SERIE
Echtscheiding! Zo, het grote woord is eruit. Nu Skyler (Anna Gunn) te weten is gekomen hoe Walter White (Bryan Cranston) zijn ziekenhuisfacturen financiert wil ze de man niet meer in haar huis zien en al zeker niet in de buurt van hun pasgeboren dochter Holly. Niet dat Walter er zich veel van aantrekt, want hij zit nog even vrolijk in de familiewoonst, en als Skyler dan de politie belt voor breaking and entering kan die niets doen want officieel zijn ze niet uit elkaar; bovendien heeft ze zelf niet genoeg haar op de tanden om Walter aan het kruis te nagelen voor productie van crystal meth. Jesse Pinkman (Aaron Paul) zit in een ontwenningscentrum nadat hij zijn vriendin de dood heeft ingejaagd. De productie van crystal meth ligt op haar achterste, de verkoop ligt op apegapen, de mobilhome waar Walter en Jesse in "koken" valt bijna uit elkaar, en ware het niet dat Walters kanker tijdelijk in remissie lijkt te zijn, was er geen reden tot feestvieren. Walters schoonbroer Hank Schrader (Dean Norris) zit nog altijd de mysterieuze Heisenberg op de hielen en tot overmaat van ramp zijn twee familieleden van Tuco Salamanca de grens met Mexico overgestoken om de moord op hun neef te wreken.




Dan krijgt Walter plots een zeer lucratieve aanbieding van Gus Fring (Giancarlo Esposito), de merkwaardig goed afgeborstelde eigenaar van de fastfoodketen Los Pollos Hermanos, die na de uren bijklust als drugsbaron. Gus is een kennis van Walters louche advocaat Saul Goodman (Bob Odenkirk) en hij wil Walter drie miljoen dollar betalen als hij drie maanden aan een stuk in een goed uitgerust laboratorium non-stop meth kookt. Walter ziet de aanbieding wel zitten, maar hij is er - terecht - niet zeker van of hij Gus wel kan vertrouwen. De zaak raakt in een stroomversnelling als Hank de mobilhome opspoort en Jesse en Walter de agent met een smoes weglokken van de crime scene, waarna de mobilhome tot een kubus wordt geperst. Hank is zo pissed off dat hij zijn verdachte - Jesse - bij hem thuis in elkaar gaat slaan. Uiteraard wordt Hank geschorst, en een woedende Jesse dreigt ermee dat als hij neergaat, hij iedereen meetrekt, inclusief Walter. Om hem te paaien  en opdat hij geen klacht in zou dienen, biedt Walter hem een gelijk partnerschap aan in Gus Frings onderneming. Maar Jesse is en blijft de zwakker schakel: hij wil duidelijk naast de opdracht van Gus nog wat bijschnabbelen, maar hypocriet als hij is dreigt hij Frings onderneming erbij te lappen als blijkt dat twee van Gus' verdelers kinderen inschakelen bij het dealen.




