FILM
Een hotel in New York dient als achtergrond voor de liefdesperikelen van Jed Towers (Richard Widmark) en zijn vriendin Lyn Leslie (Anne Bancroft). Lyn is de zangeres van dienst in de bar van het hotel en heeft het moeilijk met Jed omwille van zijn onverschilligheid en gebrek aan medeleven tegenover anderen. Hun relatie staat dan ook op springen en Lyn vertelt hem dat ze maar beter uit elkaar kunnen gaan. Nell Forbes (Marilyn Monroe) komt voor de eerste maal in het hotel om te babysitten. Haar oom Eddie Forbes (Elisha Cook Jr.), die instaat voor de bediening van de lift, heeft deze baan voor haar kunnen versieren. Eddie stelt Nell voor aan de familie Jones en hun jonge dochter Bunny (Donna Corcoran). Jed die in zijn kamer zit te piekeren ziet door zijn raam Nell dansen in de tegenoverliggende kamer. Geïntrigeerd door deze blonde schoonheid belt hij haar op en brengt haar een bezoekje. Nell, die de kleren en diamanten van mevrouw Jones aanheeft, komt op Jed over als een dromerig type. Als ze te horen krijgt dat Jed een piloot is dan komen de herinneringen boven aan een verloren liefde die neergestort is met zijn vliegtuig. Vanaf dan is Nell er van overtuigd dat Jed deze persoon is en mag niets nog tussen hen komen.


Don’t Bother To Knock is de eerste hoofdrol voor Marilyn en hier speelt ze volgens mij één van haar beste rollen. Het scala aan emoties dat ze toont is mooi om te zien en ze lopen naadloos in elkaar over, om rillingen over je rug van te krijgen. Nog het meest verbluffende hieraan is eigenlijk dat het allemaal “one take” shots zijn, regisseur Roy Ward Baker was tevreden met het eerste shot mede doordat het budget zeer laag was. Diegene die durft te beweren dat Marilyn niet kon acteren, moet zeker eens naar deze film kijken en ook beter opletten in de meeste van haar andere films. Voor deze emotionele scènes kon Marilyn beroep doen op haar eigen jeugd en de geestelijke problemen die haar moeder had. Richard Widmark speelt zijn rol ook met veel overgave en zei achteraf over Marilyn dat hij eerst aan haar twijfelde maar nadat hij het resultaat had gezien hij besefte dat ze iedereen van het scherm had gespeeld.

BEELD EN GELUID
De kwaliteit van het beeld valt mee, zeker als je het verschil gezien hebt met de print voor de oppoetsbeurt. De contrasten zijn goed, met soms wel wazige passages. Lichte beschadigingen en regelmatig een onstabiel beeld kom je doorheen de hele film tegen. Het is een film uit 1952 maar als je sommige ander films bekijkt dan had men hier toch meer uit de kast kunnen halen. Een beetje teleurstellend voor de fan die al zeer lang heeft moeten wachten tot Marilyn’s films op dvd uitkwamen en waarvan je dan zou verwachten dat men wat meer zijn best zou doen om ineens iets goed te brengen. Het geluid is volgens de verpakking Dolby Stereo, maar klinkt 100% als mono. De verbeteringen zijn duidelijk te horen ten opzichte van mijn versie op vhs. Het klankbeeld is meer open maar bevat nog redelijk veel ruis zeker tijdens de spraak. Ook valt de metaalachtige klank op van de weinig ruisonderdrukking die op het geluid is losgelaten. Men zal een compromis gezocht hebben tussen metaalachtig klank en weinig ruis en het omgekeerde.


EXTRA’S
Niet veel interessants te vinden op deze dvd buiten een trailer van de film, wat foto’s en een ongeveer één minuut durende vergelijking van de restoratie van de film. Een gemiste kans om een goede dvd uit te brengen met wat meer extra’s.

CONCLUSIE
Diegenen die in ieder geval niet graag naar oude films kijken kunnen zich maar beter onthouden, maar als liefhebber van oude films moet je deze minstens eens gezien hebben. Deze dvd maakt deel uit van de Marilyn Monroe Diamond Collection Box 1.