SERIE
Tv-verslaafden met een gezegende leeftijd (of wie weet gewoon jonge gepassioneerde kijkbuiskinderen met veel filmkennis) zullen beslist al eens van het personage Perry Mason gehoord hebben. Tot welke categorie wij behoren laten we wijselijk in het midden, maar alvorens we deze nieuwe HBO-reeks in de lader stopten gingen we eventjes op onderzoek op de IMDb-site. Kwestie van de feiten netjes te kunnen opsommen.




Perry Mason was eigenlijk een beetje de Game Of Thrones van de jaren '60, in die zin dat het één van de langstlopende series op tv was en uitgemolken werd tot de allerlaatste druppel. Niet minder dan 9 seizoenen (van 1957 tot 1966) kregen de Amerikanen te verwerken. Alles draait rond een strafrechtadvocaat uit Los Angeles die gespeeld werd door Raymond Burr en die uit de boeken van Erle Stanley Gardner komt. De man schreef er meer dan 80 van, dus inspiratie genoeg. Zelfs na deze tsunami kreeg men er niet genoeg van, en ergens in het begin van de jaren '70 werd The New Perry Mason gelanceerd, maar verder dan één seizoen raakte dit niet. Ook de jaren '80 ontsnapten niet aan de jurist en Raymond Burr (deze keer wel dertig kilo dikker) werd opnieuw opgetrommeld voor een resem televisiefilms die ook bij ons werden vertoond. Je weet wel, het soort weekendfilms die in feite niemand wou zien. Nadien verdween Mason uit het zicht tot een jaar geleden toen Robert Downey Jr. aankondigde dat hij zijn schouders wilde zetten op een remake van Mason. Het eerste seizoen is een feit en telt 8 acht afleveringen.




Wie nu al de moed opgeeft omdat hij denkt dat hij wederom zo’n saaie advocatenreeks zal zien die zich de hele tijd in een rechtbank afspeelt (objection overruled!), kunnen we geruststellen. De nieuwe versie van Perry Mason is zeker geen variant van een L.A. Law of Law & Order. Mason (vertolkt door Matthew Rhys) zuipt en neukt erop los en je zou hem eerder associëren met een kwieke Indiana Jones die aan lager wal is geraakt. Kortom, dit is het soort advocaat die je alleen maar in de film tegenkomt. De setting is 1932 in Los Angeles, net op het moment dat Hollywood zich klaarmaakt voor de doorbraak van film met klank. Visueel roept het herinneringen op aan Chinatown van Polanski. Officieel heet deze Perry Mason dan ook een prequel. En ook het verhaal-idee is anders. Geen losstaande afleveringen waarin de advocaat op 50 minuten iemand moet zien vrij te pleiten, maar één groot misdaadmysterie met ontelbaar veel flamboyante nevenpersonages. Of om het directer te zeggen, het enige wat nog overblijft van het vroegere Mason-imperium is alleen maar de naam.

Het eerste seizoen is dus een origin story waarin we zien hoe een louche privedetective die foto’s neemt van dingen die beter niet aan het daglicht komen, opklimt tot een gerespecteerde advocaat. Blijkbaar moet je daar in Hollywood geen studies voor doen, maar dat is natuurlijk een andere zaak. De zaak waardoor hij van detective tot advocaat opklom vond plaats in 1931 in Los Angeles. De City of Angels staat in rep en roer wanneer de baby Charlie Dodson ontvoerd wordt en aan de ouders dood terug bezorgd wordt. Advocaat E.B. Jonathan (John Lithgow) heeft onmiddellijk door dat dit wel eens een zeer vuil zaakje zou kunnen zijn waarbij niet alleen een kerkgemeenschap maar ook de lokale politie bij betrokken is. Hij vraagt aan zijn vriend, de privédetective Perry Mason (Matthew Rhys) om de zaak te onderzoeken.




