De toekomstplannen van de aantrekkelijke Tess Durbeyfield (Justine Waddell) worden grondig in de war gestuurd wanneer de dominee haar vader Jack vertelt dat hij afstamt van de adellijke familie D’Urberville die eeuwenlang tot de machtigste en invloedrijkste families in Wessex behoorde. Het nieuwtje zorgt voor een schok in het dorp, maar Tess’ moeder Joan (Lesley Dunlop) ziet meteen het grote voordeel: ze wil dat haar oudste dochter in contact treedt met de D’Urbervilles en een gefortuneerde partij aan de haak slaat. Tess leert de aantrekkelijk en enige zoon Alec D’Urberville kennen die meteen verliefd op haar wordt, maar die gevoelens zijn niet wederkerig. Ze wordt kippenverzorgster voor de oude en blinde Mrs D’Urberville (Rosalind Knight) – hoewel ze ooit droomde van een carrière als lerares – en wordt uiteindelijk door Alec verkracht. Ze vlucht naar haar ouderlijk huis, brengt een baby ter wereld en probeert het verleden te vergeten.

 

 

Twee jaar later trekt Tess opnieuw de wereld in om een eigen leven op te bouwen en ze gaat in loondienst op een boerderij in het laagland van Wessex. Ze maakt er kennis met de domineeszoon Angel Clare (Oliver Milburn) die er de stiel van melkveehouder onder de knie probeert te krijgen om later zelf een bedrijf te beginnen. Angel doet haar na verloop van tijd een huwelijksaanzoek, maar Tess wijst hem af wegens de gebeurtenissen uit het verleden. Clare is evenwel een volhouder en hij probeert het opnieuw. Tess zet haar bezwaren aan de kant en geeft haar ja-woord. Tegelijk schrijft ze haar verloofde een brief met uitleg over haar jeugdzonde.

 

Tess of the D’Urbervilles behoort tot de grote romans van de 19de eeuwse Engelse schrijver Thomas Hardy. Het verhaal speelt zich af in het zuidwesten van Engeland in het landelijke Wessex, net vóór het begin van de industriële revolutie. De hoofdpersonages zijn gewone mensen, gefortuneerde boeren en leden van de lagere adel en net zoals in Far From The Madding Crowd, gepubliceerd in 1874, wordt ook in deze roman hun lot bepaald door haast onbelangrijke toevalligheden met levensverwoestende consequenties. Tess Durbeyfield weet niet wat haar overkomt als ze als 16-jarige op pad wordt gestuurd om kennis te maken met de rijke tak van de familie, maar de ontmoeting met haar zgn. neef Alec D’Urberville stuurt haar leven voor altijd in een andere richting. Wereldvreemd, naïef en onbekend met het leven buiten het dorp, is ze een makkelijke prooi voor zijn mooie praatjes en als ze een tijdje later naar het huis van haar vader terugkeert moet ze vooral niet rekenen op begrip voor haar onfortuinlijke situatie: ze had haar verre (rijke) neef niet mogen afwijzen.

 

 

Nadien gaat het van kwaad tot erger en wordt het duidelijk dat Thomas Hardy geen happy end voor zijn hoofdpersonage in petto heeft, hoewel hij haar afschildert als een jonge vrouw met een sterk karakter en een nog veel sterkere wil om te overleven, om de vernedering en het bedrog te counteren en om ondanks alles gelukkig te worden. Maar er zijn de culturele en sociale regels en die kan Hardy niet negeren, ook al beschouwt hij ze als oneerlijk en zelfs barbaars ten opzichte van vrouwen. Voor Tess komt alle hulp te laat, want een gevallen vrouw is voor het leven getekend. De van oorsprong Zuid-Afrikaanse actrice Justine Waddell slaagt erin om Tess Durbeyfield geloofwaardig en krachtig neer te zetten en het drama dat zich in en rondom haar persoontje voltrekt zonder overdreven pathos zichtbaar te maken, waarbij de innerlijke kracht van het personage op een sobere maar tegelijk efficiënte manier aan het daglicht treedt. Lesley Dunlop (als moeder Joan) is een actrice die zich vooral toelegt op tv-series. In de korte fragmenten waarin ze te zien is maakt ze een sterke en overtuigende indruk. In het begin van haar carrière speelde ze de kleine rol van Nora in The Elephant Man (1980) van regisseur David Lynch en in 1979 gaf ze gestalte aan het kippenverzorgstertje in Roman Polanski’s versie van Thomas Hardys Tess. Oliver Millburn (als Angel Clare) brengt het er in deze miniserie vrij goed vanaf, maar zijn tegenspeler Jason Flemyng – u herkent hem vast als het hoofdpersonage uit The Curious Case Of Benjamin Button – slaagt er niet in om de donkere en dreigende kant van het personage Alec D’Urberville op een efficiënte manier zichtbaar te maken. Zijn prestatie is matig van kwaliteit, net zoals die van de rest van de cast en dat is jammer voor een miniserie die visueel zeer aantrekkelijk is gemaakt en waarin veel zorg is besteed aan decor en aankleding.

 

 

Met 177 minuten is Tess of the D’Urbervilles bij momenten net iets te langdradig om de aandacht voortdurend bij de dramatische handeling te houden: een vrij lange introductiescène van dansende meisjes en later in de serie tot twee keer toe een scène waarin Tess om den brode op het land werkt, ze werken vertragend. Ook de terugkerende scènes in de keuken van de melkboerderij konden beslist korter.

De beeldkwaliteit is vrij goed, zij het met een wat ruwere korrel, een gebrekkige detaillering in donkere scènes en kleuruitwaaiering van donkergroen en donkerbruin in onderbelichte fragmenten (en dat zijn er nogal wat). De originele master is evenwel helemaal schoongemaakt en alle ongerechtigheden zijn systematisch weggewerkt. Het kleurenpalet neigt naar goudgeel en oranje, wat vooral opvalt in de iets rodere huidtinten, maar het effect zorgt voor nostalgie in de pastorale opnamen. De muziek van componist Alan Lisk is romantisch en ondersteunend. Het geluid staat in stereo zonder surroundeffect waardoor de achterste geluidsboxen er werkloos bijstaan. Ook de subwoofer heeft een dagje vrij.

Geen

Tess Of The D’Urbervilles is de verfilming van de gelijknamige roman van Thomas Hardy. Justine Waddell (Tess) levert een prima prestatie, de rest van de cast is niet echt indrukwekkend en de voortgang van de handeling is eerder traag alsof Hardys boek niet voldoende vertelstof zou bevatten voor een drie uur durend spektakel. Wie van 19^de eeuwse romantische kostuumdrama’s houdt hoeft evenwel niet te twijfelen: dit is een acceptabele adaptatie.