FILM
Voormalige hacker Orlando Friar (Kevin Dillon) heeft zijn verleden afgezworen en werkt nu op een online helpdesk. Hij leeft zodanig voor zijn werk dat zijn huwelijk met zijn vrouw Kim (Lydia Hull) en zijn dochter Zoey (Anna Harr) op de helling staat. Op een morgen krijgt hij een dreigtelefoontje van een onbekende, die beweert dat hij een semtex-bom onder Orlando's stoel heeft gemonteerd. Als Orlando probeert recht te staan of zijn kantoor te verlaten, gaat de bom af, alsook als hij probeert de politie te waarschuwen. De man aan de andere kant van de lijn wil dat Orlando een bank hackt en er twee miljoen steelt. Dan blijkt echter dat zijn tegenstander echt wel uit is op een wraakoefening tegen Orlando persoonlijk. Anti-explosievenexpert Wallace Reed (Mel Gibson) wordt erbij gehaald, en onder leiding van politiecommissaris Pam Connelly (Shannen Doherty) tracht men uit te vissen hoe de vork werkelijk aan de steel zit.




Mel Gibson, ooit de man van blockbusters als Braveheart, is door tal van antisemitische uitspraken en religieus extremisme definitief verbannen naar het B-filmcircuit. Regisseur James Cullen Bressack heeft een patent op dergelijke films, en hij weet zich met het beperkte materiaal aardig uit de slag te trekken, en hij levert een aardige popcornfilm af. Gibsons rol is eerder beperkt, en het is vooral de claustrofobische manier waarop Kevin Dillons personage zich uit de nood moet zien te werken, die herinneringen oproept aan films zoals Phone Booth en Buried. Dillon staat op de billing overigens boven Gibson, en dat is geen toeval. De film duurt net niet te lang om te gaan vervelen, alhoewel zeker in de tweede helft van de film na de grote reveal de plot bij de haren gerukt lijkt. Verder zien we Shannen Doherty (uit Charmed) nog eens terug, en wellicht wordt het één van haar laatste rollen, want de actrice heeft stadium 4-borstkanker, waar ze moedig tegen vecht, maar de kanker schijnt uitgezaaid te zijn.




Toch zitten er enkele storende clichés in de film, zoals de echtgenote die met scheidingspapieren loopt te zwaaien, net op de dag waarop de één of andere catastrofe plaatsgrijpt, en deze subplot is al zo zuur als oude melk. En ook de onthulling van wie het meesterbrein achter de operatie is, wekt alleen maar ongeloof op. Daartegenover staat dat de spanning strak getimed is en dat we de tekortkomingen maar met de mantel der liefde zullen bedekken.

BEELD EN GELUID
Zoals gewoonlijk kwakt Dutch FilmWorks dit soort films op een single layer-schijf, maar omdat de film zelf niet te lang duurt, hebben we geen last van compressieproblemen. De jachtige beeldvoering gaat niet onderuit, oneffenheden zoals bij de constructie van de bom of de teller van de tijdbom waarmee de film opent, maken het geheel organisch en tastbaar. Alleen zien de explosies zelf er nogal knullig uit, en lijkt het alsof het budget daar op was. De geluidstrack is een DTS-HD MA 5.1 die wel enkele leuke surrounds in petto heeft, alhoewel het grootste deel van de film eerder ingehouden is en er vooral veel gepraat wordt.




EXTRA'S
U wordt bij aanvang van de film geplaagd door cross-promotionele trailers, maar die tellen we niet mee.

CONCLUSIE
Hot Seat is een barebones-thriller op een barebones-schijf. Leuk om een keer gezien te hebben, en om te weten dat Shannen Doherty nog dapper voortstrijdt tegen haar ziekte.