FILM
Hélène (Vicky Krieps) heeft de leeftijd bereikt waarop normaal gezien alles nog moet beginnen. Zoals elke vrouw droomt ze ervan om haar dromen te realiseren, wat in haar geval een gelukkig leven is met haar vriend (Gaspard Ulliel), maar haar aftakelende longen beslissen daar anders over. Het is alleen maar een dubbele longtransplantatie (met alle gevolgen vandien) die haar in leven kan houden. Terwijl iedereen die haar omringt er op aandringt om deze gevaarlijke medische stap toch te zetten, twijfelt Hélène of ze wel door deze hel wil kruipen. Misschien is het al bij al beter om als mens je lot te aanvaarden en in schoonheid (als je het zo kan noemen) te eindigen door iets te doen wat je nog nooit eerder deed. Hélène kiest voor het laatste en onderneemt een tocht naar Noorwegen. Haar vriend gelooft zijn oren niet als hij verneemt dat zijn geliefde dit hachelijke avontuur alleen wil ondernemen.




Hoewel sommige scènes in Plus Que Jamais net iets te lang duren, weet de Duitse cineaste Emily Atef precies wat ze moet doen om de juiste snaar te raken. Het onderwerp schreeuwt om medelijden, maar dat is nou net hetgene wat de protagoniste niet wil. Doorgaans sta je sterker in een gevecht als je in een groep bent, maar soms is het beter als je het op je eentje moet klaren.




Emily Atef bewees zichzelf al als cineaste met het compleet onderschatte 3 Days In Quiberon, waarin ze op treffende wijze de decadente levenswijze van Romy Schneider schetste, en dat wordt in Plus Que Jamais met verve onderstreept, ook al blijft het voor de kijker quasi onmogelijk om het personage van Hélène (of toch zeker haar beslissingen) volledig te doorgronden. Dit complexe karakter wordt op treffende wijze weergegeven door Vicky Krieps, die de cinefiele wereld aan haar voeten kreeg door haar innemende rol in Phantom Thread van Paul Thomas Anderson. De rol van haar partner wordt al even uitmuntend vertolkt door de betreurde Gaspard Ulliel, die in 2022 omkwam tijdens een ski-ongeval.

BEELD EN GELUID
Deze film kwam alleen maar uit op dvd, maar dat is nu eenmaal het lot van arthousetitels, ook al schreeuwen de Noorse decors om een HD-beeld. Maar niet getreurd, de beeldkwaliteit valt behoorlijk mee, ofschoon de detaillering eerder naar het matige neigt. De geluidsband is een bonte mix van Franse, Engelse en Noorse dialogen zonder ook maar één verrassing, maar dat is eigen aan dit soort cinema.




EXTRA’S
Er staan geen extra’s op deze disk.

CONCLUSIE
Plus Que Jamais is zeker niet het soort film dat je leven vrolijker maakt, maar sommige verhalen schreeuwen nu eenmaal om verteld te worden, en dit moedige relaas is daar één van. Als film is dit zeker geen hapklare brok, en is het jammer dat de schaar niet genoeg op tafel lag, toch is dit een titel die je niet zomaar van je los trekt en nog dagenlang aan je broek blijft plakken.