Het verhaal begint in 2149 in een wereldstad die heel erg op New York lijkt. De mensen hebben in het begin van de 21ste eeuw niet geluisterd naar de waarschuwingen van wetenschappers en goedmenende politici en daarvoor wordt zo’n 140 jaar later een hoge prijs betaald: de dampkring is vergiftigd en de mensen wonen en werken in overkoepelde steden waar flatgebouwen en kantoren voortdurend geventileerd en van schone lucht voorzien worden. Omdat de toestand onomkeerbaar is, is eerder besloten om een hoeveelheid pioniers of zgn. kolonisten naar een veilige plek te brengen, nl. naar onze aarde zo’n 85 miljoen jaar geleden. Tijdens het Krijt was de blauwe planeet nog maagdelijk en ongeschonden. Enige nadeel: het is het tijdperk van grote reptielen. Waarom niet gekozen wordt om de kolonisten naar de 17de of 18de eeuw te brengen is trouwens een raadsel, want toen was er nog niets mis met het klimaat, de dampkring of het zeeniveau. De industriële revolutie stond nl. nog in haar kinderschoenen (de stoommachine van James Watt, die volgens historici aan de basis ligt van de industriële revolutie, werd pas in 1777 opgesteld in een mijn in Cornwall), maar daar waren uiteraard geen spectaculaire en levensgevaarlijke reptielen om deze serie van een bloedstollende spanning te voorzien.

Anno 2149 duurt de reis naar het verleden voor de uitgelote gelukkigen niet meer dan een fractie van een seconde, de tijd die nodig is om via de zgn. portal centrifuge (of een scheur in de tijd) 85 miljoen jaar terug te gaan in het verleden van de planeet. Terugkeren naar de aarde is nadien evenwel onmogelijk, dat wordt de uitverkorenen – allemaal mensen met een opleiding die in het pionierskamp nuttig werk kunnen verrichten – op voorhand verteld. Maar de beloning is groot: schone lucht en een heldere hemel waardoor men opnieuw de wolken en de maan kan zien. Over de dinosauriërs maken de meesten zich geen zorgen: met technologisch hoogwaardige apparatuur worden de beestjes op een veilige afstand en onder controle gehouden door commandant Nathaniel Taylor en z’n manschappen die tevens instaan voor de ordehandhaving en het naleven van de regels. Ondertussen staan de kolonisten van de 10de tijdreis klaar voor hun sprong. Onder hen Dr. Elisabeth Shannon en haar beide tieners Josh en Maddy. Hun vader Jim zit een jarenlange gevangenisstraf uit wegens het overtreden van de kinderwet. Anno 2149 is het nl. verboden om meer dan twee kinderen te hebben en de Shannons hebben met hun zesjarige dochter Zoë dat verbod overtreden. Zonder Jim is er uiteraard geen sprake van een tijdreis naar Terra Nova en dus heeft Elisabeth Shannon maatregelen getroffen zodat haar echtgenoot uit de zwaarbewaakte gevangenis ontsnapt én tegelijk z’n jongste dochter uit het al even zwaar bewaakt opgangtehuis kan bevrijden. De onderneming loopt niet helemaal zoals gepland, maar de hele familie maakt uiteindelijk toch de eenrichtingssprong naar het oercontinent Terra Nova.

Terra Nova is evenwel niet het aards paradijs dat men de kolonisten heeft voorgehouden. Vooreerst zijn er de gevaarlijke dinosaurussoorten die af en toe best wat mensenvlees lusten waardoor men voortdurend op z’n hoede moet zijn. Pittig detail: in tegenstelling tot Jurassic Park zijn het in Terra Nova de mensen die in een met hoge hekken omheinde omgeving wonen. Bovendien is er eerder wat misgegaan met de 6e tijdreis – vermoed wordt dat er sabotage in het spel was – waardoor dié lading kolonisten zich o.l.v. de gekleurde Mirca gedeeltelijk tegen de officiële Terra Nova-kolonie heeft gekeerd. Zij, de zgn. Zessen, leven buiten de beveiligde zone, maar zijn voor wapens, munitie en medicijnen aangewezen op de bevoorrading uit de toekomst, waardoor ze regelmatig raids uitvoeren op de Terra Nova-kolonie en dus een tweede permanente bedreiging vormen.

