FILM
Omdat kinderrechten niet overal een evidentie zijn kwam producente Chiara Tilesi op de proppen met de idee om enkele van de meest invloedrijke filmmakers uit de wereld zeven kortfilms te laten maken over kinderen. Invloedrijke organisaties zoals het "World Food Program" van de Verenigde Naties en uiteraard ook "Unicef" zagen dit plan zitten en lieten Tilesi haar gang gaan. Het resultaat All The Invisible Children gooide op diverse belangrijke filmfestivals hoge ogen, mede dankzij de medewerking van grote namen zoals Mehdi Charef, Emir Kusturica, Spike Lee, Kátia Lund, Jordan Scott, Ridley Scott, Stefano Veneruso en last but not least John Woo. We zetten ze even voor u op een rijtje:

Tanza door Mehdi Charef
Tanza is een Afrikaanse jongen die tegen wil en dank meegesleepd wordt in een smerige oorlog. Maar ondanks al het bloedvergieten zou Tanza niets liever zijn dan een doodgewoon kind... Goed geacteerd en met vaste hand ingeblikt door regisseur Charef. Maar toch lukte het niet helemaal om in de korte tijdspanne van 17 minuten een blijvende indruk te maken.

Blue Gipsy door Emir Kusturica
De guitige Uros is aan z'n laatste dag in een jongerengevangenis te Montenegro. Wanneer hij eindelijk buiten komt, duurt het - op aansporing van zijn onstabiele vader - niet lang voor Uros opnieuw in de problemen zit. Misschien was het helemaal niet zo slecht binnen de muren van de jeugdgevangenis?
Je moet even wennen aan de soms bizarre stijl van Kusturica, maar éénmaal voorbij dat punt zit je goed voor zijn originele visie op de hedendaagse jeugdcriminaliteit en de link met opvoeding. Ondanks het serieuze thema is het geheel erg lollig ingeblikt en is het acteerwerk prima.

Jesus Children Of America door Spike Lee
Blanca loopt school in New York en kan goed haar mannetje staan. Ze is een doodnormaal Amerikaans kind, ware het niet dat haar ouders twee met H.I.V. besmette heroïneverslaafden zijn...
Spike Lee, je bent helemaal weg van zijn werk of je moet er niets van weten! Hoe dan ook, de Amerikaanse filmmaker durft hete hangijzers aan te pakken. Alleen spijtig dat hij het soms zo naïef is. Niettegenstaande is dit segment best te pruimen, vooral dankzij de erg doorleefde vertolkingen van de jonge actrice Hanna Hodson in de rol van Blanca en een onherkenbare Rosie Perez als de moeder.

Bilu E Joao door Katia Lund
Bilu en Joao zijn twee kinderen die op straat leven en proberen geld te verdienen door middel van het verzamelen van blikjes, koper en karton....
Leuk om te bekijken en eveneens prima vertolkt. Toch iets te vrijblijvend om wat teweeg te brengen bij de kijker thuis.

Jonathan door Jordan en Ridley Scott
Oorlogsfotograaf Jonathan heeft last van slapeloosheid en paniekaanvallen. Wanneer hij buiten enkele kinderen ziet zet hij de achtervolging in. Voor hij het beseft komt hij als kind met z'n jeugdvriendjes in oorlogsgebied terecht...
Ingetogen regie van het Scott-duo Jordan en Ridley met uitstekend acteerwerk van een zoals gewoonlijk sterke David Thewlis. Toch ontgaat de bedoeling ons wat van deze kortfilm. Was het de bedoeling van de Scott's om ons duidelijk te maken dat oorlog slecht is en dat kinderen altijd het grootste slachtoffer zijn? Dat wisten we echter ook zonder dit filmpje. Goed gemaakt, maar eerder nutteloos dus!

Ciro door Stefano Veneruso
Tiener Ciro vult zijn dagen met kleine criminaliteit in de straten van Napels. Zijn ouders vragen zich nooit af waar hij uithangt, want ze hebben het veel te druk met onafgebroken ruziemaken...
Niet al te subtiele, doch geslaagde kritiek op ouders die hun kinderen verwaarlozen, waardoor ze op straat terechtkomen. Veneruso blikt het geheel prima in en de tieners acteren realistisch.

Song Song And Little Cat door John Woo
We krijgen het contrast te zien tussen een rijk en een arm kind in China. Het rijke kind heeft alles en is verdrietig en het andere kind is straatarm en is gelukkig met weinig. Maar dan slaat het noodlot hardnekkig toe...
Zoals steeds weet regisseur John Woo, uiteraard het bekendst om zijn briljante actiefilms zoals The Killer, de gevoelige snaar te raken. Het geheel is uitstekend vertolkt, mooi ondersteund door een prachtige bijpassende soundtrack en boeit tot de laatste minuut. Een onvervalste tranentrekker en een waardige afsluiter van een mooi initiatief.

BEELD EN GELUID
De zeven kortfilms zijn anamorfisch uitgevoerd in het 1.85:1-beeldformaat. Het beeld van de filmpje heeft een goede diepte en goed detail met een bevredigende scherpte en contrast. De diverse kleurenpalletten worden mooi en realistisch weergegeven. Het beeld is netjes en vuiltjes en/of beschadigingen zijn niet aan de orde. Wel hebben we een kleine beeldstoring bemerkt bij Tanza op 00:08:52, maar die duurt maar een paar seconden. Er worden diverse talen gesproken en die zijn prima weergegeven in een Dolby Digital 5.1-track of een Dolby Surround 2.0-spoor. Het meerkenaalsspoor klinkt weliswaar wat ruimer, maar bij praatfilms (en dat wordt zelfs niet zo veel gedaan!) als deze heb je eigenlijk weinig tot geen meerwaarde met een Dolby Digital 5.1-track, dus de Dolby Surround 2.0 volstaat.

EXTRA'S
De originele bioscooptrailer en een trailer voor Anche Libero Va Bene. Voorts nog het 4 minuten durende Unicef-filmpje "Helemaal Alleen" van Pieter Fleury.

CONCLUSIE
Niet alle kortfilms zijn even geslaagd, maar het is voor het goede doel, dus... De beeld- en geluidskwaliteit zijn bevredigend, zeker en vast een huurtip!