Nog voor men de verschrikkelijke term feelgoodfilm uitvond, was er de cinema van Claude Sautet. Zijn grootste meesterwerk is misschien wel de gangsterfilm Classe Tous Risques, maar met titels als Les Choses De La Vie en César Et Rosalie probeerde deze Franse cineast ons via flarden uit het leven een beetje gelukkiger te maken. Sautet had al eerder met duizendpoot Yves Montand samengewerkt, toch dachten de producers dat het niet zo eenvoudig zou zijn om hem voor dit project te overtuigen. In 1983 was Montand immers nog volop de lieveling van Costa-Gavras, de grootmeester van de Franse politieke thriller. In zijn nieuwste film wilde Sautet het verhaal vertellen over een tapdanser die na een mislukte carrière als ober in een brasserie werkt en die ervan droomt om een eigen speeltuin te starten. Het is inderdaad een verhaal waar menig acteur zou voor passen, maar Montand hapte onmiddellijk toe toen hij het flinterdunne script las. Garçon is zeker niet Montands beste, wel zonder twijfel zijn leukste film!

De film werd in 1983 een beetje over het hoofd gezien en sloeg alleen in Frankrijk aan omdat Montand daar nu eenmaal een instituut is. In tijden van gerestaureerde versies op Blu-ray (en ook door het trieste huidige aanbod in de cinema) is het vandaag natuurlijk herontdekken geblazen en daar is Garçon een ultiem voorbeeld van.  Anderhalf uur zijn we in het gezelschap van de sympathieke Alex (Yves Montand), die zich dag in dag uit de ziel uit het lijf loopt om de klanten van de brasserie te bedienen. In de keuken is het een heksenketel en hij kan nauwelijks de stress aan, maar de klant is nu eenmaal koning en dus zet Alex iedere dag, net als een clown, een glimlach op, ook al is zijn privéleven een rotzooi. Hij woont samen met zijn beste vriend en collega Gilbert (Jacques Villeret), maar droomt toch van een relatie met Claire (Nicole Garcia), alleen lukt dat niet zo goed.

Garçon is eigenlijk op twee fronten leuk. Vooreerst is er de film zelf die aanvoelt als een musical (ook al wordt er geen woord in gezongen), maar tegelijkertijd zorgt ook de tijdsgeest voor de nodige hilariteit. We kunnen het ons vandaag nauwelijks voorstellen, toch was het in 1983 normaal dat een ober je een gerecht voorzette met in zijn andere hand een brandende sigaret. Ook zorgden de scriptschrijvers er voor dat Montand steeds in mooi gezelschap was. Hij heeft wel geen rooie cent en leeft samen met een collega in een krap appartementje, toch vallen de jonge vrouwen voor zijn charme. En zo kunnen we wel een tijdje doorgaan, maar Garçon blijft in de eerste plaats heerlijke Franse cinema met een briljante Montand, het soort film dat we vandaag jammer genoeg in onze zalen missen.

BEELD EN GELUID

Net zoals concurrent Gaumont, brengt Pathé z'n Franse klassiekers op een schitterende Blu-ray uit. De verpakking (ook dat telt) is oogverblindend en naast een Blu-ray, krijg je er ook nog een gewone dvd bij. Deze film uit 1983 is grondig opgepoetst waardoor het aanvoelt alsof je naar een compleet nieuwe release kijkt. Het geluid is Frans mono en is tevens volledig gerestaureerd, let trouwens ook op de prachtige titelmelodie van Philippe Sarde. Er zijn Franse en Engelse ondertitels voorzien.

EXTRA’S

In het buitenland begrijpt men dat filmfans Blu-rays van klassiekers kopen omdat ze er ook iets willen van leren (in de Benelux denkt men nog steeds dat ze dat voor het blauwe kaftje doen). La Fin d'un cycle is een documentaire van vijftig minuten die grotendeels uit interviews bestaat met scenarioschrijver Jean-Loup Dabadie, filmcriticus N.T. Binh, Sautets vaste editor Jacqueline Thiédot en producer Philippe Sarde. Daartussen vind je ook heel wat zeldzame opnames met Montand tijdens het draaien van Garçon. Ten slotte is er nog een leuke trailer en zijn er 9 minuten verwijderde scènes. Allemaal zeer interessant filmvoer, vooral als je gek bent op Franse cinema!

CONCLUSIE

Garçon is sublieme Franse cinema met een overweldigende Montand in een verhaaltje dat nauwelijks het vermelden waard is, maar dat wel iedere seconde werkt!