FILM
Als je weet dat enkele duizenden filmliefhebbers op de IMDB-website deze komedie een score van 2,8 op 10 geven, dan is dat meteen een signaal dat je van Bucky Larson: Born To Be A Star geen hoogstaande kunst mag verwachten. Niet dat een film altijd kunst moet zijn, want in tijden van crisis is er geen betere remedie denkbaar dan een uitstekende komedie. Toen we echter zagen dat dit vehikel uit de gevreesde Adam Sandler-stal kwam, eentje dat trouwens door Sandler geproduceerd en geschreven is, zakte de moed ons in de schoenen. Gelukkig is in ons land de Sandler-hype reeds geluwd, toch boert deze komiek nog vrij goed in Amerika en zijn er blijkbaar nog heel wat mensen bereid om tonnen geld in een dergelijk onding te pompen.
 

 

Bucky Larson (Nick Swardson) woont in Goodrich, een godverlaten gehucht in Iowa. Bucky is de dorpsgek die zijn werkdagen vult met de boodschappen van klanten in te pakken. Op een mooie dag wordt hij ten onrechte door het akelig diensthoofd van het warenhuis ontslagen, toch weet een oudje de arme stakkerd te sussen door hem te vertellen dat niets in het leven toeval is, alles heeft immers een bedoeling. Buckys lotsbestemming lijkt een carrière in de pornowereld te zijn. Per abuis ontdekt de sukkelaar dat zijn ouders in de jaren 70 de populaire pornosterren Rosie Poes en Jim Spuitium (tja) waren die met hun schunnige filmpjes heel wat Amerikanen een natte droom bezorgden. En geef toe, een toekomstig pornoacteur kan toch niks mooiers op zijn cv bedenken dan te vermelden dat zijn ouders de pioniers zijn van het genre, niet? De jongeman trekt vastbesloten naar het zonnige Californië om zijn kans in het pornomilieu te wagen, een niet voor de hand liggende beslissing, want Bucky is zowat de laatste persoon die je in een pornofilm zou verwachten: hij heeft een vreemd bloempotkapsel, twee vooruitstekende tanden die hem de bijnaam Bugs Bunny opleveren; hij is ontzettend naïef en als overmaat van ramp is de man klein geschapen. 
 

 

Na heel wat voorspelbare grollen die net iets te veel op de Borat-grapjes lijken om origineel te zijn, stapt de sullige jongen een wegrestaurant binnen. Van een eetgelegenheid die de naam Tony’s Famous Diner draagt, verwacht de schlemiel immers dat hij heel bekende Hollywood-sterren tegen het lijf zal lopen. Op een meelijwekkende Chewbacca-imitator na, is er in de verste verte geen beroemdheid te bespeuren. Wel werkt daar de uiterst charmante dienster Kathy (Christina Ricci) die wat sympathie voelt voor de klungelaar en hem prompt onderdak bij één van haar buren aanbiedt. Ondertussen loopt Buckys zoektocht naar de roem in de pornowereld niet van een leien dakje. De arme kerel wordt vaak van het kastje naar de muur gestuurd, tot op het moment dat hij het pad kruist van de oude rat Miles Deep (Don Johnson). Deze aan lager wal geraakte pornoregisseur ziet in de sufferd een goudmijn, want mannelijke pornoliefhebbers willen ook wel eens een acteur aan het werk zien die niet als een stier geschapen is, denkt de sluwe Miles. Tegen alle verwachtingen in wordt Buckys eerste film The Paperboy always comes 5 Times meteen een schot in de roos. Langzaam aan palmt Bucky de pornowereld in waarbij hij de ene prijs na de andere in de wacht sleept, wat uiteraard niet naar de zin is van enkele jaloerse pornoacteurs die een plannetje beramen om Buckys succes aan banden te leggen.
 

 

U merkt het, beste lezer, Bucky Larson gaat gebukt onder een infantiel scenario dat het kleinste kind kan verzinnen. De hele film bestaat uit voorspelbare en vulgaire grapjes die zelden een glimlach op ons gelaat kunnen toveren. Het is echter niet alleen het debiel verhaaltje dat deze komedie ongenietbaar maakt, ook de acteerprestaties zijn ondermaats. Hoofdrolspeler Nick Swardson mag er dan wel van overtuigd zijn dat hij het nieuwste goudhaantje in de filmwereld is, toch reiken zijn komische talenten niet verder dan het trekken van gekke bekken. Ook Christina Ricci slaagt er niet in om de film van de ondergang te redden, want ook al is het steeds heerlijk om deze mooie dame op je scherm te zien, toch loopt zij helemaal verloren in dit gedrocht. Uiteraard verdient Christina heel wat beter en dat kan ook gezegd worden van Don Johnson die we met plezier nog eens in een film aantreffen, ook al is dit niet meteen de rol van zijn leven.
 

Gelukkig kunnen we ook iets positief over deze release vertellen, want zowel het beeld als het geluid zijn optimaal. Deze dvd heeft zowel een glashelder beeld als een magnifiek geluid.
 

EXTRA’S
Op deze dvd vind je vier extra’s, ook al is er geen enkele het bekijken waard. De hoofdbrok wordt gevormd door de tien minuten durende documentaire Achter De Tanden waarin we enkel te weten komen dat de hele cast het prettig vond om te mogen meewerken aan dit misbaksel. Lachen Werkt Aanstekelijk toont je in een vijftal minuten de gebruikelijke overbodige bloopers waarvan geen enkele grappig is. Wie gedurende 4 minuten wil zien hoe een scène steeds moet herhaald worden omdat Kevin Nealon de slappe lach krijgt, moet beslist de derde extra, Gary: Een Lastige Klant bekijken. Ten slotte is er voor de liefhebbers nog het onding  Bucky Schittert waarin we twee minuten de beste orgasmes van Bucky zien. Ieder zijn meug, maar dit zijn niet het soort extra’s waarop we zitten te wachten, als we daar al nood aan hadden.
 

CONCLUSIE
Bucky Larson: Born To Be A Star is een gedrocht waarin nog maar eens bewezen wordt dat alles waarmee Adam Sandler te maken heeft, je beter kan vermijden. Jammer voor Christina Ricci en Don Johnson, maar Bucky Larson is zonder twijfel één van de slechtste films van dit moment.