lichaam van haar 30-jarige alter ego (Jennifer Garner), ze heeft een droomjob bij haar favoriete modetijdschrift, ze is high school prom queen geweest, ze mag plots legaal zuipen als een geneeskundestudent én ze wordt wakker naast het toch niet onaantrekkelijke lichaam van sterhockeyspeler Alex Carlson (Samuel Ball). Het leven lijkt plots één groot feest, maar gaandeweg ondervindt Jenna dat ze in die tijd een behoorlijke bitch is geworden. Haar enige aanknopingspunt met vroeger is Matt (Mark Ruffalo), maar die is intussen van haar vervreemd en staat - uiteraard - op het punt om te trouwen met een ander.

13 Going On 30, waarvan de titel een vette knipoog is naar het bijna maar toch niet helemaal gelijknamige liedje uit The Sound Of Music, is een luchtige prent die inspeelt op het nostalgische jaren '80-gevoel dat de dertigers onder ons ongetwijfeld koesteren, én niet te vergeten op het babegehalte van Jennifer Garner, die in deze film het vrouwelijk equivalent neerpoot van Tom Hanks in Big. Buiten de suspension of disbelief dat iemand plots 17 jaar in de toekomst gekatapulteerd kan worden - het wordt overigens aan de kijker overgelaten om te oordelen of alles echt gebeurd is of alles maar een bijzonder realistisch aandoende droom was - is deze romcom bepaald consistent en worden de hoofdpersonages eens niet in krampachtige situaties vol onderbroekenlol geduwd, wat vòòr de film pleit, maar originaliteit is soms ver te zoeken in deze herkauwde plot, waarvan het body swap-gegeven onder meer afgekeken is van films als Blake Edwards' Switch en het Lindsay Lohan-vehikel Freaky Friday. De roze bubblegum-look van de film verraadt ook niet bepaald subtiel het voornaamste doelpubliek, namelijk dertienjarige bakvissen. Een enkele scène links en rechts, zoals die waarin de volwassen Jennifer Garner met een half dozijn collega-pubers bij een pijama-party over hun kuservaringen zit op te scheppen, en het stel vervolgens begint dansen op Love Is A Battlefield van Pat Benatar, is misschien wat over de grenzen van wat beschouwd mag worden als acute suikerziekte. Voor elke dergelijke scène is er wel als tegengewicht een oprecht ontroerend ogenblik. Vooral de casting maakt veel goed. Naast Jennifer Garner, die beslist de film meerwaarde geeft, zich innemend heeft toegelegd op haar rol van een 13-jarig naïef meisje in een volwassenenlichaam en daarmee ver van de fighting chick blijft die ze onder meer in haar doorbraakrol in Alias en films als Elektra tot haar handelsmerk heeft gemaakt, scoren ook de nevenpersonages sympathiepunten. Mark Ruffalo doet zich voor als een grote knuffelbeer, en Andy Serkis krijgt als Richard, de homoseksuele baas van Jenna, alvast de lachers op zijn hand met zijn gevatte oneliners. De mise en scène en de cameravoering zijn smaakvol en deden herinneringen opwellen aan films als Enchanted, wat beslist geen slechte vergelijking is.

BEELD EN GELUID
De roze pastelkleuren spetteren voor de rest van het scherm: deze high definition-beeldtransfer van 13 Going On 30 is felgekleurd, bont en contrastrijk, zonder echt erin te overdrijven. De puristen onder ons zullen misschien willen opwerpen dat het laatste beetje grain niet verdwenen is. Echte fouten zoals edge enhancement of compressie-artefatcs heb ik nergens ontmoet. De Engelse Dolby True HD 5.1-geluidstrack klinkt fris en levendig, met naast een goeie ambiance toch redelijk wat surroundeffecten voor wat au fond een simpele dialoogfilm is. De klassiekers uit de jaren '80 klinken in elk geval netjes opgepoetst.

EXTRA'S
13 Going On 30 kwam eerder uit in een standaardversie en een speciale "Fun And Flirty Edition". De Blu-ray biedt ons dezelfde bonussen als beide (op de FAFE ontbraken een paar verwijderde scènes die op de standaardversie wél te vinden waren en de audiocommentaren), zonder extra toevoegingen, behalve dan een link naar een BD Live-site. De twee audiocommentaartracks zullen alvast geen potten breken: regisseur Gary Winick debiteert een paar trivialiteiten te veel, en de audiocommentaarsessie met producenten Susan Arnold, Gina Matthews en Donna Roth klinkt als ladies night  in de Melkherberg van Kabouter Plop. De disk bevat een nieuw alternatief begin en einde, dat draait rond de enige hit, Centerfold, waarvoor de J. Geils Band tijdelijke roem heeft verworven, waarvoor andere, zéér slechte kindacteurs in de rollen van de jonge Jenna en Matt gecast waren. Daarnaast vinden we nog eens 27 minuten aan verwijderde scénes terug, meestal in lamentabele technische kwaliteit, waarin Jenna onder meer te weten komt dat ze ooit een vette tatoeage heeft laten zetten. Drie minuten aan bloopers zijn al even onvermijdelijk. Making Of A Teen Dream (19 min.) is standaard EPK-materiaal, waarin de sterren van de film de plot mogen komen vertellen en elkaar wederzijds schouderklopjes komen geven over hoe leuk het toch was om met elkaar te werken; in Making Of A Teen Dream: Another Take (8 min.) studeert de cast nog wat verder op de danspasjes van Michael Jacksons Thriller. Dat Jennifer Garner ooit het lelijke eendje van de klas was, gelooft natuurlijk geen hond, maar in I Was A Teenage Geek (8 min.) krijgen de castleden toch een paar foto's uit hun eigen jeugd te zien waar ze waarschijnlijk zelf twee keer van moesten slikken. Fashion Flashback: Into The 80's (7 min.) bevat een beschamende set interviewclips met een paar domme tienerkalkoenen van het zwakke geslacht die hun "ongebreidelde" kennis over de mode van de jaren '80 komen demonstreren, en dat terwijl hun moeders waarschijnlijk toen zelf nog in de pampers rondliepen. Dit is ongeveer het equivalent van aan Kelly Pfaff een uiteenzetting over de veldslagen van Napoleon te vragen. Als toegift aan al die eighties nostalgia bevat de disk de videoclips van Love is a battlefield van Pat Benatar (5 min.) en Jessie's girl van Rick Springfield (3 min.), twee nummers die in de film uitgebreid worden benut. Na twee minuten aan fotogalerij bestaat het laatste bonusmateriaal uit vier cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Alhoewel 13 Going On 30 niet bepaald veel intellectuele inspanningen vergt en soms in elkaar zakt als een té romige slagroomsoes, is het een best bekijkbare familiefilm. De extra's bevatten alles wat op de beide dvd-versies te vinden was, maar wegen verhoudingsgewijs nogal licht door.