FILM
De legende over Dracula inspireerde talloze cineasten. Het begon al in 1922 met F.W. Murnau in Nosferatu (volgens Coppola de beste vampierenfilm aller tijden). Negen jaar later maakte Tod Browning Bela Lugosi onsterfelijk als vampier en nadien volgden talrijke Dracula-verfilmingen waarvan die uit de Corman- en de Hammer-studio's de belangrijkste zijn. Opmerkelijk is wel dat geen enkele regisseur het boek van Bram Stoker volgde. Francis Ford Coppola had van kindsbeen af een grote fascinatie voor horrorfilms en daarom besloot hij in 1992 om zijn eigen versie van Dracula te draaien. De regisseur van The Godfather wilde Dracula (of als je zijn echte naam verkiest 'Vlad Tepes') als een charismatische, tragische held uitbeelden. De graaf was immers geen bloeddorstig monster, maar wel een man die zijn ziel had verloren. Samen met scenarist James V. Hart maakte de grootmeester met Bram Stoker's Dracula één van de meest surrealistische horrorfilms aller tijden. Uiteraard was niet iedereen opgetogen met het resultaat. Deze prent werd Coppolas laatste succes, in België haalde zijn laatste film Youth Without Youth niet eens de meeste bioscoopzalen. Een schande.

Het verhaal over de vampier is ondertussen meer dan bekend. De jonge advocaat Harker (Keanu Reeves) trekt naar het verre Transylvanië om aldaar de verkoop van een gigantisch huis met graaf Dracula te regelen. De jonge jurist  zal echter niet vlug zijn geliefde Londen terugzien, hij wordt namelijk door de zonderlinge graaf gevangen genomen. De reden is Harkers verloofde Mina Murray (Winona Ryder). Deze mooie dame lijkt namelijk als twee druppels water op Elizabeta, de vrouw die Dracula in 1462 verloor nadat hij terugkwam van de kruistochten. Omdat volgens Bram Stoker liefde nooit sterft, reist Dracula naar het Londen van 1900 af om het hart van zijn geliefde terug te winnen.

Francis Ford Coppola heeft van dit vampierenverhaal een overheerlijk surrealistisch sprookje gemaakt waarin je zowel de liefde voor de literatuur als die voor de filmkunst terugvindt. De film is gebaseerd op een aantal innovatieve, riskante ideeën die ervoor zorgden dat heel wat geldschieters terugdeinsden. Zo haalde Coppola bijv. de oude Pathé-camera van stal die tijdens de glorieperiode van de stomme films werd gebruikt. Het briljante schaduwspel is zonder meer een (geslaagd) eerbetoon aan Murnaus film en het inlassen van het poppenspel is een mooie knipoog naar de pioniers van de cinematografie. Door deze aanpak is Bram Stoker's Dracula misschien wel niet de grandioze vampierenfilm geworden die de producers in gedachten hadden, toch is hij een cinefiel pareltje van een eigenzinnige cineast. Bram Stoker's Dracula is misschien niet Coppolas sterkste film, wel zijn meest vernieuwende.

Gary Oldman was op de set misschien niet meteen het beste maatje van Coppola, toch gaf deze acteur de beroemde vampier een grandeur zoals we die alleen bij Lugosi of Christopher Lee zagen. Winona Ryder is goddelijk als minnares van het monster en tja, niemand kon Van Helsing beter vertolken dan Anthony Hopkins.

BEELD EN GELUID
Zoals iedere cinefiel kocht ik destijds talrijke filmklassiekers op video. Bram Stoker's Dracula was daar ook bij. De kleuren waren op zo'n band afschuwelijk en niemand vermoedde toen dat deze parels ooit in gerestaureerde versie op een digitaal schijfje verkrijgbaar zouden zijn. En voor wie nooit tevreden is: de waarheid is dat de beeldkwaliteit beter kan (sommige scènes blijven wazig), maar toch blijft het een godsgeschenk dat je van zo'n film op Blu-ray kan genieten.
 

EXTRA'S
Je vindt op dit blauwe schijfje massa's documentaires terug die een nieuw licht werpen op deze klassieker. Francis Ford Coppola is een regisseur die steeds iets te vertellen heeft en dat merk je, zo is bijvoorbeeld de commentaarband een echte aanrader. Met zo'n man aan het roer is een documentaire zoals The Making Of Dracula dan ook een hebbeding. Coppola is een cineast die steeds het uiterste van zijn cast vergt. Zo zie je niet alleen enkele beelden waarin Coppola en Oldman elkaar in de haren vliegen, ook verlangde de filmkunstenaar van de volledige crew dat de inhoud van het hele boek gekend was. The Costumes Are The Set is meer dan zo maar een documentaire over de kledingstukken, want ontwerpster Eiko Ishioka (zij was ook art director van Mishima van Paul Schrader) haalde haar inspiraties voor de vele kostuums niet alleen uit het dierenrijk, ook de schilderkunst was een inspiratiebron. Het mooiste voorbeeld is zonder twijfel het kostuum van Dracula waarvan het ontwerp is gebaseerd op het beroemde schilderij De Kus van Gustav Klimt. Ook schilders als Henry A. Payne, Gustave Dore, Edvard Munch en Jean Delville waren een inspiratie, net als vele B-films. Zo is de scène met de postkoets een regelrechte ode aan Black Sunday van horrorspecialist Mario Bava. Er is tevens een bijdrage van Roman Coppola (inderdaad, de zoon van) die de kijker uitlegt welke technieken in deze horrorfilm zijn gebruikt. En voor wie maar niet genoeg krijgt van dit meesterwerk, zijn er naast verschillende trailers ook nog een heleboel verwijderde scènes die samen zo'n 28 minuten duren. Allemaal adembenemend beeldmateriaal, ofschoon de kwaliteit ervan heel wat minder is.

CONCLUSIE
Bram Stoker's Dracula is een klassieker die ieder zichzelf respecterend cinefiel moet hebben gezien. De beeldkwaliteit van deze Blu-ray kan misschien beter (en wie weet zal zo'n verbeterde versie binnen een paar jaar op de markt verschijnen), maar voor een fan is dit blauwe schijfje een voltreffer. Jammer genoeg wordt Bram Stoker's Dracula te veel als een pretentieuze fantasie van een groot cineast beschouwd. Dat is hij niet, wel is hij grote kunst. Kopen dus!