FILM
De hele film wordt gepresenteerd als één grote flashback. De architectuurstudente Asia (Diana Gómez ) ligt in de coma, omringd door haar dominante moeder (Laura Conejero) en haar (ex-)vriendje Nathaniel (Bernat Saumell). Asia's nieuwe lesbische vriendin, Eloïse (Ariadna Cabrol) wordt door de moeder nogal expliciet uit de kliniek geweerd, waarbij het lijkt of Eloïse iets met Asias toestand te maken heeft. Terwijl ze zweeft tussen leven en dood keren Asias gedachten terug naar de periode waarin ze Eloïse heeft leren kennen aan de kunstacademie. Eloïse maakt van haar lesbische geaardheid niet het minste problemen, en wanneer ze Asia vraagt om te poseren begint er bij haar ook wel een belletje te rinkelen dat ze de principes van Sappho zou worden geacht te volgen. De verrukking is groot wanneer Asia laten we zeggen een kant van zichzelf begint te exploreren die ze niet helemaal had verwacht, maar of conservatief mamaatje en haar vriendje daar zo blij mee zijn, is maar een andere vraag.

Het is even wennen. De niet-lineaire structuur van de film, waarbij onder meer ook nog eens het overlijden van Asia's vader en haar eerste kennismaking met Nathaniel in de vergelijking worden gegooid, maken het er voor de kijker zeker niet makkelijker op. Toch is Eloïses Lover - dat de titel nog maar eens moest veranderd worden op initiatief van Homescreen tot Eloïse zonder aanwijsbare reden is eens te meer een mysterie - een delicaat drama met eerder onderkoelde dan flamboyante vertolkingen, waarin de fijnste karaktertrekken van de personages met eenvoud en stijl naar voor worden gebracht. Het is een ontroerende film met een redelijk somber einde, die in de eerste plaats eens moet doen nadenken tot wat vooroordelen tegenover homoseksuele medemensen kunnen leiden, in het bijzonder diegene die de moedige stap nemen om uit de kast te komen en daar al hun vriendschappen en relaties mee op het spel zetten. Alhoewel de afloop in deze film natuurlijk een worst case scenario is. De boodschap van tolerantie en de manier waarop vooroordelen hun eigen leven gaan leiden is iets waar ook de hetero-kijker een boodschap aan zal hebben.

BEELD EN GELUID
Het is altijd een beetje jammer dat Homescreen best wel interessante titels in hun catalogus hebben zitten, maar naast naamonbekendheid de films een deel kopers verliezen door de slordige technische afwerking. Het beeld heeft wel het juiste beeldformaat (1.85:1 anamorfisch), maar ziet er onscherp uit, met softe kleuren en een raar contrast waarbij het zwart eerder donkergrijs lijkt. Men doet een poging om kleurfilters te gebruiken om de flashbacks van de hoofdtijdlijn te onderscheiden, maar geen van de gebruikte paletten is echt mooi te noemen; er straalt geen dynamiek van af. De beeldband bevat nogal wat ruis, en ook edge enhancement is van tijd tot tijd een probleem. Films die zowel met een Dolby Digital 5.1-track als met een Dolby Surround 2.0-track worden afgeleverd doen bij mij altijd een alarmbelletje rinkelen, want meestal is de eerste track dan kunstmatig van aard, waarbij er geen aandacht is geschonken aan ruimtelijke effecten of volumetempering. Bij deze disk valt het gelukkig nogal mee: in de 5.1-variant is het vooral de muziek die een beetje meer tot zijn recht komt. Aangezien de film nogal dialooggecentreerd is zijn de tracks op dat gebied elkaar waard.

EXTRA'S
Alweer is de enige toevoeging een collectie cross-promotionele trailers, dus niets wat met de film zelf te maken heeft.

CONCLUSIE
Voor Eloises Lover is er allicht een breder publiek te vinden dan alleen de enkelingen die het wagen om in de videotheek de gay and lesbian-rekken te betreden, maar de dvd zelf slaat op gebied van beeld erg teleur.