SERIE
In de honderdste aflevering van de Duitse krimi Der Alte werd commissaris Erwin Köster (Siegfried Lowitz) doodgeschoten. Vanaf aflevering 101 luidde het een nieuw tijdperk in voor deze reeks, die nog altijd loopt in het vermaarde vrijdagavondslot van de Duitse zender ZDF. De nieuwe commissaris Leo Kress (Rolf Schimpf), de man met het typische ronde hoofd en de borstelsnor, nam het roer over voor de langste periode afleveringen. Hij zou het 222 afleveringen lang uithouden (223 als je nog één latere aflevering meerekent waarin hij een gastrol vertolkt), en daarmee de meest nadrukkelijke stempel op de reeks drukken. Kress wordt overgeplaatst vanuit Augsburg, en opereert net als Derrick in München, de hoofdstad van Beieren. De voormalige assistent van Köster, Gerd Heymann (Michael Ande), wordt voor de reeks heropgevist, en zal uiteindelijk langer dan Kress aan boord blijven, alhoewel de man altijd tweede viool speelde. Daarnaast heeft Kress uit Augsburg zijn poulain meegebracht, Henry Johnson (Charly Mohamed Huber), een zwarte onderzoeker met bijzonder veel charisma, het type van de Gentlemen-Polizist die de racistische opmerkingen aan zijn adres van zich laat afglijden en meestal gevat met een oneliner de bal terugkaatst. Af en toe loopt dan ook nog Werner Riedmann (Markus Böttcher) door het beeld, het hoofd van de technische dienst, de Spurensicherung, die forensisch bewijs komt verzamelen.

Leo Kress is een stuk minder ascetisch dan zijn voornoemde collega Derrick. Hij is minstens op een punt in het verleden getrouwd geweest, en regelmatig huppelt zijn dochter Sabina "Bina" (Bettina Redlich) door het scherm, al was het alleen maar om de inspecteur te helpen bij het wassen van zijn sokken of ongevraagd gebruik te maken van zijn badkamer. Bina studeert iets in de richting geneeskunde - wat is niet helemaal duidelijk, het kan verpleegkunde zijn ook - wat de reeks een extra invalshoek geeft om sommige cases aan te brengen. In tegenstelling tot Derrick wordt er zelden tot nooit gebruik gemaakt van het open book format, en is elke aflevering van Der Alte steevast een zoektocht naar de dader, meestal het personage waar je het het minst van verwacht. De kritiek op de reeks is dat sommige van de plots inderdaad wel heel vergezocht zijn, maar daarnaast zitten er toch enkele pareltjes van scenario's tussen zoals Floßfahrt ins Jenseits. Er wordt af en toe wat knullig omgesprongen met onderwerpen zoals homoseksualiteit in Der sanfte Tod, maar we mogen niet vergeten dat de afleveringen uit deze box dateren van 1986-1987, en dat dat op ethisch vlak al een eeuwigheid geleden is. Ook wordt er tot op het commissariaat aan toe duchtig op losgerookt, waarbij Kress zelf niet vies is van een sigaar meer of minder. Erge gezondheidsklachten heeft het alleszins niet met zich meegebracht, want op het ogenblik van schrijven is hoofdacteur Rolf Schimpf 96 en nog steeds alive and kicking.

Wie al eens een Duitse krimi tot zich neemt, ziet daarin altijd dezelfde gezichten opduiken, en na een tijdje kan je zelfs namen plakken op de acteurs. Vreemd genoeg - en dat is iets waar men in Duitsland niet om maalt - spelen diezelfde acteurs dan verschillende rollen. Zo zien we actrice Evelyn Opela alleen al op deze box tweemaal opduiken, in afleveringen 101 en 115, en dan nog in twee rollen die niets met elkaar te maken hebben. We kunnen alleen maar besluiten dat het acteersgilde in Duitsland een zeer besloten kringetje was. Maar uiteindelijk gebeurt in Vlaamse series nagenoeg hetzelfde; om een voorbeeldje te geven: zo speelde acteur Tuur De Weerdt in FC De Kampioenen tweemaal een gastrol, bijvoorbeeld een collega-duivenmelker van Fernand, vooraleer hij de vaste rol van Maurice kreeg. Wat we dus ook eventueel daarenboven kunnen besluiten is dat zowel in Vlaanderen als in Duitsland het langetermijngeheugen van de kijker het laat afweten.