Er staat nog altijd geen maat op het grillige pad waarmee het scenario van Breaking Bad blijft verder kronkelen op onbetreden paden. Op het moment van schrijven van deze bespreking is de serie net afgelopen in de Verenigde Staten en verschijnt het finale seizoen op Blu-ray en dvd, en het regent erkenningen voor het geesteskind van bedenker Vince Gilligan. Onder meer zal ook dit derde seizoen daaraan hebben bijgedragen, waarin we Walter meer en meer zien afglijden naar een koele moordenaar. Kon de advocaat van de duivel in het vorige seizoen de 167 slachtoffers van de vliegtuigcrash nog vrij trachten te pleiten als collateral damage, dan zien we nu Walter White zonder verpinken de loop van het pistool tegen de slaap van zijn vijanden houden en mag hij de trekker overhalen. Is de man nu een van geborgenheid houdende familievader of een bloeddorstige psychopaat? Na het bekijken van deze reeks is het enige mogelijke antwoord "allebei". De kanker waaraan Walter lijdt is daarbij nog niet zo half zo erg als het kankergezwel dat hij maatschappelijk betekent, waarbij hij omwille van zijn waanideeën over eer en familie diezelfde familie meesleurt in zijn spiraal van geweld, bedrog en manipulatie. Skyler biedt nog weerstand, maar moet op de duur al haar boekhoudkunsten aanwenden om Walters verderfelijke bron van inkomsten voor de fiscus verborgen te houden; zijn aimabele schoonbroer Hank komt er mogelijk nog bekaaider vanaf, want hij geraakt dodelijk gewond bij schermutselingen die allemaal het gevolg zijn van Walters manipulaties. En als u het niet ziet zitten om de arme, zieke Walter op zijn bek te slaan voor de wandaden die hij begaat, dan kan u zich nog altijd uitleven op het uitgestreken smoelwerk van Saul Goodman, die die misdaden dan ook nog eens graag schijnt te institutionaliseren, uiteraard tegen zijn gebruikelijke 17 procent commissieloon. Breaking Bad speelt zich af in één grote morele grijze zone en de kunstgrepen die Walter moet uithalen op de schade van zijn wandaden te beperken of toch tenminste voor de buitenwereld te verbergen, storten hem én zijn familie is een meedogenloze spiraal van waanzin.




Breaking Bad kan nog steeds uitpakken met het feit dat het verslavende televisie is, waarbij de kaarten elke aflevering opnieuw herschud worden, maar waarbij de rode draad behouden blijft. Naast het puike scenariowerk zitten zeker de bewonderenswaardige acteerprestaties van een gedreven ensemblecast daar voor iets tussen. Maar ook de visuele vertaling naar het kleine scherm is uitgekiend en kunstzinnig, met soms de meest waanzinnige camerastandpunten, zoals bijvoorbeeld in de aflevering Fly waarin Walter op een vlieg jaagt die in het laboratorium is gesukkeld en die de kwaliteit van de meth kan contamineren - of is Walter soms gewoon héél hard op zijn hoofd neergekomen? Elke aflevering begint met een proloog die soms aanknoopt bij de huidige verhaallijn, maar al even vaak compleet ergens anders start. Zo zien we een jonge Walter en Skyler in hun huis intrekken of zien we Jesse Pinkman enkele maanden voordien met zijn toen nog levende vriendin een tentoonstelling van de Amerikaanse kunstschilderes Georgia O'Keeffe bezoeken, en hangt de plot hiervan slechts met een dun nylondraadje vast aan de rode verteldraad. Breaking Bad is niet vrijblijvend en elk detail heeft vroeg of laat zijn belang, maar het verhaal blijft voortdonderen als een op hol geslagen trein.




BEELD EN GELUID
Qua production design moet Breaking Bad niet onderdoen voor de meeste succesvolle blockbusters. De 1.78:1-transfer is scherp en profiteert maximaal van het hogedefinitiegegeven. Buiten wat ruis, die het ruige karakter van de reeks moet onderstrepen, is de print vrij van beschadigingen of ongewenste neveneffecten. De textuur van onder meer kleding en gebouwen, zoals Walters nieuwe werkplek, is piekfijn gedetailleerd, en de kleuren zijn nu eens genuanceerd, dan weer scherp contrasterend, getuige daarvan de rare apenpakken die ons duo gebruikt tijdens het koken. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack haalt het onderste uit de kan, alhoewel de reeks het voornamelijk van de dialogen moet hebben. Maar wanneer in de aflevering Fly de bewegingen van een storende vlieg een belangrijk deel van de plot uitmaken, dan is het irritante gezoem ook dodelijk gericht. Een paar keer wordt er zwaar uitgehaald, zoals in de scène waarin er een vuurgevecht ontstaat tussen Hank en de neven Salamanca. Aanrader over de hele lijn.




EXTRA'S