FILM
Als zijn vader plots overlijdt, komt Kenny Wells aan het hoofd van diens mijnbedrijf. De zaken gaan evenwel niet goed in 1981. Grondstoffen verliezen terrein op Wall Street en de handel is slap. Kenny Wells heeft m.a.w. nood aan een nieuw project om te voorkomen dat z’n firma overkop gaat. Daarvoor doet hij een beroep op de avonturier Michael Acosta, die tijdens een zoektocht naar bauxiet op koper is gestoten. Maar Kenny Wells wil geen bauxiet of koper, hij wil goud, dat hij in Indonesië hoopt te vinden. Samen met Acosta zet hij een expeditie op, doch de resultaten vallen tegen. De werknemers van de Dajak-stam laten het tweetal in de steek en Kenny bindt de strijd aan met malaria. Acosta weet het stamhoofd te overtuigen om de samenwerking te hervatten – met Kenny’s laatste 1800 dollar zet hij een waterfilteringsysteem op om de kindersterfte terug te dringen – en tegen de tijd dat Kenny zelf weer opgeknapt is, blijken de rapporten van het gespecialiseerde Indonesische lab een stuk gunstiger: 3.5 gram goud per ton steengruis. Wat niemand voor mogelijk heeft gehouden is gebeurd: Wells en Acosta hebben de grootste goudader ter wereld aangeboord!

Vervolgens begint de zoektocht naar investeerders om met de exploitatie van de mijn te beginnen. Terwijl Acosta het machinepark organiseert, gaat Kenny naar Amerika om kleine beleggers voor zijn zaak te winnen. De interesse is aanvankelijk beperkt en dus besluit hij om toch maar in zee te gaan met een machtige partner in New York. Meteen gaat het aandeel van zijn mijnbedrijf op Wall Street door het dak en zijn ook de voormalige partners van zijn vader bereid om in het project te stappen. Zijn vriendin Kay waarschuwt hem voor de hebzucht van de Wall Street-haaien, maar Kenny Wells slaat haar goede raad in de wind. Handenvol dollars, vrouwen en feestjes vertroebelen zijn inschattingsvermogen. Niet zo veel later doet een concurrent hem een overnamebod van 300 miljoen dollar voor de mijn, maar Kenny weigert erop in te gaan omdat hij volledig buiten spel zou worden gezet. Heeft hij niet zijn leven geriskeerd om het goud te vinden? De dag nadien vertelt Acosta hem aan de telefoon dat het Indonesische leger het mijnterrein heeft bezet: de exploitatievergunning is ingetrokken. Blijkt dat z’n concurrent goede relaties heeft met president Ford, die op zijn beurt goed maatjes is met de Indonesische president Soeharto. Kelly’s aandelen kelderen van 4 dollar naar 23 cent...

 

Michael Acosta, die het terrein goed kent, komt evenwel met een plan B waarbij de entourage van Soeharto betrokken wordt en men een nieuwe exploitatievergunning uitreikt. Thuis in Nevada krijgt Kenny de Gouden Pikhouweel voor beste goudzoeker van het jaar. Maar de pret is van korte duur, want in New York laat men zijn goudstalen door Amerikaanse experts opnieuw bekijken: schijnbaar heeft Acosta de resultaten vervalst. Kenny kan z’n oren niet geloven. Hij meende in Michael Acosta een vriend voor het leven te hebben gevonden...

 

Naar waargebeurde feiten, staat er op de cover van de dvd, maar zelfs indien regisseur Stephen Gaghan het verhaal om dramatische redenen zou hebben aangedikt, dan nog blijft Gold een onwaarschijnlijk verhaal waarvan je je nauwelijks kan voorstellen dat het raakpunten heeft met de realiteit. En toch blijkt dat het geval te zijn en dat hoeft niet te verbazen, want als het om heel veel geld gaat, wordt fictie vaak werkelijkheid. Denk aan de manier waarop men in 2008 nog sjoemelaandelen aan de man bracht op het moment dat er in Amerika al sprake was van grote faillissementen in die sector. Exuberante winstvoorspellingen maken mensen blind en hebzuchtig en daarvan profiteren een paar handige jongens. Zo gaat het al eeuwen!, verklaart Kenny Wells daarover als hij door het FBI op de rooster wordt gelegd over zijn eventueel aandeel in de oplichterij van Michael Acosta, en de schier constante stroom over malafide praktijken in het financiële wereldje bewijst zijn gelijk. Maar Gold is niet een zoveelste kopie van Oliver Stone’s Wall Street (1987), want in de handen van regisseur Stephen Gaghan groeit de film uit tot een opwindende avonturenfilm waarvoor de camera afwisselend is opgesteld in Indonesië, Thailand, New Mexico en New York en waarbij tropisch exotisme gekoppeld wordt aan het koele uitzicht van Wall Street-interieurs en het bruisende nachtleven van de rich and famous. Bovendien hanteert de regisseur en vrij hoog tempo waardoor verveling nooit toeslaat, maar je als kijker bij de zaak moet blijven, want de ups-and-downs van Kelly Wells’ carrière volgen elkaar tegen sneltreinvaart op.

 

Voor Matthew McConaughey (The Wolf Of Wall Street, 2013) is de rol van Kelly Wells een grote uitdaging, want soms is de man heel erg geconcentreerd bezig, andere keren heeft hij te diep in het glas gekeken of heeft hij last van een bizarre mentale geestesgesteldheid, waardoor de acteur steeds nieuwe varianten moet bedenken om het personage geloofwaardig neer te zetten. Een helse klus die hij met succes klaart. Zijn tegenspeler Edgar Ramírez (The Girl On The Train, 2016) heeft het een stuk makkelijker, want Michael Acosta mag dan misschien een onbetrouwbare avonturier zijn, hij verliest nooit z’n koelbloedigheid, praat altijd op dezelfde rustige toon en geeft de indruk z’n zaakjes onder controle te hebben. Tijdens hun dieptepunt in Indonesië (de lab-resultaten vallen tegen, Kelly is doodziek) neemt Acosta de leiding alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is en hij zorgt er zelfs voor dat de Dajak-stamleden terugkeren naar de mijn. Als Kelly uit z’n malariaroes ontwaakt, zit Acosta aan zijn bed. Een man uit één stuk. Een prima prestatie van Edgar Ramírez.