FILM
Na een hartaanval zit de 59-jarige timmerman Daniel Blake al een tijdje thuis. Zijn huisarts vindt dat hij niet sterk genoeg is om weer aan de slag te gaan. Daniel heeft dus recht op een ziekte-uitkering, maar die wordt hem geweigerd. Volgens de sociale dienst is hij in staat om te werken. Hij kan een werkloosheidsuitkering aanvragen, maar dat kan pas als hij ook telefonisch op de hoogte is gebracht van de eerdere negatieve beslissing. Daarna wacht hem een administratieve rompslomp via internet, waarmee Daniel als timmerman geen ervaring heeft. Hij wordt van het kastje naar de muur gestuurd en ondertussen kan hij z’n elektriciteitsrekening niet meer betalen. Hij moet z’n huisraad verkopen…

Ondertussen heeft Daniel op het arbeidsbureau kennisgemaakt met de jonge Katie en haar beide kinderen Daisy en Dylan. Die worden er weggestuurd wegens te laat op de afspraak met de sociale assistent. Kathies argument dat het te wijten is aan een vertraging van de bus wordt niet geaccepteerd. In het huis van Kathie merkt Daniel dat het gezinnetje het niet breed heeft: de verwarming doet het niet wegens geen geld voor de gasteller en alleen voor de beide kinderen is er ’s avonds voldoende eten. Tot voor kort woonden Kathie, Daisy en Dylan op een kamertje in een armenhotel in Londen. Een huis konden ze alleen krijgen in de provincie. Ze hebben twee jaar op een wachtlijst gestaan…
 

I, Daniel Blake is Ken Loachs aanklacht tegen de onmenselijke manier waarop armen in het Verenigd Koninkrijk worden behandeld. Kathie is misschien door haar eigen schuld in de problemen terechtgekomen – twee mislukte relaties met telkens een baby tot gevolg – maar daarvan dreigen ook haar beide kinderen het slachtoffer te worden, terwijl Daniel van zijn huisarts en fysiotherapeut het verbod heeft gekregen om aan de slag te gaan en dus zondermeer recht heeft op een ziekte-uitkering. Maar hij is tussen de traag draaiende wielen van het systeem terechtgekomen en de speelbal geworden van welzijnswerkers die zich vooral aan de wet houden en schijnbaar niet in staat zijn om dwalingen op korte termijn recht te zetten. Het gaat bovendien om mensen die vanuit hun comfortabele positie geen idee hebben wat de consequenties zijn voor de benadeelde individuen. U kan een lening aanvragen, is de reactie van één van de sociale assistenten, en een collega zegt: zal ik u het adres van de voedselbank geven? Armen hebben schijnbaar geen recht op eigenwaarde en respect.
 

Acteur en stand-upcomedian Dave Johns kruipt in de huid van Daniel Blake, een personage dat op een zeer realistische manier gestalte wordt gegeven zonder veel poespas of overbodige informatie, waardoor de kijker zich helemaal op zijn precaire financiële toestand kan concentreren en op de nefaste manier waarop hij door de bureaucratie van het uitkeringssysteem wordt behandeld. Actrice en toneelauteur Hayley Squires neemt de rol van Kathie voor haar rekening, een jonge vrouw die model staat voor de duizenden jonge Europese vrouwen met kinderen die wegens een gebroken relatie in de armenzorg terechtkomen. Je verwacht dat het systeem ter wille van de kinderen enigszins soepel zou zijn, maar dat is niet het geval. Kathie wordt veroordeeld tot shoplifting en prostitutie…