Ondertussen wordt het steeds duidelijker dat Mirca en haar kompanen niet toevallig oppositie voeren tegen Terra Nova. Tijdens een niet zo gelukkige confrontatie met Jim Shannon beweert ze gestuurd te zijn om Nathaniel Taylor uit te schakelen, en nog: dat Terra Nova een heel ander doel dient dan de kolonisten is verteld tijdens hun voorbereidingperiode op de grote sprong. Lucas, Taylors zoon die eveneens de kolonie een tijd geleden heeft verlaten, blijkt een centrale rol te spelen in deze verhaallijn, want op het moment dat hij een vreemd voorwerp in handen krijgt – dat de kleine Leah eerder in opdracht van Mirca met succes heeft ontvreemd uit de kolonie – laat hij er geen twijfel over bestaan: zijn vader zal moeten kiezen tussen z’n eigen vlees en bloed en de kolonie Terra Nova. Dat Mirca het bewuste voorwerp toch in handen heeft gekregen, is te danken aan een meteoriet die in aflevering zes in de lucht ontploft waardoor de elektrische circuits in Terra Nova voor enkele uren uitgeschakeld werden en haar troepen tot het grondgebied van de kolonie konden doordringen. Taylor en Shannon proberen de diefstal nog te voorkomen, maar de Zessen weten precies waar ze moeten zoeken. Alweer het werk van de spion in het eigen kamp.

Meer willen wij u over de inhoud niet vertellen. Halfweg is het tijd om het een en ander een beetje in perspectief te plaatsen en dus wordt de kijker vanaf aflevering 7 ingelicht over de verschillende belangen van evenveel verschillende groepen omtrent het Terra Nova-project. Verrassend is het nauwelijks en eerlijk gezegd hebben we het allemaal al een keer gehoord of gelezen in eerdere sciencefictionfilms en –series. De participatie van Steven Spielberg aan dit project zorgt m.a.w. niet voor een superorigineel scenario zoals dat destijds voor E.T. of Jurassic Park het geval was. Bovendien zijn de dinosauriërs eerder een voorwaarde dan het centrale onderwerp van de serie (je hoort ze vaak, je ziet ze veel minder). Het uiterlijk van de beestjes is volgens de meest recente wetenschappelijk inzichten geconcipieerd – ze lijken m.a.w. nog nauwelijks op hun neefjes uit Jurassic Park – maar ze zien er minstens zo gevaarlijk uit, al leken ze ons soms té behendig in verhouding tot hun massa. Het waren vlugge beestjes – althans dat wordt verondersteld – maar het waren uiteraard geen voorhistorische racewagens!

Er zitten veel spannende momenten in de serie, want in elke aflevering leggen Mirca en de Zessen de TerraNova-kolonisten het vuur aan de schenen en lanceren de scenaristen korte verhaallijnen over spionnen en bedriegers die op hun beurt een bedreiging vormen voor de goede gang van zaken, al zijn niet alle eenmalige verhaaltjes even boeiend en/of interessant. Bovendien wordt heel veel zendtijd geïnvesteerd in de kleine en grotere conflicten en gebeurtenissen in de schoot van de familie Shannon: de jongste dochter Zoë die zich het lot aantrekt van een net uit het ei gekropen Ankylosaurus, haar oudere zus Maddy die een bedrieger ontmaskert, de liefdesperikelen van Maddy en een jonge soldaat uit het team van Nathaliel Taylor en de typisch Amerikaanse vader-zoonrelatie van Jim Shannon en z’n zeventienjarige zoon Josh, allemaal verhaallijntjes met het melige niveau van een weekendfilm, die de voortgang van de hoofdverhaallijn(en) onnodig ophouden.

Stephen Lang (Conan The Barbarian, 2010) die als Commander Nathaniel Taylor de kolonie Terra Nova met strenge hand bestuurt, wordt in de moeilijke rol van leider/dictator/vader gedwongen en heeft het niet gemakkelijk om z’n personage voortdurend op koers te houden, want het scenario maakt soms bruuske bochten met plotse temperamentverschuivingen tot gevolg, waardoor de logica van het personage in gevaar komt, maar dat wordt in ruime mate gecompenseerd door een gedoseerde karakteruitdieping die voor verduidelijking zorgt. Het andere hoofdpersonage, Jim Shannon, politieman en rechterhand van Taylor, is degene die de geheimen van Terra Nova voor de kijker ontsluiert. Hij is toegewijd, loyaal, maar ook nieuwsgierig en hij verzamelt beetje bij beetje brokjes informatie waaruit blijkt dat Commandant Taylor ondanks de vele verdenkingen die op z’n persoon rusten, een man uit één stuk is die tot elke prijs z’n kolonie zal verdedigen. Jason O’Hara (One For The Money, 2012), combineert de job van Sheriff met de taak van echtgenoot en huisvader en hij introduceert samen met z’n echtgenote Elisabeth (Shelley Conn) het menselijke en humane element in de serie. Christine Adams (Batman Begins, 2005) kruipt in de huid van Mirca, de leidster van de Zessen, een sterke en overtuigde jonge vrouw die een taak uitvoert waarvoor ze betaald of op z’n minst gecompenseerd wordt. Zij heeft in 2149 haar dochtertje achter gelaten en hoopt op een dag naar huis terug te keren. Als voormalige dakloze had ze de keuze tussen sterven op straat in 2149 of meewerken aan een geheim project in het verleden met als bonus een vette cheque: het was geen echte keuze maar een kwestie van overleven.

