FILM
Nadat haar kamergenote Natalie Ross (Leah Gibson) spoorloos is verdwenen, moet studente Amanda Rowe (Katie Cassidy) haar kamer noodgedwongen verhuren aan iemand anders. Die andere persoon is Hayley Jones (Tracy Spiridakos), een eerstejaarsstudente diergeneeskunde die er niet dadelijk fris en monter uitziet. Het valt Amanda onder meer op dat Hayley's rug vol striemen en littekens staat. Amanda heeft echter ook nog haar eigen kwelduivels: haar ex-vriendje Cameron (Torrance Coombs) stalkt haar, en wordt zelfs een enkele keer handtastelijk; Hayley kan gelukkig tussenbeide komen en Cameron druipt het af. Maar niet voor lang: op een avond staat hij met een pistool in Amanda's huis. Het komt tot een bits gevecht, waarin Hayley Amanda's leven redt door een bijl in Camerons hersens te planten. Eerder dan naar de politie te stappen en de kaart van wettige zelfverdediging te trekken, besluit het tweetal het lijk van Cameron enkele kilometers verderop te gaan begraven en niet meer over het incident te spreken.

Maar voor Hayley is de kous niet af: nu ze voor Amanda een moord heeft gepleegd, vraagt ze dat zij in ruil voor haar stilzwijgen ook een moord zou plegen. Het slachtoffer zou Hayley's vader Garret (Donal Logue) moeten worden, die na het overlijden van Hayley's moeder haar al die jaren heeft misbruikt. Amanda weigert aanvankelijk, maar wanneer Hayley Amanda's vriend Mark (Adam DiMarco) ontvoert en dreigt hem om te brengen, tenzij Amanda voor Hayley het klusje klaart, heeft Amanda geen keus meer. Ze dirkt zich op en wacht in een bar die Garret vaak frequenteert op haar slachtoffer, om hem te verleiden en vervolgens in zijn huis hem te vergiftigen. Garret vertoont echter geen kenmerken van een mishandelende geweldenaar, en is een eerder schuchtere, aaibare vader die beweert dat zijn dochter een knettergekke psychopate is. Om het met de woorden van Marc Verwilghen te zeggen: "Eén van hen beiden is aan het liegen!" Aan Amanda om uit te vinden wie.

 

Sony Pictures staat erom bekend om enorme hoeveelheden direct-to-videofilms op de markt te gooien. Naast de -tigste sequel van Wild Things of Starship Troopers en een niet aflatende stroom platte sekskomedies genre American Pie 38 is de spoeling daarin meestal erg dun. Wanneer er dan al eens een deftigere titel tussenzit, zoals deze Kill For Me, dreigt die in de stroom nieuwe releases kopje onder te gaan, en is de kans dat die wordt opgepikt eerder klein. Dat de film geregistreerd staat in 2013 en nu in april van datzelfde jaar al te koop is, duidt toch op het feit dat het een massaproduct is gericht op snelle consumptie. Regisseur Michael Greenspan is met deze film nog maar amper aan zijn tweede prent toe, en mist zeker ervaring. Qua concept lijkt de film een beetje op de originele Wild Things, zij het zonder triootjes en twist ending, maar mét de nodige dosis lesbische seks, die evenwel redelijk smaakvol wordt opgevoerd. De cast bevat geen A-listacteurs, maar namen als Katie Cassidy (Gossip Girl), Tracy Spiridakos (Revolution), Donal Logue (Life), Torrance Coombs (The Tudors) en Ryan Robbins (Falling Skies) zullen bij de regelmatige kijker van Amerikaanse TV-feuilletons wel een belletje doen rinkelen. Greenspan laat echter zijn cast de regels van de thriller nauwgezet volgen, alhoewel de enge mijnheer met de bijl vervangen is door de enge mevrouw met de bijl, en hij kleurt zelf redelijk binnen de lijntjes wat betreft montage en mise-en-scène. De twee dames acteren redelijk geloofwaardig zodat je met beide gaat sympathiseren, zelfs al staan ze met getrokken messen tegenover elkaar, en vooral van Donal Logue krijg je geen hoogte: is hij een zieke psychopaat of een meelijwekkend slachtoffer van een vuile lastercampagne? See and find out. Allicht zal het budget, als dat er al was, van deze film wel iets te maken hebben met de bescheiden kwaliteit, maar toch heeft de crew er nog uitgeperst wat er uit te persen viel, en is het eindresultaat redelijk oprecht en ongekunsteld. Het moordende tempo waartegen dit soort films wordt gemaakt, pleit zeker niet in het voordeel van de kwaliteit, maar Kill For Me stijgt zeker boven de norm van het aanvaardbare uit. De film is een beetje de Lada onder de thrillers: hij oogt niet sexy, maar hij heeft toch vier wielen en hij rijdt.

BEELD EN GELUID
De prestatie op dvd is eerder aan de matte kant, want alles is op een single layer-disk gepropt. Het beeld vertoont wat softe trekjes en oogt vooral in de donkere scènes eerder vaag. Echt veel storende fouten bevat het beeld niet, maar de scherpte mocht veelal beter. Het beperkte budget sijpelt wat door in de geluidsband: de dialogen en de muziek zijn oké, maar telkens er een creepy muziekje wordt bovengehaald om de kijker voor te bereiden op een schrik, mist de track wat draagkracht. De surrounds worden maar beperkt (en da's een eufemisme voor: niet) aangesproken.

EXTRA'S
De enige extra is een korte making of-featurette "The making of Kill For Me" (12:56) die op een promoschijfje niet zou misstaan.

CONCLUSIE
Kill For Me had slechter kunnen uitpakken, maar ook beter. Voor een thriller met een beperkt budget had het eindresultaat slechter kunnen uitvallen, en de sfeer die de film uitademt lijkt me ingegeven te zijn door oprechte zorg om een deftige thriller af te leveren.