Cinefielen die een zwak hebben voor het mooie snoetje van Sarah Michelle Gellar zullen beslist weten dat het niet bepaald een pretje is om zich door de filmografie van de beroemde vampierenjaagster te worstelen. Vaak stoot je daarbij op de slechtste rommel die je maar bedenken kan en alhoewel deze Suburban Girl  best bekijkbaar is, hoort ook deze chick flick in het rijtje rotzooi thuis. Als we de producenten mogen geloven (wat we overigens zelden doen) staat deze Suburban Girl  garant voor de ideale mix tussen Sex And The City en The Devil Wears Prada en we willen er best wat poen op verwedden dat dit grotendeels te wijten aan het feit dat deze film gebaseerd is op één van de kortverhalen van de populaire Melissa Bank. De regie viel in handen van Marc Klein die tevens de schrijver is van de romantische komedie met de onuitspreekbare titel Serendipity, maar blijkbaar moet het regiewerk niet goed verteerd zijn, want Suburban Girl is tot dusver de enige film die hij ooit regisseerde. 
 

 Het flinterdun verhaaltje speelt zich af in de uitgeverswereld van New York waar we kennismaken met Brett Eisenberg (Sarah Michelle Gellar) wier droom het is om door te stoten naar de top, maar helaas voor haar zit er slechts een job als editor in. Dagelijks sleept de beeldschone Brett zich door tientallen manuscripten van auteurs die zich de nieuwe James Joyce wanen. Meestal weten meisjes wat ze willen en dat is ook het geval voor deze Brett, die zeer goed weet dat het in deze wereld meer draait om wie je kent dan om wat je weet. Op één van de vele meetings waar zij geregeld naartoe trekt, ontmoet ze de blaaskaak Archie Knox (Alec Baldwin) die in het uitgeverswereldje bekend staat als een guru die alle schrijvers in een mum van tijd een contract kan aansmeren. Ondanks het klasse- en leeftijdsverschil worden Archie en Brett een paar en zoals te verwachten was gaan plotseling alle poorten open. Toch had de arme Brett beter moeten weten, want vrij vlug komt  het tortelduifje erachter dat zij slechts één van de vele meisjes uit Archies collectie is. 
 

 We zijn erin geslaagd om in een paar zinnen het bijna volledige verhaal van deze film neer te pennen, dus dat zegt genoeg over de inhoud. Geen mens die iets anders zou verwachten van een dergelijke film. Het grootste raadsel is zonder twijfel wie het ooit in zijn hoofd haalde om Alec Baldwin van stal te halen voor deze romantische komedie. De man kan wel behoorlijk acteren, maar we kunnen ons moeilijk inbeelden dat er ook maar één  jonge vrouw zal vallen voor deze bejaarde vrouwenverleider met een dikke pens die bovendien aan de fles zit. Nou goed, ieder zijn meug, maar toch valt het moeilijk te beweren dat de vonken tussen Baldwin en Gellar van het scherm springen. Zoals verwacht beroept Suburban Girl zich op de vele clichés die we al zagen in de vele Hugh Grant-filmpjes en het resultaat is eerder saai en tamelijk slaapverwekkend, ook al verwijst Klein geregeld met subtiele grapjes naar de wereld van de literatuur. De grote vraag blijft natuurlijk of de bakvisjes ooit van Milan Kundera gehoord hebben. Sarah Michelle Gellar doet wat ze moet doen en dat is mooi wezen, terwijl Alec Baldwin meer een parodie van zichzelf lijkt te spelen en geen enkele seconde weet te boeien. Zoals eerder gezegd is Suburban Girl best genietbaar, ook al zul je waarschijnlijk deze film geen tweede keer bekijken, tenzij voor de mooie ogen van Buffy dan.

 

Zoals steeds is het beter je hart vast te houden bij goedkope dvd-releases, maar op dat vlak scoort deze film meer dan behoorlijk. Het beeld is weliswaar wat verknipt, toch zijn de kleuren zeer natuurlijk en zijn er weinig of geen storingen merkbaar. Ook wat het geluid betreft zijn we in een positieve bui, want ook al is dat niet het soort film waarvoor je een home-cinema moet aanschaffen, toch hebben we niks negatiefs gehoord. 
 

 EXTRA’S

Waarom besloot men om aan te kloppen bij Alec Baldwin? Waarom blijft Sarah Michelle Gellar eeuwig jong? Het zijn allemaal vragen waar we best een antwoord op willen, maar helaas is er hier geen enkele seconde extra materiaal aanwezig.
 

Suburban Girl is een slechte film, maar wel één van het soort die net niet irriterend genoeg is om de televisieknop om te draaien. Een film die je daags nadien vergeet en dat is ook wat het bioscooppubliek deed.