De jonge cast van Terra Nova levert goed werk, maar behalve de 15-jarige Skye (Allison Miller, 17 Again, 2009), dochter van Taylors oude vriend die tijdens een conflict met de Zessen is omgekomen en wiens vrouw 3 jaar eerder aan een onbekende ziekte zou zijn bezweken, is er niemand die echt het verschil maakt. Wellicht wegens de puberale verhaallijnen waarin hun karakters verstopt worden. Millers personage krijgt in het tweede helft van de serie een zo goed als volwaardige rol waarin de jonge actrice zich mag bewijzen en onze enige kritiek betreft het gemak waarmee Skye wegkomt na minstens twee acties die de veiligheid van de kolonie bedreigen. Maar zij is dan ook de beschermeling van Commandant Nathaniel Taylor en de baas maakt uiteraard z’n eigen wet. En er is nog meer vrouwelijk schoon met Shelley Conn (Party Animals, 2007) als Elisabeth Shannon, de vrouw van Jim en moeder van drie kinderen, die het beheer van het Terra Nova-ziekenhuis voor haar rekening neemt. In 2149 is genezen een kwestie van een prikje en opereren gebeurt zonder scharen of messen, gewoon de patiënt onder de scanner leggen en via een computerscherm de laserstralen aansturen. Op een mum van tijd is een ingewikkelde breuk hersteld of een levensbedreigende afwijking bezworen. Zij heeft dus veel tijd om zich met haar kroost bezig te houden en in de tweede helft doet ze niet veel meer dan dat. Maar Shelley Conn is een bloedmooie vrouw en dus leuk om naar te kijken en dat is ook belangrijk op televisie.

Was u net zoals wij zinnens om halfweg Terra Nova de knop definitief dicht te draaien, dan heeft u bijna het beste gemist, nl. de dubbele laatste aflevering op disk 4: to the point, bloedstollend en tegen een tempo dat nauwelijks bij te houden is. Weg is de meligheid en het goedkope sentiment, want met de aangekondigde komst van de 11de generatie tijdreizigers bereikt de serie haar dramatische hoogtepunt. De combinatie Mirca/Lucas Taylor maakt zich klaar voor de definitieve confrontatie en het duo Nathaniel Taylor/Jim Shannon neemt maatregelen om de tijdsluis onder controle te houden en elke mogelijke vijandige indringer direct na aankomst te elimineren. Het wordt een gevecht van David en Goliath en dit keer is het niet zeker of David met de eer gaat strijken. De cliffhanger op het einde van het seizoen is er trouwens eentje met effect, maar het is niet zeker of we daarover het fijne nog ooit te weten komen, want een sequel voor Terra Nova is twee jaar na serie 1 nog steeds niet in de steigers gezet. Toch een beetje jammer…

Op disk drie staat een eenzame verwijderde scène (1 min.) zonder veel belang, maar de beide documentaires op disk vier zijn de moeite waard ondanks hun beperkte lengte. In Mysteries Explored (9 min.) wordt uitleg gegeven over de geheimzinnige wiskundige vergelijkingen op de rotsen in de buurt van Terra Nova, over de functie van de Zessen, de spionnen en de rol van Commandant Nathaniel Taylor. Cretacious Life: The Dinosaurs of Terra Nova (10 min.) is helemaal aan de troeteldiertjes uit het Krijt gewijd. De makers leggen uit dat er sinds Jurassic Park heel veel nieuwe informatie over de dinosauriërs ter beschikking is gekomen, o.a. in verband met hun beharing (veren) en zelfs over de kleuren van hun huid. U ziet achtereenvolgens de Brachiosaurus (girafachtige koeien), de Carnotaurus, de T-Rex uit het Krijt, een beest met een slangachtige kop, de voor de serie uit verschillende types samengestelde acceraptor (die nog het meest op de raptor lijkt uit de keukenscène in Jurassic Park), de vogeldino Ptorosaurus, de nikkelvretende ovosaurus, een kleine raptor ter grootte van een hond, de Nykoraptor, de zgn. haai op poten, de Ankylosaurus, een gordeldierachtige dinosauriër waarvan Zoë een jonge versie als huisdier houdt, de draakachtige (en speciaal voor de serie ontworpen) Empirosaur en uiteindelijk de komodovaraan, een voorouder van de huidige soort op de zuidoostelijke eilanden van Indonesië, maar 85 miljoen jaar geleden met een opblaasbare kraag in de nek. U krijgt ze ook allemaal op de een of andere manier in de serie te zien. Voorts op disk vier de audiocommentaarband van de regisseur en een aantal medewerkers en de verlengde scènes uit de dubbele aflevering die u samen mét de aflevering kan afspelen.