AFLEVERINGEN
Disk 40:
101. Sein erster Fall
Ingo Marquart (Klaus Löwitsch) komt vrij na een jarenlange gevangenisstraf waarbij drie mannen hem aan de galg hebben gepraat. Eén van de drie, Kurt Kramer (Peter Fricke), is zelfs een relatie met zijn vrouw Helga (Evelyn Opela) begonnen. Wanneer één van de twee anderen wordt neergeschoten, zou een normaal mens Ingo dadelijk verdenken, maar die heeft een waterdicht alibi: op het moment van de moord zat hij met de nieuwbakken commissaris Leo Kress te keuvelen...

102. Das Attentat
Alfons Ahlert (Herbert Stass), een oude informant uit Kress' Augsburg-tijd, dreigt ermee van het dak van een supermarkt te springen, tenzij hij de commissaris te spreken krijgt. Terwijl Leo inpraat op de man, wordt er in zijn appartement ingebroken en een bom in de ijskast geplaatst. Als bij toeval is het Ahlert die, wanneer hij achteraf met Leo over de zaak komt nakaarten, de ijskast opendoet en in stukken uiteen vliegt. De politie is er als de kippen bij om Leo een onderduikadres te verschaffen, maar onze ouwe wil het onderzoek naar de aanslag op hem zelf voeren.

103. Der Mord auf Zimmer 49
Simon Kröger (Manfred Zapatka) is net uit de gevangenis ontslagen, en verblijft een nacht in een hotel vooraleer hij weerkeert naar zijn familie. Terwijl hij in bad zit, ensceneert kamermeisje Verena (Ute Christensen) dat ze door Simon is aangerand. Ze wordt echter gewurgd, en Simon is verdachte. Die beweert echter dat hij voor de tweede keer geflikt werd, nadat hij de eerste keer ook in de gevangenis is gevlogen na een aanranding - weliswaar zonder dodelijke afloop - en het zijn woord tegen het woord van het slachtoffer, Petra Mock (Beate Finckh), was, dat het seks met wederzijdse toestemming was.

Disk 41:
104. Der Trugschluss
Nadat de maffia op een fruit-en groenteveiling iemand heeft geliquideerd die een halve kilo heroïne achterover had gedrukt, is de politie gealarmeerd. Leo, Gerd en Henry patrouilleren een paar dagen later, wanneer er een grapjas op het prikbord een briefje heeft achtergelaten dat er nog een dode zal vallen. Bij het uitladen van een vrachtwagen valt Herr Matrei (Siegurd Fitzek) uit de laadbak. Hij en zijn vrouw (Jutta Speidel) draaiden al lang een transportfirma met verlies, en kunnen best wel een centje gebruiken.

105. Terzett in Gold
Gustav Köhler (Franz Rudnick) is al een tijdje zijn job kwijt, en als vijftiger neemt niemand hem meer aan. Toch heeft hij een manier gevonden om geld te verdienen: drie of vier keer per maand reist hij naar Zürich en keert terug met een hoop goud op zijn lijf. Hij wil echter van zijn contactpersoon Charlotta Simonek (Constanze Engelbrecht) in de toekomst het dubbele loon krijgen. Wanneer zijn vrouw Helma (Rosel Zech) de twee samen in het station ziet, meent ze dat ze een relatie hebben. 's Anderendaags vindt een jogger met een hond het lijk van Köhler met het goud nog op zijn lijf. De politie doet daarop de merkwaardige ontdekking dat vijftien van de zestien goudstaven echt zijn, en er één valse tussen zit.

106. Gigolo ist tot
Bertie (Claude-Oliver Rudolph) en Gigolo (Stefan Reck), twee inbrekertjes, hebben een gouden tip gekregen om in de villa van Wolfgang Molten (Günter Lamprecht) in te breken om daar een paar antieke kunstschatten achterover te drukken. Er ligt in de ruimte echter een lijk, en dat niet alleen, Molten staat er klaar met een Winchester-jachtgeweer om de beiden dood te schieten, zogezegd op heterdaad betrapt. Gigolo wordt doodgeschoten, en Bertie kan ontkomen. Gewond vlucht hij naar verpleegster Angie (Anja Jaenicke), de zus van Gigolo. Molten houdt het op zelfverdediging, maar Leo Kress merkt dat er iets niet klopt bij de kogels die worden teruggevonden, en hij meent dat Molten op voorhand wist dat er ging ingebroken worden. Angie wendt zich intussen tot een collega, Bina, de dochter van Kress.

