FILM
Central City wordt in de greep gehouden door een eindeloze reeks gewelddadige misdaadpraktijken van de  excentrieke, doch meedogenloze onderwereldfiguur The Octopus (Samuel L. Jackson). In de donkere schaduwen van de stad waakt echter The Spirit (Gabriel Macht), een uit de dood herrezen ex-politieman, die vastbesloten is om The Octopus tegen te houden...

"My city screams. She is my lover. And I am her spirit."

Het kan soms verkeren. Aan het begin van het jaar werd er door de vele liefhebbers van comics en fans van stripverfilmingen reikhalzend uitgekeken naar The Spirit. Een half jaar later wordt de prent gezien als één van de slechtste films van 2009. Vele mensen hadden een tweede Sin City verwacht. Iets wat niet helemaal verrassend is, aangezien geestelijke vader en co-regisseur Frank Miller ook aan het roer stond van deze verfilming en de trailers dezelfde sfeer uitademden dan Sin City. Vele mensen hadden toch een beetje hetzelfde niveau en kwaliteit verwacht, en dat is op zijn zachtst gezegd niet het geval bij The Spirit.

Het falen van de film is dan ook bijna compleet te wijten aan de keuze van Frank Miller als regisseur. Begrijp ons niet verkeerd; de man heeft talent te over op het gebied van strips. Miller is immers verantwoordelijk voor enkele van de strafste aller tijden! Maar filmisch is zijn talent al heel wat minder (Robocop 2 en 3 iemand?). Hij kan zaken wel mooi in beeld brengen, maar je kan je toch nooit van de indruk ontdoen dat Miller hier enkel dingen laat zien die hij opgepikt heeft van Robert Rodriguez. 

Gelukkig heeft Miller wel een interessante cast weten bij elkaar te krijgen. Alleen wordt het duidelijk dat hij ook daar niet echt weet wat ermee aan te vangen. Vooral Scarlett Johanson, Paz Vega en Jaime King krijgen ondankbare rollen, terwijl Samuel L. Jackson helemaal losgelaten werd en compleet over de schreef gaat als The Octopus. Gabriel Macht is - ondanks zijn spierbundels - dan weer nergens echt overtuigend als het dappere titelpersonage.

Niet verwonderlijk flopte de film genadeloos aan de wereldwijde kassa's met een omzet van iets meer dan 39 miljoen dollar. Toch zouden we liegen als we zouden beweren dat we ons stierlijk verveeld hebben tijdens het bekijken van The Spirit. Dankzij het campy sfeertje, de vaak cartooneske humor, de uitermate knappe vrouwen en het lachwekkend slechte acteerwerk van Jackson is The Spirit nog best te genieten als 'interessante mislukking'.

BEELD EN GELUID
Het 2.40:1 HD-beeld is mooi scherp, met een uitstekend contrast en een prima schaduwdetail. Echt veel verschillende kleuren komen er niet aan bod, maar de zwarte tinten zijn solide en de rode kleur spat van het scherm. Kortom de strip komt letterlijk tot leven in hoge resolutie! Er is wat minieme filmgrain aanwezig in sommige scènes, maar dit vormt nergens een echt probleem. Vuiltjes en beschadigingen komen zoals verwacht niet aan bod. De Engelse Dolby TrueHD 5.1-track is een dynamische soundtrack, met een uitstekend spreiding en goed geplaatste geluidseffecten. De dialogen komen netjes verstaanbaar uit de centerspeaker en de subwoofer doet op zijn beurt op de juiste momenten een duit in het zakje. Kortom, net als het beeld is de aanwezige Engelse soundtrack referentiemateriaal.

EXTRA'S
De aftrap wordt gegeven door Frank Miller himself, die een redelijk informatieve audiocommentaartrack inspreekt samen met producente Deborah Del Prete. In "History Repeats" (16 min.) richt men het vergrootglas op de originele comic van Will Eisner, maar ook op de strip-achtergrond van Frank Miller. Sommige zaken worden nog eens belicht in "Green World" (23 min.), een boeiende featurette over het werken met 'green screens', die gekruid is met de nodige interviews met de voornaamste castleden. Ook erg informatief en vooral verrassend rechtuit is "Miller on Miller", een 16 minuten durende featurette over Frank Miller, die zijn ongezouten mening geeft over zijn eigen carrière. Als afsluitertje is er een storyboarded alternatief einde (3 min.) en een collectie cross-promotional trailers.

CONCLUSIE
The Spirit is een mislukking van formaat, maar tot op een bepaalde hoogte nog wel een best interessante misser! Het originele bronmateriaal barst van het potentieel en Frank Miller heeft onmiskenbaar talent, maar toch is het eindresultaat een absoluut rommeltje. Visueel is het allemaal een genot om naar te kijken (Sin City is nooit ver weg), en omdat de diverse castleden vaak lekker pijnlijk uit de bocht gaan wist Frank Miller's versie van The Spirit ons af en toe nog het nodige plezier te verschaffen. Al wie op zoek is naar een degelijke verfilming van Eisner of een straffe prent is er compleet aan voor de moeite. Ondanks de uitstekende Blu-ray is de film hoogstens een huurtip!