In de extra’s vertelt Matthew Rhys dat hij in het begin niet stond te springen om aan een remake van Perry Mason om de eenvoudige reden dat er al genoeg advocatenseries zijn. Een waarheid als een koe en het is daarom ook dat de eerste zes afleveringen het best werken. Mason is dan nog een louche detective die de regels aan zijn vuile laars lapt, maar eens zijn functie op zijn bureau wordt geschilderd, wordt de serie wat tam. Daardoor gaat ook de pointe van het verhaal wat verloren. In diezelfde zes afleveringen ontmoeten we heel wat vreemde types en is er een boeiend akelig sfeertje te bespeuren, maar op het einde speelt alles zich grotendeels in de gerechtszaal en krijg je het idee dat de scenarioschrijvers het misdaadmysterie wat links hebben laten liggen. Hiermee zijn wel alle poorten geopend naar een resem nieuwe seizoenen, maar toch hadden wij meer plezier aan Mason zonder maatpak.

Hoewel deze serie een gigantische hit werd in de VS (het was zelfs één van de meest bekeken series op HBO) duurde het toch wel een tijdje vooraleer men van start kon gaan. Dit had alles te maken met Robert Downey Jr., die bij aanvang de hoofdrol ging spelen, maar uiteindelijk gewoon één van de producers werd. Een iewat gemiste kans om internationaal beter te scoren want hier is Matthew Rhys alleen maar bekend van The Americans. Het regiewerk werd grotendeels opgeknapt door door Tim Van Patten, een man die ervaring heeft met Boardwalk Empire en The Sopranos en dat merk je wel, want de serie heeft een hoog film noir-gehalte die het vooral visueel zeer aantrekkelijk maakt. We kunnen dus gerust spreken van een serie met meerwaarde, alleen vrezen we dat de komende seizoenen net iets te veel het klassieke patroon van Perry Mason zullen volgen. Maar dat zijn niet meer dan zorgen voor later.




BEELD EN GELUID
Warner mag dan wel kwaad bloed hebben gezet bij menig filmliefhebber door hun beslissing om hun releases tegelijkertijd in de bioscoop en op hun streamingplatform HBO Max te lanceren, maar niemand die erom heen kan dat hun fysieke releases keer op keer hebbedingen zijn om de vingers en duimen bij af te likken. Dit eerste seizoen van Perry Mason bevat 8 afleveringen en wordt gepresenteerd via 2 disks. Perry Mason is misschien wel grijs en grauw. Ondanks de Hollywood-glitter zitten we in de grootste economische depressie van de twintigste eeuw. Maar toch, hoe somber de kleuren ook zijn, toch zijn ze steeds tot in de puntjes geperfectioneerd. Zelfs in de meest donkere scenes zijn de details nog altijd kristalhelder en puur technisch bekeken is het dan ook het soort release die je de geneugten en de voordelen van de homecinema laat zien. De serie heeft een DTS-HD Master Audio 5.1-geluidsband met knappe omgevingseffecten en een mooie jazzy score van Terence Blanchard.

EXTRA'S
Qua extra materiaal is het maar een mager beestje. Vier bonusfilmpjes van 4 minuten die gelijk verdeeld zijn over de twee disks. In The Characters Of Perry Mason krijg je in een sneltempo (en een weinig interessante) een overzicht van de belangrijkste karakters die de revue passeren. In Under The Fedora gaat men iets dieper in (nou ja) op het personage van Mason. Op de tweede disk vind je twee gesprekken met Robert Downey Jr. die hij (wellicht wegens corona-redenen) via Skype heeft opgenomen. Er is eentje met hoofdrolspeler Matthew Rhys en nog eentje met Susan Downey die net als Robert Downey Jr. één van de producers was. Benieuwd wie daar nu zit op te wachten.

CONCLUSIE
Het eerste seizoen van Perry Mason rekent af met het saaie advocatenpersonage dat wij hier vooral door de tv-films uit de jaren '80 hebben leren kennen. In dit seizoen zien wij via een film noir-achtige aanpak hoe een louche privédetective weet op te klimmen naar de status van een gerespecteerde advocaat. Ook al moet je het vel van de beer niet gaan verkopen vooraleer hij geschoten is ziet het er wel naar uit (dat merk je toch aan de laatste twee afleveringen) dat men het pad zal verkiezen van de traditionele advocatenserie.