Disk 42:
107. Killer gesucht
Henry gaat undercover als ex-soldaat van het Vreemdelingenlegion om Peter Beleitis (Udo Vioff) op heterdaad te betrappen. De man zoekt een huurmoordenaar om zijn vrouw Christa (Christiane Hörbiger) om zeep te helpen. De man kan zich dankzij een gladde advocaat vrijpleiten. Christa heeft een affaire met de veel jongere Thomas Spranger (Markus Boysen), die net op het punt staat om haar te dumpen voor de twintig jaar jongere Daniele Borchert (Ditte Schupp). Dan wordt Daniele op straat neergeschoten. Alles wijst erop dat Christa de dader is, die haar rivale uit jaloezie uit de weg heeft geruimd, maar er ontbreken getuigen én een wapen.

108. Tödliche Freundschaft
Ingmar Brunner (Walter Renneisen) pleegt een overval op een bankfiliaal en schiet daarbij de directeur dood. Omdat zijn vluchtwagen dienst weigert, gijzelt hij de eerste de beste voorbijkomende taxichauffeur, Hans Holzer (Peter Sattmann). Dat is een niet zo goed idee, want de twee hebben toevallig samen ooit op de schoolbanken gegeven, en Holzer zou de dader kunnen identificeren. Terwijl Brunner zich afvraagt of hij zijn gijzelaar nu al dan niet een kogel door het hoofd moet jagen, stelt zich een bijkomend probleem: Holzer is suikerziek, en hij moet dringend zijn spuitje hebben. Heeft Brunner nog een greintje menselijkheid in zich?

109. Falsch verbunden
Het telefoonnummer van Brigitte Oswald (Beate Finckh) scheelt maar één cijfertje met dat van tele-onthaal. Op een avond krijgt ze telefoon van een zekere Uwe Scholz (Christoph Eichhorn), die aankondigt dat hij zichzelf gaat neerschieten, en onmiddellijk de daad bij het woord voegt. Zijn broers Daniel (Amadeus August) en Christian (Sven Eric Bechtolf), zijn moder Bertha (Gisela Uhlen) en zijn vrouw Effi (Verena Peter) zijn op dat moment net op een feestje, terwijl Uwe is thuisgebleven om voor een examen te blokken. De broers beweren dat Uwe al een tijdje worstelde met donkere gedachten. Toch valt het Kress op dat er geen vingerafdrukken op het telefoontoestel staan.

Disk 43:
110. Floßfahrt ins Jenseits
Bartel Möller (Rainer Basedow) kan nog het best omschreven worden als het menselijk equivalent van een varken. Hij zit dagenlang in bad, drinkt bier, luistert naar carnavalmuziek en ambeteert zijn vrouw Irene (Eva Kryll), en dan nog liefst alle vier tegelijk. Intussen laat hij zijn taxibedrijf verkommeren en mag zijn associé Klaus Wex (Uwe Friedrichsen) de brokken ruimen. Wanneer Bartel op gegeven moment per se met zijn vrouw op een vlottentocht op de Isar wil gaan - feitelijk een drinkgelag - valt hij onderweg van het vlot en komt niet meer boven. Later wordt zijn lijk in een sluis gevonden. Alles wijst op een ongeluk, behalve dan dat een getuige bij hoog en laag beweert dat hij hem uit het water heeft zien komen.

111. Tatverdacht
Harry Saleske (Manfred Zapatka) moet opdraven bij de reconstructie van een roofoverval, waarbij hij geldkoerier Peter Schenk (Stefan Reck) heeft neergeschoten. Schenk zit als gevolg daarvan voor de rest van zijn leven gekluisterd aan een rolstoel. Tijdens de reconstructie draait Saleske plots bij, en beweert dat niet hij maar zijn kompaan het fatale schot heeft gelost. Net op het ogenblik dat hij de naam van zijn medeplichtige wil noemen, wordt hij uit het gebouw aan de overkant neergeschoten met een telescopisch geweer.

