Kate Hudson en Matthew McConaughey zijn geen onbekenden voor elkaar. In 2003 zagen ze hun inkomsten aardig stijgen dankzij hun samenwerking in How To Lose A Guy In 10 Days. Met Fool’s Gold hoopten ze dat succes te kunnen herhalen.

 

Benjamin Finnegan (McConaughey), Finn voor de vrienden, is een onverbeterlijke schattenjager. Hij heeft zijn zinnen gezet op het gezonken wrak van een Spaans schip en meer bepaald op de bijzonder waardevolle lading. Het enige wat hij aan zijn obsessie overhoudt, is de scheiding van zijn vrouw Tess (Kate Hudson). Bovendien zitten de handlangers van Bigg Bunny, een lokale gangster, hem constant op de hielen. Finn slaagde er namelijk in om een boot van hem te doen zinken en Bigg Bunny verwacht dan ook een terugbetaling met intrest. Als bij toeval belandt Finn op het jacht van de rijke Nigel Honeycutt (Donald Sutherland) en zijn verwende dochter Gemma (Alexis Dziena). En rara, wie werkt er op dat jacht? Tess, natuurlijk! Finn overtuigt iedereen om hem te helpen en het hele zootje gaat op zoek naar de schat. Ondertussen zorgen een andere groep schattenjagers en natuurlijk ook Bigg Bunny ervoor dat de zoektocht niet van een leien dakje loopt.

 

Wat valt er over een leeg vat als Fool’s Gold te zeggen? Bitter weinig is het voorspelbare antwoord. Van enige originaliteit kunnen we de makers alvast niet beschuldigen. Zet een stel acteurs bij elkaar die al hebben bewezen dat ze het geld kunnen doen rollen en de rest gaat vanzelf. Zo eenvoudig is het dus niet. Het verhaal is een samenraapsel van fragmenten uit andere films en heeft geen enkele diepgang. Bijgevolg vliegt het ene cliché na het andere ons om de oren. Mochten de hoofdrolspelers in staat zijn om de inhoud te overstijgen, dan zouden we dat misschien nog door de vingers kunnen zien, maar de realiteit is helaas anders. McConaughey is zijn zelfgenoegzame zelf en grijpt terug naar een typetje dat hij al jaren vertolkt. Hudson staat zichzelf stierlijk te vervelen en doet geen enkele moeite om dat voor de kijkers te verbergen. Het is dan ook bijzonder moeilijk om enige sympathie op te brengen voor de hoofdpersonages. Donald Sutherland vormt misschien nog het enige lichtpuntje in dit magere schouwspel, maar over het geheel slaagt geen enkele acteur erin om de film naar een hoger niveau te tillen. Een aantal actiescènes zijn genietbaar en op technisch vlak kunnen we Fool’s Gold weinig verwijten, maar eerlijk gezegd kan ons dat geen barst schelen.

 

De 2.40:1-beeldtransfer met VC1-codering levert een keurig plaatje, misschien zelfs iets te keurig. De exotische omgeving wordt bijzonder scherp, levendig en kleurrijk weergegeven. Het resultaat is wellicht naar de wens van de cinematograaf, maar oogt meer als een reclamespot dan als een realistische film. De Dolby Digital 5.1-geluidstrack levert een aanvaardbare, zij het onopmerkelijke kwaliteit. Surroundkanalen komen netjes tot hun recht en de dialogen worden probleemloos weergegeven. Toch vinden we het een beetje jammer dat men geen gebruik maakt van de extra mogelijkheden die Blu-ray te bieden heeft.

 

Het bonusmateriaal is al even mager als de film, maar misschien is dat in dit geval niet eens zo’n ramp. Fool’s Gold: Flirting With Adventure is een promotioneel niemendalletje met een blik achter de schermen. De Gag Reel toont hoe leuk het wel niet geweest moet zijn om de film te maken.

 

Heb je nood aan semiromantische, avontuurlijke troep, dan kun je Fool’s Gold een kans geven, maar wat ons betreft kun je deze kelk gerust aan je voorbij laten gaan. De beeld- en geluidskwaliteit van deze Blu-ray vormen wat ons betreft het enige lichtpunt.