FILM
Tijdens de afwezigheid van koning Richard wordt Engeland geregeerd door zijn inhalige broer, Prince John (Peter Ustinov) en zijn adviseur Sir Hiss (Terry-Thomas). John heeft een ziekelijke voorliefde voor twee dingen: zichzelf en belastingen. Onder zijn auspiciën zuigt de Sheriff van Nottingham (Pat Buttram) de inwoners van Nottingham tot de laatste cent uit. Robin Hood (Brian Bedford) en Little John (Phil Harris) hebben er een sport van gemaakt om de rijken te beroven en hun buit onder de armen te verdelen, en door hun waanzinnige acts en dito verkleedpartijen hebben ze de gemene prins al redelijk wat geld afgetroggeld. Een grote beloning uitloven helpt niet, want Robin is razend populair bij het gewone volk. Om hem in de val te lokken, organiseert Prince John een toernooi, waarbij de winnaar een kus krijgt van Robins oud lief, Maid Marian (Monica Evans). Robin kan uiteraard niet laten om deel te nemen, en wanneer hij ontmaskerd wordt, vernederen hij en Little John Prince John door van zijn prestigieus toernooi in een slagveld te herschapen. De prins zint op wraak, en verdriedubbelt prompt de belastingen.



Er was eens een tijd toen Disney niet per sé elke langspeel-tekenfilm volpropte met prekerige zedenlessen, maar waarin ze nog films maakten die in weze één langgerekte duw- en trekpartij waren. Robin Hood behoort zeker tot deze categorie, en het is uit dat era ongetwijfeld één van de meest amusante films. De praktijk om de figuurtjes te laten inspreken door bekende acteurs was nog niet zo ingeburgerd, en het inhuren van Peter Ustinov voor de stem van Prince John was in alle opzichten een geslaagde zet. Deze gedegenereerde verre neef van Simba is alles wat je van een tekenfilmschurk verwacht: een geflipte neuroot met een opgeblazen gevoel voor zelfverheerlijking, die zich tegen alle raadgevingen van zijn naaste adviseurs in keer op keer laat beetnemen als een kerstekind, en vervolgens een potje gaat zitten grienen als een verwaand joch. Robin Hood is een redelijk vaudevilleske tekenfilm met liefst niet te veel inhoud, maar des te meer spektakelwaarde. De animatie heeft na al die jaren nog niets aan charme ingeboet, wat spijtig genoeg niet van alle Disneyfilms kan gezegd worden, en de film bevat enkele korte maar krachtige meezingers. De creativiteit waarmee de prins en zijn sheriff aan de lopende band nieuwe belastingen uitvinden is bovendien een gegeven waardoor iedereen zich automatisch aan de kant van de tegenstanders schaart. Kortom, de film is met veel liefde voor het vak gemaakt, en zal, na de makers en de vorige generatie, opnieuw een generatie ongelofelijk veel plezier bezorgen.



BEELD EN GELUID
De animatiestijl in de jaren '70 ten huize van Disney was een stuk losser dan bij films als Snow White of The Sleeping Beauty, en de film sluit wat dat betreft meer aan bij films als The Jungle Book. Het bronmateriaal is uit 1973, en dat is er spijtig genoeg toch wel een beetje aan te zien. De kleuren zijn mooi gerestaureerd, maar de film bevat enorm veel edge enhancement - kijk maar naar zowat elke scène. Elke keer dat er een pijl wordt afgeschoten of een touw wordt beklommen, is hier door aliasing veel blokvorming in te zien, en er zitten nogal wat Moiré-artefacts in, bijvoorbeeld rond 1:08 erg goed te zien. Anderzijds zitten er nauwelijks tot geen printbeschadigingen op, wat voor een film van dertig jaar oud een lovenswaardige prestatie is. In tegenstelling tot wat we eerst dachten, is dit géén pan & scan-versie, maar werd in de cinema-versie de boven-en onderkant bedekt om tot een breedbeeldformaat te komen. Deze prent kan dus beschouwd worden als een open-matte versie. De geluidstrack is van goede kwaliteit, maar er wordt niet echt gebruik gemaakt van de ruimtelijke effecten; het blijft een redelijk vlakke mix, nochtans overal zeer duidelijk verstaanbaar. De layer change zit tussen twee scènes in weggewerkt, en verstoort het tempo van de film niet.



EXTRA'S
We hopen dat de Special Editions die Disney binnenkort gaat uitbrengen wat extra's betreft wat dikker bezaaid zullen worden, want deze disc zet de traditie van redelijk kale DVD's voort. Wat ze ook nooit zullen afleren zijn de verplichte reeks cross-promotionele trailers die elke keer weer in de strot van de consument geramd worden. Deze keer valt deze twijfelachtige eer te beurt aan Timeless Classics, Cinderella II, Peter Pan II, Monsters Inc. en Atlantis. Eens je daardoor gewurmd bent, kom je op redelijk grappige geanimeerde menuschermen terecht, gelukkig niet te langdradig. De enige echt interessante extra is een verzameling conceptuele schetsen. De rest van de bonusmateriaal-sectie wordt opgevuld met een oud Mickey Mouse-tekenfilmpje uit 1933 van 8 minuten - en aangezien de muis ons nooit heeft kunnen bekoren, en dit weinig tot niets te maken heeft met de film zelf, verwaarloosbaar. Een Disney-DVD zou natuurlijk niet volledig zijn zonder een karaoke-nummertje (een herneming van het nummer "Oo-de-lally" uit de film, deze keer met een karaoke-bolletje onder) en een lamentabel simpel spelletje.



CONCLUSIE
Robin Hood is een aardige film, die inhoudelijk beter scoort dan het gemiddelde, maar deze disc is wederom vergeven van de klassieke Disney-ergernissen: idioot spelletje, waardeloze extra's, geforceerde trailers.