112. Tod eines Piraten
Patrick Kilian (Christoph Eichhorn) wordt door de politie betrapt wanneer hij wil inbreken in zijn eigen huis. Hij beweert een half jaar eerder door zijn stiefvader aan de deur te zijn gezet, en dat hij dringend in het huis moest zijn om enkele persoonlijke papieren af te halen. In het huis ligt echter zijn stiefvader neergeschoten en dood onderaan de trap. De politie doet in de kelder een merkwaardige vondst: er staat een complete installatie om illegale kopieën van films te maken.

Disk 44:
113. Der sanfte Tod
Nadat de buren klagen over nachtlawaai, wordt Rainer Bertram bij hem thuis teruggevonden nadat hij een overdosis slaapmiddelen en alcohol tot zich heeft genomen. Rainer was blijkbaar homoseksueel, maar dat heeft hem niet belet er een vriendin op na te houden, Barbara Wehrman (Eva Kryll), die ook nog eens een kind van hem verwacht. Zij gelooft niet in de zelfmoordpiste. Zijn vriend Jens Gilbert (Tobias Hoesl) heeft intussen de wijk genomen, en weet aan de grens met Oostenrijk aan de aandacht van de politie te ontsnappen. Rainers vader (Rolf Henniger) probeerde dan weer te verhinderen dat zijn zoon openbaar over zijn homoseksualiteit zou getuigen tijdens een televisieuitzending.

114. Die Abrechnung
Peter Behrend (Tobias Hoesl) wordt in Maleisië opgehangen omdat hij 100 gram heroïne bij zich had. Hij heeft de schuld op zich genomen zodat zijn vriend Klaus Wegener vrijuit kan gaan. De bedoeling was dan dat Klaus zou bekennen eens hij weer op Duitse bodem was, maar dat heeft hij niet gedaan. De drugverslaafde vriendin van Klaus, Verena Franklin, springt in het appartement van Klaus uit het raam, net tegenover het wassalon waar Leo Kress net op dat moment zijn was aan het doen is. In het appartement doet Kress een gruwelijke ontdekking: Klaus Wegener is herhaalde malen met een mes gestoken, duidelijk door iemand die hem haatte. De voor de hand liggende dader is Franz Behrend (Klaus Höhne), de vader van Peter, maar die is net terug uit Maleisië, dus heeft een alibi, en heeft alleen spijt dat hij de dader niet was.

115. Tod vor Schalterschluß
München wordt geteisterd door een bankovervaller met een bivakmuts, die nooit spreekt maar zijn verzoek om de inhoud van de kassa altijd kenbaar maakt met een blad met uitgeknipte letters uit de krant. Bij één overval loopt het danig mis, en de bankbediende schiet mevrouw Marlies Mender (Gustl Halenke) dood. Die wilde net geld afhalen om samen met haar vriendin Gitta Graf (Evelyn Opela) eens goed op reis te gaan. Kress vindt het echter verdacht dat Marlieses man Horst (Stefan Wigger), wiens uitgeverij financieel op apegapen ligt, plots een rijk man is. Als kort daarop de man met de bivakmuts bij een volgende overval wordt doodgeschoten, lijkt er iets niet in de haak.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van deze Der Alte is vergelijkbaar met de andere krimireeksen die More Entertainment op ons loslaat. Het beeld heeft niet altijd de tand des tijds even goed weerstaan, en er zijn regelmatig printbeschadigingen te zien. Verder is de bron duidelijk VHS-materiaal geweest, want in meer dan één aflevering zie je de horizontale lijnen over het scherm lopen. Als u afknapt op grain, dan is deze dvd voor u bovendien waarschijnlijk een zware zit. Het Duits dat in Der Alte wordt gesproken is de München-variant, iets meer met een accent dan de Hessische veriant die we uit Ein Fall Für Zwei kennen. De Dolby Surround 2.0-band is niet altijd even zuiver, en zeker aan het begin van de aflevering lijkt het alsof men af en toe moeite heeft om de juiste afspeelsnelheid te vinden. Een goede kennis van het Duits is zeker niet overbodig, zeker als je weet dat er geen ondertitels aanwezig zijn.

EXTRA'S
Een lijstje met credits beschouwen we niet als een ernstige extra.

CONCLUSIE
We kunnen van de Duitsers nog wat leren als het aankomt op het bewaren van het cultureel patrimonium. Der Alte is een reeks met een hoge nostalgiefactor, alhoewel het nog een zoektocht is naar de juiste toon.